ZwoerVleis Leedsjes
Friet Met ZwoerVleis
eederein kint wel zoe iemand… dit leed is veur höäm of höär
[Em] Iech liende diech un tiensje, [G]
en [A] noe wèl iech ut trök [Em][G][A]
Ut [Em] doemekroed jungske, [G]
greujt [A] miech neet op de rögk
Iech gaof diech mien friete,
had zelluf neet genog
Dus noe höb iech honger,
dus noe is mien vraog
[B7] Boe is mien tiensje boe is dat geld
[A7] Boe zien die duite wat unne held
[B7] Boe zien mien friete boe zien mien cent
[A7] Friet met ZwoerVleis
[G] Waardeloze [Em] vent
Beloftes en präötsjes,
koste diech niks
Mer dit waor ut ut letste,
watstiech miech fliks
Iech zow miech mer spooje,
ut is miech get fraais
tis tied um te blooje,
kom op met die sajs
Boe is mien tiensje boe is dat geld
Boe zien die duite wat unne held
Boe zien die friete Boe zien mien cent
Friet met ZwoerVleis Waardeloze vent
Diech krijgs vaan miech,
allein nog dees raod
Laop neet door ut parrek,
laop neet door mien straot
Iech wach iech wach iech wow,
tot iech tiech heij tref
Iech wach iech wach iech how,
diech op dien bef
Kom op met die friete geef miech mien cent
Friet met ZwoerVleis Laa-aa- aaa- aame, ...waardeloze vent
De Gelökkigste Lui Vaan De Wereld
In ut duuster, in de leegte
de twiefel de sjrik en de doed
Smörreges vreug bij d’n dokter
de vraoge de pijn en de noed
In de nacht, niks te lache
onbevatbare angste en leid
Mer wel same in dee kutzooi
de verbinding un onwrikbaar feit
Dus vendaog bin iech de gelökkigste maan vaan de wereld
Door ut oug vaan de naold weer trök op ut slappe koord
Staon nog rech, maak nog leeve, bin nog steeds dee vervelende kerel
Veurluipig nog eve heij, iech gaon lekker door
S’aoves, beij de lamp
gelökkig weer same bijein
In de wermte nao ut eete
iech tel de neuze…. aon de taofel zit eederein…
Dus vendaog zien veer de gelökkigste lui vaan de wereld
door ut oug vaan de naold weer trök op ut slappe koord
veer stoon rechtop, make leeve, zien un zootje oongeregeld
veurluipig nog eve heij, veer goon lekker door
Bikkelhel
Ne kawwe mörrege, zoonder diech
gans allein, is bes hel
Aof en tow, vin iech in un laoj
nog get kleijer, och dat trek iech ouch nog wel
De pijn, die iech daan veul, dat is nog niks,
och sjat, dat stelt toch niks veur
Mer in de aovend, veur ut ete
op de taofel, dek iech mer eine tleur...
Bikkelhel
De stèlte is keihel…
Bikkelhel
Stèlte is de hel…
Sop oet blik, ut steit miech tege
iech dink trök, aon us dagelijks gevech
Mer toch, zoonder us gevrijgel
in dees stèlte, weurt ut miech slech
Iech zow zoe geere, nog ins met diech welle strije,
Sjerrepe stumme schriewend in de nach
Zow zoe geere dien geluid wèlle huure (stop)
Bikkelhel
De stèlte is keihel…
Bikkelhel
Dien stèlte is mien hel…
Wat zow iech geere, nog ins met diech welle strije,
Sjerrepe stumme striemend in de nach
Zow zoe geere nog ins met diech welle vrije…
Bikkelhel
Bikkelhel
Bikkelhel
Dien stèlte is de hel…
SAME ZINGE MISSJIEN
Door dik en dun, al jaore lang
De bis miene vrund, ouch al zien veer us soms neet
Mer iech bleijf hope, same zinge missjien
Es veer weer same zien
Un bitsje gezelsjap vaan de gooje soort
Un paar waord, unne blik, en veer wete al genog
Diech bis altied welkom, kom mer debeij
Zoe tot veer weer same zien
Same zinge missjien
Soms de mood verlore zoe wie dat soms geit
Echte kerels praote soms bes euver geveul
Dus es te dr bis, es veer same zien
Same zinge missjien
Un bitsje gezelsjap vaan de gooje soort
Un paar waord, unne blik, en veer wete al genog
Diech bis altied welkom, kom mer debeij
Zoe tot veer weer same zien
Same zinge missjien
Un bitsje gezelsjap vaan de gooje soort
Un paar waord, unne blik, en veer wete al genog
Diech bis altied welkom, kom mer debeij
Zoe tot veer weer same zien
Same zinge missjien
Un bitsje gezelsjap vaan de gooje soort
Same zinge missjien
Zoe tot veer weer same zien
Un Gesprek
Iech staon op un eiland, in gesprek met de stein
geine mins heij te huure, mer zeker neet allein
Al doezende jaore gelök en verdreet
iech kin ut good veule, al zeen iech ut neet
Un tiedloos momint, gedeild zoonder wäörd
vaan alles gezeen, vaan alles gebäord
Iech waor zoe meuj, en haos oetgeblös
Mer werrem en druug stelt dee stein miech gerös
Iech staon aon ut water, iech praot met ut leech
un aander dimensie, die alles beweeg
In miech brand ut vuur vaan ut begin en ut eind
ontstoon oet ut niks, gekloonterd.. versteind..
Iech staon in ut leve, unnen dans met de tied
verleef op de iewigheid, iech dans zoonder spiet
Alles is duudelik, iech legk dee stein trök
in ut noe en ut heij, ut geheim vaan t gelök
