ประวัติตำบลนาเฃลียง
ตำบลนาเขลียง ซึ่งปรากฎตามสมุหเทศบาลเป็นส่วนหนึ่งของหัวเมืองหลักคือกะเปียดขึ้นกับ อำเภอลำพูน ( นาสาร ) จังหวัดสุราษฎร์ธานี ต่อมาได้มี
การยกฐานะหัวเมืองส่วนนี้เป็นอำเภอฉวาง กะเปียดจึงเป็นตำบลหนึ่งด้วย ต่อมาตำบลนาเขลียง ได้แยกมาจากตำบลกะเปียดออกมาเป็นตำบล นาเขลียง
ส่วนคำว่า “ นาเขลียง ” มาจากคำว่า “ นา + เขลียง ” ซึ่งมีคำกล่าวว่าสมัยก่อนนั้นพื้นที่ส่วนใหญ่ของตำบลจะเป็นที่นาและมีต้นไม้ชนิดหนึ่งซึ่งเรียกว่าต้นเขลียง
มีอยู่เต็มพื้นที่ทั่วทั้งบริเวณของตำบลต่อมาชาวบ้านจึงเรียกว่าตำบลนาเขลียงมาจนถึงปัจจุบันนี้
ประวัติความเป็นมา
เมื่อประมาณ 300 ปีมาแล้ว มีผู้คนอพยพเพื่อหนีภัยสงคราม และต้องการหาที่ทำกินที่อุดมสมบูรณ์ซึ่งได้มาพบกับแหล่งๆหนึ่งซึ่งเป็นที่ราบกว้างใหญ่ อุดมสมบูรณ์ไปด้วยต้นไม้นาๆชนิด และที่พบมากที่สุดคือต้นเขลียง ชาวบ้านจึงได้เรียกชื่อหมู่บ้านนี้ว่า "บ้านนาเขลียง"
พื้นที่
เป็นที่ราบสูงสลับเนินดิน ตั้งอยู่บริเวณแม่น้ำตาปีทางทิศตะวันตก มีฝนตกชุกตลอดปี ราษฎรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำสวน ทำนา
เขตพื้นที่
ทิศเหนือ ติดกับ ตำบลกะทูน อำเภอพิปูน จังหวัดนครศรีธรรมราช
ทิศใต้ ติดกับ ตำบลไม้เรียง อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช
ทิศตะวันออก ติดกับ ตำบลนาแว อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช
ทิศตะวันตก ติดกับ ตำบลกะเปียด อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช
อาชีพ
อาชีพหลัก ทำสวน ทำไร่
อาชีพเสริม รับจ้าง
สาธารณูปโภค
จำนวนครัวเรือนที่มีไฟฟ้าใช้ในเขต อบต. 686 ครัวเรือน จำนวนบ้านที่มีโทรศัพท์ 403 หลังคาเรือน คิดเป็นร้อยละ 59.70 ของจำนวนหลังคาเรือน
การเดินทาง
- จากจังหวัดนครศรีธรรมราช เดินทางโดยรถเมล์สานนครศรีฯ-บ้านส้อง รถตู้สายนครศรีฯ -บ้านส้อง และรถตู้สายนครศรีฯ-ภูเก็ต ระยะทางประมาณ 84 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1.30 ชั่วโมง
ผลิตภัณฑ์
ผลิตภัณฑ์จักสานจากไม้ไผ่, เครื่องแกง