การอ้างอิงในเนื้อหาและเอกสารอ้างอิง

การอ้างอิงในเนื้อหา (In-text citation)

การอ้างอิงแบบแทรกในเนื้อหาเป็นการเขียนบอกแหล่งที่มาของข้อมูลในเนื้อหา โดยระบุชื่อผู้แต่งและปีพิมพ์ และเลขหน้าที่มีข้อความที่อ้างถึง (ระบบนาม-ปี) หากเป็นข้อความที่คัดลอกมาบางส่วน ควรระบุเลขหน้าไว้ด้วย โดยพิมพ์ต่อท้ายปีพิมพ์ คั่นด้วยเครื่องหมายจุลภาค (,) โดยมี “น.” ในภาษาไทย และ “p.” ในภาษาอังกฤษ หากเป็นการอ้างอิงเนื้อหาหรือแนวคิดบางส่วน โดยการสรุปเนื้อหาหรือแนวคิดทั้งหมดของงานชิ้นนั้น ไม่จาเป็นต้องระบุเลขหน้า หากข้อความเป็นภาษาไทย ใช้เลขปี พ.ศ. และภาษาอังกฤษใช้เลขปี ค.ศ.

1. รูปแบบการอ้างอิงแบบแทรกในเนื้อหา ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของผู้เขียน โดยรูปแบบการอ้างอิงแบบแทรกในเนื้อหามี 3 รูปแบบ ดังนี้

1.1 วาง (ผู้แต่ง, ปีพิมพ์, เลขหน้า) ไว้ท้ายข้อความที่อ้างอิง ดังตัวอย่าง (ประชา ผาทอง, 2535, น.28) (ทิพวรรณ หอมพูล และประสาน หอมพูล, 2542, น.18) (Johnson & Smith, 1980, p.7)1.2 วาง ผู้แต่ง (ปีพิมพ์) ก่อนข้อความที่จะอ้างอิง เมื่อต้องการให้ความสำคัญกับชื่อผู้แต่ง อาจขึ้นต้นย่อหน้า หรือส่วนใดส่วนหนึ่งของย่อหน้าก็ได้ กรณีมีการระบุชื่อผู้แต่งในเนื้อหาแล้ว ไม่ต้องระบุไว้ในวงเล็บท้ายข้อความที่อ้างอีก ดังตัวอย่าง บุรีรัตน์ สามัตถิยะ (2541) พบว่า

Maloy (1996) ทดลองพบว่า

John & Smith (1980) ได้กล่าวถึง

1.3 วาง ปีพิมพ์ ผู้แต่ง (เลขหน้า) กรณีมีการระบุปีพิมพ์และผู้แต่งในเนื้อหาแล้ว (ปีพิมพ์และผู้แต่งสามารถสลับที่กันได้) ให้ระบุเฉพาะเลขหน้าที่อ้างถึงในวงเล็บเท่านั้น ดังตัวอย่าง ในปี พ.ศ. 2552 พัชร พิพิธกุล ได้ศึกษาเรื่อง การใช้ Second Life เพื่อการเรียนการสอนในสาขาบรรณารักษศาสตร์ และสารสนเทศศาสตร์ พบว่า นิสิตมีความเห็นว่า Second Life เป็นแหล่งสารสนเทศออนไลน์ที่ดี ทันสมัย สามารถสื่อสารกับผู้ใช้อื่นได้ (น.42)

เอกสารอ้างอิง

เป็นการรวบรวมรายการเอกสารทั้งหมดที่ผู้เขียนบทความได้ใช้อ้างอิงในการเขียนบทความ และจัดเรียงรายการตามลำดับอักษรชื่อผู้แต่ง ภายใต้หัวข้อ เอกสารอ้างอิง สาหรับบทความภาษาไทย โดยให้เรียงลำดับเอกสารอ้างอิงที่เป็นภาษาไทยขึ้นก่อนและตามด้วยภาษาอังกฤษหรือภาษาอื่นๆ และไม่ต้องใส่หมายเลขนำหน้า (ยกเว้นการอ้างอิงจาก หนังสือหรือตาราที่มีบรรณาธิการ หรือวารสาร/ข่าวสาร/นิตยสาร) ทั้งนี้ให้แสดงาการเฉพาะเอกสารที่นำมาอ้างอิงในเนื้อเรื่องเท่านั้น ไม่ควรอ้างอิงเอกสารใดๆ ที่ยังไม่ได้รับการตีพิมพ์ มีการเรียงลำดับรายการตามตัวอักษร (ตามหลักการเรียงในพจนานุกรม หรือ Dictionary แล้วแต่กรณี) และไม่ต้องแยกประเภทของเอกสารที่ใช้ในการอ้างอิง หากรายละเอียดของเอกสารอ้างอิงมีความยาวมากกว่าหนึ่งบรรทัดให้พิมพ์ต่อบรรทัดถัดไป โดยบรรทัดถัดไปให้ย่อหน้าเว้นระยะจากขอบซ้ายของหน้ากระดาษ 0.5 นิ้ว และใช้รูปแบบการเขียนเอกสารอ้างอิงแบบ APA (American Psychological Association) ทั้งนี้ตัวอย่างการเขียนเอกสารอ้างอิงมีดังนี้

นันทวัฒน์ บรมานันท์. (2545). การปกครองส่วนท้องถิ่นตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: วิญญูชน

ประหยัด หงส์ทองคำ. (2560). อำนาจหน้าที่ของรัฐสภาตามบทบัญญัติรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2540. รัฐสภาสาร, 49 (4), 1-16.

เข็มทอง ศิริแสงเลิศ. (2540). การวิเคราะห์ระบบประกันคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชนกรุงเทพมหานคร. ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พัชรินทร์ บุญเทียม. (2553). หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการจัดการมหาวิทยาลัยเอกชนในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, กรุงเทพฯ). สืบค้นจาก http://www.dpu.ac.th/laic