Διαταραχές διάθεσης, διαταραχές άγχους, διαταραχές συμπεριφοράς, δυσλειτουργικές σχέσεις, κρίσιμα γεγονότα ζωής (απώλεια, ασθένεια, γέννηση παιδιού, αλλαγή φάσης οικογένειας κ.α.), προσωπικές ματαιώσεις.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν συνήθως το έναυσμα για να αναζητήσει κάποιος ψυχοθεραπευτική βοήθεια. Οι κρίσεις γεννούν αβεβαιότητα και αποσταθεροποίηση.
Η ψυχοθεραπεία επεξεργάζεται τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, διερευνά τη διαδρομή του ανθρώπου στη μέχρι τώρα ζωή του και τους όρους με τους οποίους διαμορφώνει σχέσεις και μετέχει σε αυτές, φωτίζει επώδυνα και σκοτεινά σημεία, φόβους, σκέψεις, συναισθήματα, προσφέρει σταθερό κράτημα στις αποσταθεροποιήσεις.
Η διεργασία της ψυχοθεραπείας, ωστόσο, εκτείνεται πέρα από την ανακούφιση της δυσφορίας. Η πολυπόθητη αλλαγή προϋποθέτει νέες κατανοήσεις των έως τότε δεδομένων. Είναι τότε που η κρίση μπορεί να γίνει αφορμή για ανακοπή της εξέλιξης και βούλιαγμα ή ευκαιρία για ανατροπές και αυθεντικές υπερβάσεις.
Η ψυχοθεραπεία αναζητά και αναδεικνύει τα μοναδικά στοιχεία του προσώπου και της επιθυμίας του, διευρύνει και παρέχει νέους τρόπους θέασης, ώστε ο άνθρωπος να μπορεί να χαράξει τον δικό του δρόμο, να παράξει τους δικούς του τρόπους να υπάρχει και να σχετίζεται, νοηματοδοτώντας και αναλαμβάνοντας την προσωπική του ευθύνη. Για αυτούς τους λόγους, η ψυχοθεραπεία είναι απαιτητική, όπως είναι κάθε δημιουργική διαδικασία. Ο άνθρωπος δεν λαμβάνει θεραπεία αλλά την παράγει μετέχοντας, την δημιουργεί.
Η συστημική ψυχοθεραπεία προσεγγίζει την ψυχοπαθολογία όχι ως βλάβη του ατόμου αλλά ως εξαγόμενο δυσλειτουργικών σχέσεων. Aντιλαμβάνεται την πολυπλοκότητα του ανθρώπου μέσα από το πρίσμα των σχέσεων που δημιουργεί με τον εαυτό του, με τους άλλους, με τον κόσμο του, μέσα στο πλαίσιο των οποίων αναπτύσσεται, ταυτίζεται και διαφοροποιείται. Η υπαρξιακή πλαισίωση αναγνωρίζει τα αναπόδραστα δεδομένα της ύπαρξης (τη μοναξιά, το θάνατο, την ελευθερία, το νόημα) με τα οποία όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι, την αγωνία που προκαλούν και που απαιτεί απαντήσεις, δημιουργεί εμπλουτιστικά ερωτήματα και ανοίγει το δρόμο για το διαρκές γίγνεσθαι του προσώπου.
Ψυχοθεραπεία ενηλίκων
Ψυχοθεραπεία ζευγαριού
Ψυχοθεραπεία οικογένειας
Ψυχοθεραπεία γονέων
Ψυχοθεραπεία παιδιών - εφήβων
Πτυχίο Ψυχολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Δημόσιας Υγείας (MSc), Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Υποψήφια διδάκτωρ (PhDc), Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Εξειδίκευση στη Συστημική - Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία, Ινστιτούτο Αντίστιξη
Κλινική ψυχοπαθολογία, ΕΠΙΨΥ & Α΄ Ψυχιατρική Κλινική του ΕΚΠΑ
Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (ΣΕΨ)
Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Θεραπείας (ΕΛΕΣΥΘ)