Kvit kjempe

I nærleiken

Som ein planet i nærleiken

Min gode granne

Nei, meir

Så mykje meir

Ei kjempe; ei kvit kjempe

Som skin

Skin og strålar

Over livslause planetar

Over yta

Her hjå meg

Brer seg eit ljos

Frå månen

Ein spegel

Som krinsar rundt meg

Ljoset skin

Blendande vakkert

Over mørkeret i mine auge

No endeleg

Ser eg

Meg sjølv i ljoset frå deg

Eg ser

Så tydeleg no

Alt kva eg i sanning er og alltid var

Takk, du

Ljosande kjempe

Som skin så sterkt utan sjølv å vita