polecenie
Struktura
Polecenie ma określoną strukturę:
Zwróć uwagę dziecka
Zwróć uwagę jeżeli dziecko na ciebie nie zwraca uwagi, jeżeli jest skoncentrowane na tobie nie musisz tego robić.
A jak to zrobić?
popatrz na nie i wypowiedz wyraźnie jego imię
PODEJDŹ
dotknij je
przerwij jego aktywność
zrób coś co cię wyróżni z otoczenia - zaklaszcz zagwiżdż itp
Powiedz
Powiedz co ma zrobić albo jaką aktywność ma przerwać
Poczekaj (krótko) na reakcję
Czekaj nie dłużej niż dwie trzy sekundy, potem
zbliż się do dziecka i powtórz polecenie (tym razem poczekaj około sekundy)
Dopilnuj wykonania
poczekaj przy nim aż wykona
zrób razem z nim
i zakomunikuj poprawność lub niepoprawność wykonanego polecenia.
Zrób krótką przerwę
żeby oddzielić to polecenie od następnego
najkrótsza forma będzie się składać z polecenia →wykonania →potwierdzenia poprawności i →przerwy
Warunki jakie muszą być spełnione żeby polecenie zostało wykonane:
- uczeń musi zrozumieć komunikat
- uczeń musi mieć jakąś (pozytywną lub negatywną) motywację żeby polecenie wykonać
- uczeń musi mieć fizyczną, koordynacyjną i intelektualną możliwość wykonania polecenia
Co jeszcze ma wpływ?
Złożoność komunikatu
powinna być dostosowana do sytuacji i umiejętności ucznia
Stabilność
czyli komunikat nie powinien się zbyt szybko zmieniać w trakcie egzekwowania reakcji
Jednoznaczność
czyli nasze ciało powinno "mówić" to samo co słowa skierowane do ucznia
Uwagi:
Jeżeli zadanie jest w zasięgu ucznia to przemyśl, czy dasz radę dopilnować wykonania polecenia. W najgorszym wypadku będziesz musiał wykonać polecenie razem z uczniem -z oporem albo czynną odmową z jego strony.
Jeżeli uczeń zwykle nie ma problemu z wykonywaniem poleceń, a dziś właśnie stanowczo odmawia- nie lekceważ tej odmowy. Szukaj przyczyny!
Nie zawsze należy wydawać polecenia, czasem zamiast polecenia możesz złożyć propozycję..."może byśmy..." wtedy uczeń może odmówić albo zaangażować się.
Wykonywanie poleceń różni się od zabawy i rozmowy.
Podczas zabawy (wspólnej- czyli takiej w której występują interakcje) jest miejsce na kreatywność i bezpieczne ćwiczenie różnych przydatnych umiejętności. Zabawa jest przyjemna. Daje zadowolenie. Zwykle za każdym razem przebiega w nieco odmienny sposób. Optymalnie pobudza układ nerwowy dziecka. Wpływa na ogólną ilość doświadczeń, na pamięć, rozumienie zasad działania Otoczenia fizycznego i społecznego i na umiejętności koordynacyjne (umiejętność zmiany, przekształcania rzeczy) oraz na rozwój planowania. W zabawie dziecko tworzy strategie pokonywania problemów które pojawiają się na drodze do celu. Eksperymentuje i generuje nowe sytuacje. Zaczyna dostrzegać związki przyczynowo-skutkowe. Podpatruje jak inni się bawią, jak rozwiązują zadanie, co potrafią zrobić. Wyobraźnia wzbogaca się o nowe wzory. Połączenia wzorów tworzą nowe rozwiązania... Wykonywanie poleceń może mieć miejsce również w zabawie, choć widać też pewne różnice w stosunku do "standardowego" wykonywania poleceń. Czym się różni? Motywacją!
W rozmowie uczeń/dziecko chce nawiązać interakcję (chce sobie pogadać w takim zakresie w jakim jest to możliwe) Rozmowa w zasadzie nie ma planu. Nie wiadomo gdzie nas zaprowadzi i jak się potoczy. Czy jest potrzebna? Oczywiście że tak! Do czego jest potrzebna? Kiedy możemy porozmawiać? Kiedy rozmawiać się nie powinno?