Ζητήματα Διαχείρισης σχολικής τάξης. Μελέτη περίπτωσης.

Ο Fontana (1994) τονίζει ότι όσο καλύτερο έλεγχο ασκεί ο εκπαιδευτικός σε μια τάξη, τόσο περισσότερες ευκαιρίες δίνονται στα παιδιά να συμμετέχουν στην καθημερινή διοίκησή της. Ο εκπαιδευτικός ασκεί τον έλεγχό του χωρίς να επιβάλλει την προσωπική του εξουσία πάνω στα παιδιά. Αντίθετα, δημιουργεί τις συνθήκες ώστε τα παιδιά να αποκτήσουν δεξιότητες αυτοελέγχου και αυτορρύθμισης της συμπεριφοράς τους. Ο εκπαιδευτικός, για να επιτύχει, δεν χρειάζεται να έχει μόνο γνήσιο ενδιαφέρον για τα παιδιά και να κατανοεί τη συμπεριφορά τους. Είναι εξίσου σημαντικό να κατανοεί τη δική του συμπεριφορά στην τάξη και να συνειδητοποιεί ότι πολλά από τα προβλήματα ελέγχου που προκύπτουν απορρέουν άμεσα από τον τρόπο που φέρεται -ή αντιδρά- ο ίδιος.

Στο σημείο αυτό, επισημαίνεται ότι η αυτοκριτική αυτή δεν πρέπει να συνοδεύεται από αισθήματα ενοχής ή ανεπάρκειας. Το σημαντικό είναι να βοηθηθεί ο εκπαιδευτικός να κατανοήσει τις ποικίλες πτυχές της συμπεριφοράς των παιδιών, τις ποικίλες πτυχές της δικής του συμπεριφοράς και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους. Ακολούθως, ο εκπαιδευτικός οφείλει να αναπτύξει στρατηγικές που θα κάνουν την διαχείριση της τάξης πιο δημοκρατική και επομένως πιο αποτελεσματική και πιο προσαρμοσμένη στις ανάγκες των παιδιών (Fontana, 1996α ).

Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, Τομέας Επιμόρφωσης, Πρόγραμμα Εισαγωγικής Επιμόρφωσης, Φθινόπωρο 2011, Διαχείριση Τάξης