موج آنتن دهی موبایلBTS در ایران به دلیل افزایش تعداد مشترکان تلفن همراه باعث نگرانی مردم شده است. در این راستا، سازمان انرژی اتمی ایران بر اجرای قانون حفاظت در برابر تشعشعات نظارت دارد و مسئولیت حفاظت از سلامت مردم، کارکنان و نسل‌های آینده را در برابر انواع مخاطرات تشعشعی بر عهده دارد که در این این مقاله زیبا که مرجع آن در مجله تکتولوژینیوان تکمی باشد، شما را بیشتر با این مقوله آشنا خواهیم کرد.
سیستم محاسباتی ما با توجه به افزایش چشمگیر تعداد مشترکان تلفن همراه در سال های اخیر، تعداد ایستگاه های آنتن دهی تلفن همراه (BTS) در مناطق مسکونی به طور اجتناب ناپذیر و با خشونت افزایشیافته است. این مشکل ناشی از تشعشعات آنتن هایBTS باعث نگرانی مردم شده است که در برخی موارد باعث ایجاد مشکل در تاسیساتBTS نیز شده است.
بر اساس قانون حفاظت در برابر تشعشعات کشور مصوب 1368 شورای اسلامی، سازمان انرژی اتمی ایران وظیفه نظارت بر اجرای این قانون را بر عهده دارد تا از سلامت مردم، کارکنان و نسل های آینده در برابر انواع مخاطرات محافظت کند. از تشعشعات سیستم ایمنی هسته اییک کشور (حفاظت در برابر تشعشع) به عنوان یک واحد قانونی تعیین شده است.
در حال حاضر GSMیا (سیستم جهانی ارتباطات سیار) در کشور استفاده می شود. در این سیستم ارتباط رادیویی بین تلفن های همراه و آنتن هایBTS با استفاده از پرتوهای الکترومغناطیسی در فرکانس های 900 و 1800 مگاهرتز (میلیون هرتز) صورت می گیرد.
معمولاً وقتی از پرتوها صحبت می کنیم، پرتوهایی مانند اشعه ایکس و گاما به ذهن متبادر می شوند. اگرچه ماهیت پرتوهای ایکس و گاما شبیه به ماهیت پرتوهای رادیویی و مایکروویو مورد استفاده در ارتباطات رادیویی است، اما اثرات این پرتوها بر روی انسان به دلیل تفاوت زیاد فرکانس یکسان نیست.
اگرچه اشعه ایکس و گاما مولکول‌ها و اتم‌ها را یونیزه می‌کنند و در نتیجه با ایجاد واکنش‌های شیمیایی در بافت‌های بدن انسان بر آنها تأثیر می‌گذارند و به عنوان پرتوهایی شناخته می‌شوند که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند، اما تشعشعات رادیویی و مایکروویو قادر به یونیزه کردن انسان نیستند. در هر صورت بدن، به طوری که اثر تشعشعات یونیزان نباید برای تشعشعات رادیویی و مایکروویو در نظر گرفته شود. البته نقش این تشعشعات در افزایش خطر ابتلا به سرطان توسط سازمان های بین المللی مانند سازمان بهداشت جهانی تایید نشده است.
برخورد پرتوهای رادیویی به مواد باعث نوسان و گرم شدن مولکول های ماده می شود. به همین دلیل، این اشعه ها می توانند بر بدن انسان تأثیر بگذارند. در شدت بالا، این اشعه ها می توانند به چشم ها آسیب بزنند، پوست را بسوزانند، بدن را گرم کنند که این به لحاظ علمینیز تایید شده است.
در سرتاسر جهان، میزان قرار گرفتن انسان در معرض تشعشعات محدود است تا از آسیب تابش رادیویی و مایکروویو به انسان جلوگیری شود. در دنیای امروز که استفاده از امواج رادیویی و فناوری های مبتنی بر مایکروویو مانند رادیو، تلویزیون، کامپیوتر، مایکروفر و تلفن همراه نقش بسیار مهم و مفیدی در زندگی انسان ایفا کرده است، شدت این اشعه ها می تواند در زندگی انسان افزایشیابد. هرگز تجاوز نکنید. به صفر کاهش دهید. سطح آنها باید تا حدی کاهش یابد که برای انسان خطرناک تلقی نشوند و این امر با تدوین استانداردها و رعایت آنها محقق می شود.
در ایران، مقادیر شدت تشعشعات رادیویی و مایکروویو در مناطق مسکونی و اماکن عمومی باید کمتر از حد تعیین شده در استاندارد ملی ایران با عنوان «اشعه‌های غیریونساز - محدودیت‌های مواجهه» باشد. استاندارد فوق توسط سازمان حفاظت در برابر تشعشعات کشور تدوین و در سال 1384 به تایید سازمان ملی استاندارد ایران رسیده است.
مبنای تدوین این استاندارد نتیجه آخرین تحقیقات انجام شده در دنیا بوده و محدودیت های تعیین شده برای امواج رادیویی در حال حاضر با استانداردهای اکثر کشورها مانند استرالیا، ژاپن و کشورهای اروپایی مطابقت دارد. این استاندارد بر اساس آخرین دانش به پیشنهاد شخص حقوقی به روز می شود.
بر اساس توافق با سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی ایران، تمامی اپراتورهای تلفن همراه باید با اخذ مجوز تشعشعات رادیویی و مایکروویو از سازمان حفاظت در برابر تشعشعات کشور، تجهیزات تلفن همراه را نصب و راه اندازی کنند. . برایاخذ مجوز کار فوق، هر اپراتور متعهد می شود که مقررات مکتوب این آثار و استانداردهای ملی ایران در مورد مواجهه انسان با تشعشعات را رعایت کند.
برای دستیابی به این هدف، اپراتورها از تجهیزات بسیار پیشرفته برای اندازه گیری تشعشعات ساطع شده از آنتن هایBTS، مقایسه نتایج با مقادیر استاندارد و ارائه گزارش در صورت لزوم به شخص حقوقی استفاده می کنند. این شخص حقوقی نیز به ویژه با تجهیزاتی که در اختیار دارد، نظارت قانونی انجام می دهد تا با نصب چنین تجهیزاتی سلامت افراد به خطر نیفتد.