ประธานสภาองค์กรชุมชนตำบลป่ามะคาบ เล่าว่าเมื่อปี 2557 จนถึงสถานการณ์ปัจจุบันที่ไม่มีโครงการรับจำนำข้าว ทำให้ทุกฝ่ายเป็นห่วงว่าราคาข้าวเปลือกเหลือเพียงตันละ 6-7 พันบาท ชาวนาจะอยู่ได้อย่างไร ดังนั้นจึงได้ร่วมกลุ่มของเกษตรปลอดสารร่วมกันขึ้นที่บ้านแหลมยาง ตำบลป่ามะคาบ อำเภอเมือง จ.พิจิตร ซึ่งขณะนี้มีสมาชิกชาวนาทำนาแบบเกษตรอินทรีย์และปลอดสาร รวมถึงการลดต้นทุนการผลิต มีชาวนาหัวก้าวหน้าเริ่มต้น จำนวน 5 คน จนมีสมาชิกถึงปัจจุบัน จำนวน 25 คน ที่ลงมือทำจริง โดยส่วนใหญ่ชาวนากลุ่มนี้จะปลูกและแปรรูปเป็นข้าวสารขายเอง จึงทำให้ข้าวมีราคาขายได้สูงถึงตันละ 15,000-18,000 บาท ซึ่งถือว่าอยู่ได้ในยุคที่ไม่มีโครงการรับจำนำข้าว ด้วยพื้นที่ในตำบลป่ามะคาบ ชาวนาส่วนใหญ่ยังปลูกข้าวแบบเดิม (ข้าวแข็ง ข้าวเคมี ขายข้าวกับพ่อค้าโรงสี) ชาวนาเข้าสู่ระบบนี้อยู่รอดยาก ประกอบกับสถานการณ์นโยบายการจำนำข้าวของรัฐบาลมีปัญหา เกษตรกรต้องประสบปัญหาแน่ ดังนั้นทางกลุ่มที่เกิดจากการรวมตัวกันได้ประชุมและพิจารณาร่วมกันว่าควรเปลี่ยนมาสู่ชาวนาผู้ประกอบการ ข้าวอินทรีย์ ข้าวปลอดสาร ซึ่งยังมีจำนวนน้อยหากเทียบชาวนาทั้งตำบล แต่อย่างน้อยกลุ่มพวกเราก็ได้ตระหนักและเริ่มปฏิบัติการตั้งแต่ปี 2557 และจดแจ้งจัดตั้งกลุ่มองค์กรของสภาองค์กรชุมชนตำบลป่ามะคาบเมื่อปี 2558 จนถึงปัจจุบัน จนนำสู่การพัฒนาเมล็ดพันธุ์ข้าวขาย เพื่อเพิ่มข้าวเชิงคุณภาพที่สามารถจำหน่ายแก่ผู้บริโภคโดยตรงได้กว้างขึ้น

แนวคิดสำคัญในการพัฒนากลุ่มเกษตรปลอดสารบ้านดงโฮจิมินห์ เน้นเรื่องการวางแผนการพัฒนาคุณภาพข้าว พันธุ์ข้าว ให้ความรู้ในการเพาะปลูกในการลดต้นทุนการผลิตเพื่อเป็นการเพิ่มรายได้ ซึ่งเป็นแนวทางที่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารจัดการ และส่งเสริมกลุ่มอาชีพเกษตรปลอดสารให้มีการใช้ปุ๋ยชีวภาพเพื่อคุณภาพชีวิตของเกษตรกรและผู้บริโภคเพื่อเป็นการเพิ่มรายได้และลดรายจ่ายต้นทุนการผลิตให้กับกลุ่ม และมีผลผลิตที่มีคุณภาพสู่ตลาดผู้บริโภคสร้างอำนาจในการต่อรองราคา และเป็นการรณรงค์ให้ประชาชนมาบริโภคข้าวที่มีคุณภาพสูงในราคาที่เป็นธรรมและมีประโยชน์ต่อสุขภาพ รวมทั้งดูแลสิ่งแวดล้อมจากการนำระบบนิเวศมาใช้ และบูรณาการความร่วมมือสอดคล้องกับยุทธศาสตร์ขององค์การบริหารส่วนตำบลป่ามะคาบ เช่น การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวโดยชุมชน โดยวางเป้าหมายให้ผลิตภัณฑ์ของกลุ่มได้เพิ่มช่องทางจัดจำหน่ายจากกลุ่มนักท่องเที่ยว ตำบลมีสินค้าผลิตภัณฑ์จากข้าวที่มีคุณภาพ ได้รับมาตรฐานสินค้าจากหน่วยงานที่รับผิดชอบ และเชื่อมโยงข้อมูลทุนศักยภาพของตำบล ตลอดจนสามารถแก้ไขปัญหาร่วมกันระหว่างสภาองค์กรชุมชนตำบล กองทุนสวัสดิการชุมชน กับหน่วยงานภาคีความร่วมมือ

นอกจากนี้การพูดคุยกับกลุ่มเกษตรปลอดสารบ้านดงโฮจิมินห์ ได้แสดงให้เห็นถึงเป้าหมายการพัฒนาและการยกระดับของกลุ่มในการเป็นกลุ่มเกษตรกรผู้ผลิตเมล็ดพันธุ์ข้าว และภาคส่วนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรสนับสนุนกระบวนการทำงานเพื่อพัฒนาระบบการผลิตเมล็ดพันธุ์ข้าว แต่อย่างไรก็ตามกลุ่มเกษตรปลอดสารบ้านดงโฮจิมินห์ ซึ่งมีพื้นฐานมาจากการเป็นชาวนา ที่คุ้นเคยกับการผลิตที่เป็นปัจเจก ประกอบอาชีพทำนาตามวิถีที่เคยชิน ความมีอิสระในการตัดสินใจ กับการเป็นชาวนาที่มารวมกลุ่มกันทำการผลิตร่วมกัน จะต้องมีมาตรฐานการผลิต การมีกติกา กฎระเบียบ ข้อตกลงร่วมกัน การเรียนรู้การบริหารจัดการ การประเมินและวิเคราะห์ระบบตลาด การบริหารเงินทุน การใช้เทคโนโลยีสนับสนุนการผลิต การพัฒนาระบบบรรจุภัณฑ์และขนส่ง ฯลฯ ซึ่งผลจากการวิเคราะห์ควรมีแผนพัฒนาทักษะความสามารถทางธุรกิจในการเป็นผู้ประกอบการผลิตเมล็ดพันธุ์ข้าว เพื่อดำเนินการแก้ไขข้อจำกัดที่เป็นอยู่และเพื่อที่พัฒนาความรู้ความสามารถและการสร้างความเข้มแข็งให้กับกลุ่มเกษตรปลอดสารบ้านดงโฮจิมินห์ ในฐานะการเป็นผู้ประกอบการก็น่าจะเป็นโจทย์อนาคตที่สำคัญในการท้าทายเพื่อยกระดับการทำงาน และการสนับสนุนความเข้มแข็งต่อกลุ่มจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการพัฒนาต่อไปเพื่อให้ชุมชนมีความเข้มแข็งและจัดการตนเองได้อย่างยั่งยืน