จะรีบไปทำไม วัยรุ่น 

อายุ 20ต้นๆ ก็ถูกสังคมบังคับให้รีบค้นพบตัวเอง

ต้องการประสบความสำเร็จทางการเงินโดยเร็ว

หากคุณพร้อมก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี แต่หากไม่พร้อม

คุณจะเร่งตัวเอง พยายามปรับจังหวะชีวิต ทำทุกวิถีทางเพื่อให้สำเร็จ

เมื่อไม่สามารถทำได้นำมาสู่ความรู้สึกล้มเหลว ถ้ากระทบต่อจิตใจมาก

จะรู้สึกว่าตัวเองด้อยค่าหรือมองไม่เห็นคุณค่าตัวเอง

เติบโตเร็วเกินไปก็อาจมาพร้อมกับความรับผิดชอบมหาศาล

จะรีบเติบโตไปทำไมถ้าไม่มีความสุข

จะรีบแก่เพื่อหันมาเสียดายวัยเด็กหรอ

มนุษย์เติบโตจากความผิดพลาดแต่จงอย่าหยุดพัฒนาตนเอง

คนที่ประสบความสำเร็จโดยเร็ว ไม่ใช่คนที่กลายเป็นอัจฉริยะหรือคนที่มีความสามารถในช่วงข้ามวัน แต่มีแรงข้างในท่ีค่อยๆกระตุ้น ซึ่งแรงกระตุ้นอาจไม่ใช่ ถ้วยเกียรติยศหรือรางวัล แต่เป็นความสุขที่ได้เรียนรู้มากกว่า และการเรียนรู้อาจไม่ใช่ตําราในห้องเรียน หรือคอร์สออนไลน์ในอินเทอร์เน็ต แต่อาจเป็นประโยคประโยคหนึ่ง ภาพ ภาพหนึ่ง หรือเหตุการณ์หนึ่งที่บังเอิญผ่านเข้ามาในชีวิตก็ได้

ต้องบวกกับจังหวะชีวิตของแต่ละคนอีกว่ามาช้าหรือมาเร็ว กระตุ้นแรงแค่ไหน มองเห็นมันเร็วหรือป่าว

อาจมีความรู้มากมาย ฟังคนที่ประสบความสำเร็จนับไม่ถ้วน

แต่สิ่งที่ลืมไม่ได้คือ ความจริง ลองถามตัวเองดูว่า

เราเป็นใคร?

เป็นคนแบบไหน?

อยากมีชีวิตแบบไหน?

จังหวะชีวิตเป็นยังไง?

มีศักยภาพอะไรบ้าง?

แล้วอยากมีชีวิตแบบนั้นเพื่ออะไร?

มีวิธีการใดบ้างเพื่อไปสู่เป้าหมาย?

พร้อมแค่ไหน?

ใช้เวลานานเท่าไร?

การตั้งเป้าไกลหรือคาดหวังสูงไม่ใช่เรื่องผิด แต่ต้องไม่ปิดหูปิดตาตัวเอง

อนาคตมาจากรากฐานที่แข็งแรง

จงเชื่อว่า เราจะสำเร็จ ถึงแม้จะต้องใช้เวลานานกว่าคนอื่น

Late Bloomer

ดอกไม้ที่บานช้า แต่บานอย่างสะพรั่ง

อีกประโยคจากคุณPok Mindset

"อย่ามองอะไรที่ไกลเกินไป มองอะไรที่เป็นเรา ทำเพราะว่ามีความสุข สุดท้ายตังมันจะมาเอง"