Geschiedenis
Het Goju Ryu is een traditionele stijl waarvan in de 18de eeuw de basis werd gelegd op de Ryu Kyu eilanden ten zuiden van China in Okinawa.
De stichter van de stijl: Miyagi Chojun was een leerling van Kanryo Higaona.
Kanryo heeft een tiental jaren in China getraind bij de legendarische meester Ryu Ryu Ko uit de Fuchou provincie.
De basis van onze kata's heeft hier zijn roots. Miyagi Shogun heeft ook, vóór hij het Goju Ryu als stijl benoemd heeft, vele jaren in China de voetsporen van zijn leraar gevolgd.
GO JU betekent letterlijk : HARD en ZACHT (of een evenwicht zoals de YIN en YANG); Ryu betekent: "stijlgroep".
Een stijlgroep accentueert een specifieke benadering van karate technieken gebaseerd op richtlijnen van voorvaders.
Ondertussen is dit verder ontwikkeld (of versnippert) tot verschillende richtingen binnen een zelfde stijlgroep.
De hedendaagse verdedigingssporten (karate, judo, jiu-jutsu, aikido, enz) zijn sterk beïnvloed geweest door oude vechtkunsten uit China, India, en sommigen gaan zelfs terug tot Turkije en Egypte. Vermoedelijk moeten we daarvoor teruggrijpen naar het kruispunt van beschavingen waarvan het Midden Oosten lange tijd het middelpunt is geweest. Hier was er een zeer actieve uitwisseling van kennis tussen verschillende culturen; van geneeskunde tot religie; van filosofie tot wetenschap; gevechtskunsten, enzoverder.
Knooppunten van handelsroutes en migratie hebben altijd voor uitwisseling van kennis gezorgd.
Zo was (en is dat nog steeds) Okinawa het centrum van handelsroutes tussen omringende landen zoals: Indonesië, Indië, Korea, Taiwan, China, Japan, ....
Met de groeiende mobiliteit en de oorlog (die zeer fel is geweest op Okinawa met meer dan 200.000 burgerslachtoffers, waaronder enkele belangrijke leerlingen van Chojun Miyagi) is het karate via de daar gelegerde Amerikanen en via leerlingen van Miyagi sensei die naar Japan trokken, over de ganse wereld verspreid geraakt.
De grondlegger van het Goju Ryu, grootmeester Chojun Miyagi, had in de jaren 30 reeds voorspeld dat karate wereldwijd bekend zou raken.
Aan de 4 hoofdstijlen werd vorm gegeven omstreeks 1936 tijdens een samenkomst van grootmeesters uit die periode.
Zij hebben samen onderling concrete afspraken gemaakt en zijn als volgt benoemd: Goju Ryu, Shito Ryu, Wado Ryu en Shotokan.
Er bestaan echter nog andere stijlgroepen.
Na zijn dood heeft Miyazato sensei de verdere ontwikkeling van het Goju Ryu geleid.
2 Jaar na de dood van sensei Miyagi is de Jundokan dojo gebouwd en het is van daaruit dat algemene verspreiding van het traditionele Okinawa Goju ryu is uitgedragen.
Senseis zoals Chinen Tueruo, Taira Masaji, Onaga, en nog vele andere zijn allen leerlingen van Miyazato sensei en hebben hun wortels in de Jundokan Dojo.
Sensei Pieter Harms heeft in België het Goju Ryu geïntroduceerd en is meermaals in de Jundokan Dojo gaan trainen, hij heeft zijn 7de dan ontvangen van Miyazato sensei.
In China is de kunst van het verdedigen ontwikkeld, geperfectioneerd en van generatie op generatie overgedragen.
Het karate is ontstaan op het eiland Okinawa door een mix van Chinese en Okinawaanse gevechtskennis.
Het is gebaseerd op persoonlijke verdediging en is een levenswijze die zowel praktisch als theoretisch (geschriften) wordt doorgegeven.
Een interessante bundel in boekvorm is de Bubishi, men noemt deze 'de martiale bijbel'.
De teksten zijn lange tijd voor de buitenwereld verborgen gebleven om verschillende redenen.
De auteur is niet gekend en men vermoed dat het een bundeling en opbouw van kennis is van verschillende personen.
Men mag niet uit het oog verliezen dat deze teksten in een tijd ontwikkeld zijn waar de technieken een kwestie van leven of dood betekenden, dit aspect vergeet men nogal eens in de hedendaagse beoefening van gevechtssporten.
Om tot een sportvorm te komen worden de meest destructieve zaken weggelaten zodat krachten op een gecontroleerde en gestructureerde manier kunnen gemeten worden.
Gedetailleerde beschrijvingen van karategeschiedenis zijn veelvuldig aanwezig op het internet.
Lees deze steeds in de context van de opsteller omdat er veel verschillende invalshoeken en interpretaties zijn.
