ชาวนา

ทำนา เป็นอาชีพส่วนใหญ่ของชาวตำบลนางัว ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเพราะคนไทยกินข้าวเป็นอาหารหลัก ผู้ที่ประกอบอาชีพทำนา เรียกว่า ชาวนา อาชีพชาวนาจึงเป็นอาชีพที่สำคัญเพราะเป็นอาชีพที่ผลิตข้าวเลี้ยงคนในประเทศไทย ชาวนาจึงได้รับการยกย่องว่าเป็นกระดูกสันหลังของชาติ

ชาวนา จึงเป็นอาชีพทางเกษตรกรรม ชาวตำบลนางัว มักให้ความหมายถึงอาชีพปลูกข้าวเป็นหลัก ชาวนาในตำบลนางัวนับว่าเป็นคนกลุ่มใหญ่ที่สุดในตำบล เพราะข้าวเป็นอาหาร หลักของคนไทย อาชีพทำนาเป็นอาชีพดั้งเดิมของคนไทย ที่สืบทอดมายังอนุชนรุ่นหลังโดยส่วนใหญ่แล้วชาวนาจะใช้ชีวิตอยู่โดยสงบเงียบในชนบทการทำงานของชาวนาจะเริ่มทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำตลอดทั้งปี เพราะหลังจากฤดูกาลเก็บเกี่ยวประจำปีแล้ว มีชาวนาบางส่วนที่อยู่ใกล้แหล่งน้ำก็จะเริ่มปลูกข้าวนาปรัง หรือพืชเศรษฐกิจอื่นๆ เช่น ทำสวนยางพารา ปลูกมะเขือเทศ ปลูกต้นยาสูบ เป็นต้น หรือไม่ก็เลี้ยงปศุสัตว์หรือสัตว์อื่น ๆ เสริม เช่น ปลา เป็ด ไก่ วัว ควาย เป็นตัน

ดังนั้นชาวนาหรือเกษตรกรมักมีปัญหาและอุปสรรคหลายประการที่จะทำให้อาชีพที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ ไม่ว่าจะด้วยปัจจัยภายนอกอย่างสภาพเศรษฐกิจ ตลาดที่แข่งขันสูง ราคาข้าวเปลือกที่ไม่แน่นอน โรงสี-พ่อค้าคนกลางจอมขูดรีด และปัจจัยภายในอย่างวงจรการกู้ทำนา การขาดองค์ความรู้ การขาดเงินทุน และทรัพยากรน้ำ ทุกปัจจัยที่กล่าวมาล้วนแต่บั่นทอนคุณภาพชีวิตของเกษตรกรทั้งสิ้น เกิดเป็นปัญหาเรื้อรังที่นำไปสู่ ‘ความเหลื่อมล้ำ’ และ ‘ความยากจน’ ภายในสังคมของชาวตำบลนางัว ซึ่งเป็นอุปสรรคที่สำคัญต่อการพัฒนาประเทศให้ยั่งยืนในระยะยาว