Tespih, tekrarlanan tek düze işlemleri saymak amacıyla ipe geçirilmiş çok sayıda boncuk tanelerinden oluşan halkaya denir. Müslümanlar Otuzüç ve doksandokuz boncuklu tesbihler kullanırken hristiyanlar otuzüç ve ellidokuz boncuklu tesbihleri kullanır budistler ise yüzsekis boncuklu tesbihleri kullanırlar.
Tesbihin çıkış noktası tek düze işlemleri saymak olsa da tekrarlanan el hareketleri sebebiyle stres atmak amacıyla da kullanılmaktadır. İpi gerdirilerek dik durduğunda işaret parmağı yerine de kullanılır. Tesbihi aksesuar olarak ve sallamayı bir el becerisi haline getirmiş kişilerde bir beceri gösterişi olarak kullananlarda vardır. Genelde en çok kullanılan alanı dini vecibelerin yerine getirirken hesabının tutulması amacıyla kullanılır.
Tesbih Genel olarak 3 parçadan oluşmaktadır imame taneler ve pullar. İpin iki ucunun birleştiği yerdeki uzun parçaya imame denir. İmameden sonra düğümlük, ara taneler ve tepelik olabilir. Sonra tesbih taneleri bulunur. Tesbihin tane sayısına göre aralarında pullar bulunur.
Tesbih üretiminde çok çeşitli hammaddeler kullanılabilmektedir. Doğal hammadde den üretilen tesbihler Damla kehribar tesbih, Ağaç tesbih, Kuka tesbih, Narçıl tesbih, Doğal taş tesbihler bulunmaktadır. Tesbih üretiminde sentetik maddelerde tercih edilebilir bunlar Katalin çeşitleri, sıkma kehribar, galanit gibi malzemelerdir.
Tesbih kültürel olarak ülkemizde koleksiyonu yapılan ürünlerdendir. Tercih edilen hammaddeye ve ustasının zanatı sayesinde değerleri çok değişken olmaktadır. Tesbih kültürüne gönül verenler hammaddesi ve işçiliğine göre bu ürünlerin koleksiyonunu yapmaktadırlar.
Günümüzde çok farklı tesbih modelleri bulunmaktadır. Bunlara örnek olarak kesme model tesbihler, kapsül model tesbihler, yumurta model tesbihler, beyzi model tesbihler ve lale model tesbihler örnek verilebilir.