Το 'καταφύγιο'

Από πιτσιρίκα θυμάμαι, είχα ένα όνειρο...

"Ένα σπίτι στις ελιές" σκεφτόμουν κάθε φορά που ερχόμασταν στο χωράφι την εποχή του μαζέματος της ελιας.

Μάζευα στην αρχή κανά δυό ρίζες και μετά ονειρευόμουν...

Ένα ξύλινο σπιτάκι, μικρό... με τα ζώα μου και τα καλούδια μου..

Το όνειρο έμεινε 40 χρόνια κρυμένο στο βάθος της ψυχής και του μυαλού....

Αυτό το μέρος είναι και θα είναι το καταφύγιο μου..

Έχω τα σκυλιά μου , έρχομαι κάθε μέρα και ξεδίνω....

Έχω θάψει όλα μου τα σκυλιά εδώ, έχω χάσει από δηλητήριο σκυλί εδώ, έχω φυτέψει , έχω σπείρει, έχω κάτσει να χαζεύω τις μελλισες να μαζεύουν τη γύρη από τα λουλούδια, έχω ποτίσει τη γη μου, μαζεύω τις ελιές μου, γνωρίζω σπιθαμή προς σπιθαμή τούτο το κομάτι γης που βρήκα από τον προπαπού μου και το λατρεύω..είμαι στη φύση !!!

Δε θέλω τίποτε άλλο...

Είμαι ελεύθερη τις ώρες που είμαι εδώ...... Η ψυχή, το μυαλό, το σώμα.....

ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ.....!!!!