Muzeum Etnograficzne
Oddział Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku
W zabytkowym czterokondygnacyjnym spichrzu z połowy XIX wieku znajduje się wystawa przybliżająca „Kulturę ludową Kujaw i ziemi dobrzyńskiej przełomu XIX i XX wieku”. Zwiedzanie zaczynamy od prezentacji podstawowych działów gospodarki, takich jak: rolnictwo, hodowla i rybołówstwo. Na uwagę zasługuje duża łódź wiślana, sieci oraz samołówki rybackie i kosze do przechowywania złowionych ryb. Kolejna część obejmuje pięć głównych rzemiosł: garncarstwo, kowalstwo, kołodziejstwo, bednarstwo, plecionkarstwo, stolarstwo. W każdym z działów są prezentowane zarówno narzędzia jak i wyroby rzemieślnicze, co ułatwia zwiedzającemu wyobrażenie o pracy ówczesnych wytwórców. Uzupełnieniem są krótkie teksty i fotogramy przedstawiające rzemieślników przy pracy. Prezentację rzemiosł kończy ciesielstwo ukazujące narzędzia pracy cieśli wiejskich i obrazujące poprzez rysunki podstawowe detale konstrukcyjne. Ta część wzbogacona jest licznymi przeźroczami ukazującymi typy budynków i całych zagród charakterystycznych dla Kujaw i ziemi dobrzyńskiej. Na ostatniej kondygnacji pokazane są fragmenty wyposażenia wnętrza mieszkalnego, kujawskiego i dobrzyńskiego. Zestawienie ich obok siebie pozwala dostrzec istotne różnice w wyglądzie mebli charakterystycznych dla obu regionów. Duży fragment wystawy poświęcony jest odświętnym strojom kujawskim. Są tutaj kobiece i męskie stroje Kujawiaków z poł. XIX wieku z zaakcentowaniem funkcjonujących jeszcze wówczas samodziałów oraz typowy dla regionu kujawskiego strój odświętny noszony na przełomie XIX/XX w. Bogato prezentowana jest kolekcja zabytkowej rzeźby ludowej z wiodącym w tym regionie przedstawieniem Matki Boskiej Skępskiej wzorowanej na „cudownej”, gotyckiej figurze Maryi z sanktuarium maryjnego w Skępem. Ostatni fragment wystawy przybliża żywe nadal na Kujawach zwyczaje zapustne. Pokazane są kostiumy i rekwizyty przebierańców zapustnych, pośród których wiodącą rolę odgrywały maszkary zwierzęce, „koń”, „bocian”, „niedźwiedź” i „koza”.