ZNACZENIE PRACY DOMOWEJ w PROCESIE DYDAKTYCZNYM 

ROLA i ORGANIZACJA NAUKI DOMOWEJ UCZNIA 

Jest to forma obowiązkowych, wykonywanych zwykle w domu, zajęć szkolnych uczniów, których celem jest rozszerzenie, pogłębienie i utrwalenie ich wiedzy oraz wdrożenie do samodzielności w posługiwaniu się wiedzą, w zbieraniu informacji, w dokonywaniu obserwacji, rozwiązywaniu zagadnień oraz pisemnym ich opracowywaniu. (W. Okoń) Praca domowa traktowana jest w teorii nauczania jako druga po lekcji ważna forma pracy dydaktyczno–wychowawczej. Stanowi ona nie tylko integralny składnik tradycyjnego systemu szkolnego, lecz również jego podporę. Nauka (praca) domowa przyczynia się do utrwalania wiedzy ucznia, doskonalenia nabytych sprawności, rozwoju umiejętności korzystania z różnych źródeł informacji, do samokontroli i stosowania nabytej wiedzy w praktyce. Uczeń pracując w domu pozbawiony jest fachowej pomocy nauczyciela i często zdany tylko na siebie. Dzięki temu nabiera wiary we własne możliwości i uczy się pokonywania przeszkód. W literaturze podkreśla się dużą rolę pracy domowej w stymulowaniu wielostronnej aktywności uczniów, wdrażania do samodzielnego myślenia i posługiwania się wiedzą, w realizowaniu samodzielnych zadań twórczych, kształtuje wolę i charakter dziecka, rozwija systematyczność i dokładność, kształtuje pozytywny stosunek do pracy, jest też przygotowaniem do samokształcenia. Aby w odpowiednim momencie pomóc dziecku w pracy domowej - "w pracy nad lekcjami", rodzice powinni na bieżąco orientować się w jego osiągnięciach, kłopotach i porażkach. Dziecko musi być przekonane, że rodzice interesują się jego nauką na co dzień, dostrzegają sukcesy i cieszą się nimi, nie bagatelizują żadnych jego zaniedbań. W tym celu potrzebna jest systematyczna kontrola i współpraca ze szkołą (stały kontakt z nauczycielem). Wdrażanie do samodzielności to trudna sztuka, ale nie za trudna dla rodziców, którzy rozumnie kochają swoje dzieci. Pora odpoczynku, zabawy czy rozrywki powinna być z góry ustalona tak, aby w czasie odrabiania lekcji inne zajęcia i sprawy nie zakłócały dziecku spokoju i niepotrzebnie nie zaprzątały głowy. Ustalenie i konsekwentne przestrzeganie godzin przeznaczonych na naukę domową jest gwarancją, że w przyszłości nasze dzieci będą dobrze planowały swój czas i będą potrafiły racjonalnie go wykorzystać. Stworzenie dziecku dobrych warunków do nauki w domu nakłada na rodziców cały wachlarz obowiązków. Składa się na to przyjemnie urządzony kącik dziecka, funkcjonalny warsztat pracy, przestrzeganie higieny pracy umysłowej. Komfortowe warunki pracy domowej nie zapewnią jeszcze sukcesów w nauce, jeśli dziecko napotyka w domu na obojętność ze strony rodziców, brak zainteresowania jego osiągnięciami, jeśli jest pozostawione samo sobie. Dzieci w młodszym wieku szkolnym nie potrafią początkowo sprostać wszystkim obowiązkom szkolnym. Pomoc rodziców daje im poczucie bezpieczeństwa, a także poczucie zadowolenia i radości, jeżeli rodzice dostrzegają jego wysiłki i chwalą je. Pomoc polegająca na życzliwym zainteresowaniu ustala i pogłębia więź uczuciową z dzieckiem, podtrzymującą jego zapał do nauki, wzmacnia pilność i obowiązkowość oraz przygotowuje do samodzielnej pracy. Pierwsze lata nauki, kiedy dzieci zaczynają swój start życiowy, stanowią fundament dla dalszego kształcenia się i dlatego tak ważne jest, aby był on mocny i trwały, by można było na nim budować dalszy pomyślny rozwój intelektualny dziecka. 

Aby praca domowa ucznia była efektywna warto, przypomnieć kilka zasad:

 ✓ stałe miejsce do odrabiania lekcji😀

✓ porządek na biurku – w bałaganie zbyt dużo czasu traci się na szukanie potrzebnych rzeczy 😀

✓ odpowiednia atmosfera środowiska rodzinnego: cisza, nieodrywanie do innych zajęć … 😀

✓ odrabianie zadań powinno odbywać się zawsze o tej samej porze dnia (zalecaną, odpowiednią dla pracy umysłowej jest pora między godziną 16, a 19, wówczas praca jest najefektywniejsza) 😀

✓ na początek zadania łatwe, które sprawiają dziecku przyjemność i stopniowo przechodzić do trudniejszych😀

 ✓ uczeń powinien samodzielnie wykonywać pracę domową 😀

✓ rola rodziców sprowadzać się powinna do wsparcia dziecka motywacją oraz nakierowaniem odpowiednimi przykładami.😀

 Nie jest wskazane, stałe pomaganie dziecku w samym wykonywaniu zadań, gdyż w ten sposób praca domowa nigdy nie rozwinie ich samodzielności. Przestrzegając ustalonych zasad, nauce szkolnej i domowej dziecka nadajemy rangę spraw ważnych, ucząc je od małego poważnego traktowania obowiązków. 

Na podstawie materiałów internetowych Iwona Krawiec