เมืองเชียงคาน เป็นแหล่งผลิตผ้านวมที่มีชื่อเสียงของจังหวัดเลยด้วยความที่ในฤดูหนาวมีอากาศที่หนาวเย็นและในอดีตอำเภอเชียงคานเป็นแหล่งปลูกฝ้ายอันดับต้นๆ จึงทำให้คนที่นี่รู้จักการทำผ้าห่มนวมเพื่อใช้ต้านทานสภาพอากาศที่หนาวเย็นกันเป็นอย่างดีโดยแต่เดิมนั้นชาวเชียงคานจะทำผ้าห่มนวมกันเพียงแค่พอใช้ในครัวเรือน ผ้าห่มนวมเชียงคานถือได้ว่าเป็นงานหัตถกรรมจากภูมิปัญญาพื้นบ้านเนื่องจากขั้นตอนกระบวนการผลิตผ้าห่มนวมของคนที่นี่ยังคงใช้แรงงานคนเป็นหลัก

กรรมวิธีในการผลิตอย่างคร่าวๆก็มีดังนี้

เริ่มที่การใช้ไม้เหวี่ยงขึงด้ายเป็นตารางบน กง หรือ กัง ซึ่งมีลักษณะเป็นกรอบสี่เหลี่ยมที่ทำจากไม้

เหล็กหรือท่อ PVC โดยตวัดไปมาทางขวาง 2 รอบทางตรง 3 รอบและทางเฉียงอีก3 รอบ จากนั้นจึงนำเอาฝ้ายที่หีบ เมล็ดออกและดีดจนฟูเป็นปุยแล้วมาแผ่ให้เป็นแผ่นบนพื้นให้ได้ตามขนาดที่ต้องการ จากนั้นก็โน้มเอากงที่ขึงด้ายไว้ลงมาทาบแล้วก็เอาไม้ผุนหรือไม้หมุน ซึ่งเป็นแผ่นไม้กลมๆทำจากไม้ซ้อมีที่จับด้านบน มาหมุนคลึงจนทั่วเพื่อให้ตารางขนาดเล็กที่เกิดจากการขึงด้ายนี้เป็นตัวช่วยยึดปุยฝ้ายเอาไว้ ทำให้ผ้านวมทนทานไม่หลุดลุ่ยเมื่อทำเสร็จแล้วจึงกลับอีกด้านขึ้นมาวางด้ายที่ขึงเป็นตารางในแบบเดียวกัน ก็เป็นอันว่าเสร็จสิ้นกระบวนการทำไส้ผ้าห่มนวม จากนั้นก็จะเอาไส้ผ้าห่มนวมที่ได้ยัดใส่ในปลอกผ้ามุ้งและเอาปลอกผ้าชั้นนอกที่จะสามารถถอดซักได้มาสวมทับอีกชั้นหนึ่ง