zaterdag 10 maart
Hier en daar was al eens een oog dicht gevallen voor middernacht, maar de meesten hielden er nog wat de stemming in. We moesten immers twee films uitkijken vooraleer we voor het eerst een Raststätte namen om van chauffeur te wisselen. We overvielen de toiletten. We doken onder de ingangspoortjes om ook daar de toiletten te vullen , die op de bus hadden we immers met z’n allen snel gevuld. Ondertussen hadden al enkele kinderen gedreigd maar ook een paar effectief de maagsappen gedeeld met de traditionele plastiek zakjes die we niet aan de stoelen hadden gevonden.
Het was ruim halféén toen we met z’n allen onze stoelen een andere hoek gaven en positie zochten om te slapen. Kinderen zijn slangenmensen. De bus bleef stil tot aan de Allianzarena net iets voor München.
Om halftien reed ook de tweede bus de parking van Ferienhof Berghof op. Het karretje achter de dubbeldekker hing er nog aan en had de hele tijd het spoor gevolgd. Met man en macht leegden de de bussen en propten we onze kamer vol. Voor sommige kinderen was het openen van hun reistas een openbaring. Ze wisten niet dat ze zoveel konden mee hebben in zo’n kleine reistas. De kamers werden ingericht naar goeddunken en vermogen. Sommigen vinden het snel goed ! Het vermogen staat niet meer bij iedereen op 100 %.
Een stevige wandeling tot aan de lawine was er voor sommigen teveel aan. Ze slepen zich voort. De natuur is nochtans wonderlijk mooi. Maar de sneeuw smelt als sneeuw voor de zon ! Als het zo voort blijft duren zal dat hier snel zoals thuis zijn maar minder vlak dan.
De fritattensuppe van Marie-Christine werd gesmaakt ! De peterselienkartoffeln zijn een succes. Gewoon gekookte patatjes, met gesmolten boter en massa’s peterselie. Als dessert een schneebombe, bij ons heet dat anders …
Na het middag eten was er niemand die er iets op tegen had voor een halfuurtje platte rust. Sommigen waren onmiddellijk vertrokken. We hebben dan ook al bergen verzet, niet echt natuurlijk.
Deze middag schoven we de zakken van hondenbrokken, kattenvoer, PMD of restafvalzakken onder de billen. F1 vetzakglijden ! We waren drijfnat en niet alleen ons gat …
Terug in het hotel namen we rustig aan een douchtje, schikten onze kamer wat op en chillden wat in het rond. Dat hadden we verdiend !
Spaghetti , dat ging er ook wel in. Hopelijk komt het er ook niet te snel uit !
In onze pyjama, en met de zelf ontworpen sneeuwklas T-hirt gingen we deelnemen aan de eerste Joop Hoedkoopshow. Je moet er bij zijn om te geloven. De juffen en meesters geven in een hels tempo het beste van hun zelf om de kinderen te entertainen. De kinderen genieten en entertainen ons op hun beurt ! Twee uur een talentenshow voor elk wat wils, heerlijk !
Ze stopten ons onder de wol tegen iets na negenen. Ons licht ging snel uit … Wat een dag ! We doen dat hier met z’n allen wondergoed ! Morgen een nieuwe dag vol avontuur. Wat is het leven fijn ! Maak je geen zorgen en tot morgen !
