อะไรจะเกิดขึ้นบนโลกเราต่อไปนี้ นี่เราอยู่ในช่วงยุคสุดท้ายแบบเลมูเลีย หรือแอตแลนติสแล้วหรือ

ถือว่าฟังเป็นนิทานแล้วกันครับ

            จากหลักฮวงจุ้ยสากลยุคนี้เป็นยุคที่9 ยุคแห่งพลังงาน การสื่อสาร นวัตกรรม ยุคนี้ผู้คนจะตระหนักรู้และบางคนตื่นรู้ เนื่องจากถูกผลักดันเข้าสู่กระบวนการตื่นรู้

แต่สิ่งที่เกิดควบคู่กันก็ความเสื่อมโทรมของธรรมชาติ พืชพันธ์ สัตว์ป่า แผ่นเปลือกโลกและใต้โลกจากน้ำมือของมนุษย์  

ที่สร้างอารยธรรมขึ้นมาจากความกลัว ไม่ว่าจะกลัวความขาดแคลน กลัวความไม่ปลอดภัย และความกลัวทุกรูปแบบ 

ระบบการเงินของพวกเรา ก็ถูกสร้างมาจากความกลัวและความโลภ เช่นกัน อารยธรรมหลักของเราไม่ได้ถูกสร้างมาจากความรักเลย  

เราติดกระดุมเม็ดแรกผิด ปลายทางของอารยธรรมของเรา อาจจะไม่เป็นปลายทางที่สดใสก็เป็นได้

ทุกวันนี้ โลกและจักรวาลได้เตือนเราหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่พวกเราก็ยังเพิกเฉย มีคนจำนวนน้อยเท่านั้นที่เริ่มตระหนักรู้สิ่งนี้

พวกเราระเบิดภูเขาออกจากพื้นที่หนึ่งเพื่อเอาไปโป๊ะในอีกพื้นที่หนึ่ง  เราดัด เราขุด เราเจาะทรัพยากร ทั้งจากบนโลกและใต้โลก 

ทุกวันๆ เราปล่อยมลพิษ ปล่อยสารเคมี ทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความมักง่ายของเรา 

ด้วยการทำเช่นนี้ ส่งผลให้ทั้งการหมุนของโลก ของแกนกลางโลก 

รวมถึงทิศทางกระแสน้ำและกระแสลม มีการเเปลี่ยนแปลงไป  

ภัยพิบัติที่ไม่เคยเกิด ก็เกิดขึ้น อาจเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ แต่บางคนก็ยังคิดเข้าข้างตัวเองว่าไม่เกี่ยวกัน

พวกเราล้วนสร้างอุตสาหกรรมเพื่อที่จะได้มีผลผลิตที่มาตอบสนองพวกเราได้อย่างเต็มที่ โดยไม่แคร์ว่าจะต้องทำลายสิ่งใดไปบ้าง พวกเราถูกขับดันด้วยระบบการเงิน ระบบทุนนิยม 

จากกลุ่มบุคคลบนชั้นยอดปิรามิดลุ่มหนึ่ง

ด้วยระบบของพวกเขานี้ แม้จะทำให้เราก้าวหน้าทางวัตถุมากขึ้นเรื่อยๆ  แต่ขณะเดียวกันสิ่งที่พวกเราเรียกความก้าวหน้านี้ก็ได้ตัดการเชื่อมโยง จากจิตวิญญานภายในของเรา  ....

ถูกตัดการเชื่อมโยงจากจิตวิญาญานของแม่ไกอา

 แม่ที่เป็นผู้ให้กำเนิดเราและทุกสรรพสิ่ง เนื้อหนังมังสาของเราล้วนเกิดมาจากธาตุของแม่ พวกเราหลงลืมความอาทรของแม่โลกที่ให้กับพวกเรา มันก็ไม่ต่างจากคนที่ไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง 

โดยที่ลืมแม่ที่คอยเผ้าหาและห่วงใยอยู่ที่บ้านเลย เพราะเขายุ่งเกินไป ยุ่งเสียจนไม่มีวันเป็นอิสระจากระบบนี้ และก็จะกลายเป็นเครื่องมือในการทำลายโลกไปโดยไม่รู้ตัว ตราบจนตายไป

โลกกำลังมีปัญหาหนัก และพวกเราได้ถูกเตือนหลายครั้งแล้ว แต่เมื่อมันผ่านไปเราก็ลืม  จะมีใครจดจำความทุกข์ยากในช่วงน้ำท่วมใหญ๋ทั่วประเทศหรืออุททกภัยจากทั่วโลกได้บ้าง   

ตอนนี้ใครยังจำความโกลาหลและความอดอยาก  ความหวาดกลัว 

จากโควิท ได้บ้าง 

ไม่แน่นะครั้งต่อไป โรคแปลกๆนี่น่าสพรึงกลัวกว่านี้ มันอาจมาจากเครือข่ายระบบน้ำในเมือง หรือแหล่งน้ำสาธารณะก็ได้ 

ที่ใกล้ตัวที่สุด แม้กระทั่งฝุ่น PM2.5 พอหน้าฝนมาพวกเราก็ลืมไปหมดแล้ว แม้ว่าเราจะรุ้ว่ามันจะรุนแรงขึ้นทุกปี 

ตอนนี้บีอิ้งต่างๆ ไม่สามารถ ปล่อยให้โลกเสียสมดุลย์ได้อีกแล้ว 

เพราะเมื่อโลกเสียสมดุลย์สุริยะจักรวาลก็เสียสมดุลย์และเมื่อระบบดาวเสียสมดุลย์ กาแล็คซี่ก็เสียสมดุล และเมือกาแล็คซี่เสียสมดุล  เอกภพก็จะโกลาหล 

ซึ่งก็จะมีผลร้ายต่อบีอิ้งในดาวอื่นๆด้วย  สิ่งนี้ทางสภากาแล็คติคไม่อาจยอมให้เกิดขึ้นได้

การทำให้โลกกลับมาสมดุลย์อีกครั้ง มันเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเกิดสิ่งที่ไม่อาจคาดเดาได้ อาจรุนแรง รวดเร็ว และต้องมีการสูญเสียอย่างเลี่ย่งไม่ได้ ซึ่งเมื่อไหร่ และอย่างไร ใครจะรู้  

รู้เพียงว่ามันเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้น

สิ่งที่จะเกิดต่อไปนี้ ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว หรืออาจไม่เกิด พวกเราสามารถตั้งรับด้วยความไม่ประมาท

ด้วยการยกระดับความถี่ของตนเอง หมั่นฝึกฝน คลีนล้าง ปล่อยคลื่นพลังบวก ทำความถี่ตัวเองให้อยู่ในระดับสูง  

อย่างน้อยก็ระดับมิติที่ 5 และการปลุกคนจำนวนมากให้ตื่นรู้ เพื่อโลกจะได้มีคลื่นความถี่ที่สูงขึ้น ก็เป็นการช่วยเหลือแม่ไกอาโดยตรง

ยุคหน้าจะเป็นยุคที่ คนที่มีระดับความถี่ที่คู่ควรกับความถี่ใหม่ของโลกเท่านั้น ที่จะได้รับสิทธิอยู่ต่อ

การดำเนินการของพวกเราในหลายกลุ่ม เป็นส่วนหนึ่งของแผนการณ์ใหญ่ ที่จะรองรับการเปลี่ยนแปลงของโลกไกอา

ซึ่งตอนนี้พวกเราหลายคนได้ทำภารกิจนี้กันมาระยะหนึ่งแล้ว

หลายคนมาอยู่ที่นี่ เพี่อทำบางอย่างตามเจตนารมย์ของเขาให้เสร็จ ก่อนที่จะกลับไป ณ.ที่ๆพวกเขาจากมา และทิ้งผลงานของเขาไว้ที่นี่ และมันจะดำรงค์อยู่ต่อไปตราบนานเท่านาน