ozonyagi.com.tr    ozonyagi.tr    

sOĞUK SIKIM ZEYTİNYAĞI  % 93-95 SAF OKSİJEN İLE ÜRETİLEN OZON İLE ÇOK UZUN SÜRE  OZONLANARAK ELDE EDİLMEKTEDİR.  HİÇ BİR KATKI MADDESİ İÇERMEZ.
Kantaron yağı aynı şekilde uygulama yapıldığında ise kantaronlu ozonjeli elde edilmektedir.

Havuz , Yağ , Su , kümes vs. için ve ev ofis otel resturant vs. için talep doğrultusunda ozon jeneratörü imalatı.

ozon jeneratörü ile :
Dersane , okul, resturant , mutfak , WC , cafe , ... koku giderimi ve dezenfeksiyonu yapılabilmektedir.
Yatak odası , çocuk odası vb. mayk olarak bilinen mite lerin bertaraf edilmesi...

Ürün bilgisi için: 05054248618
Erdnç Medikal ARGE ve ürün geliştirme birimi

MEDİKAL OZON  /  OZONYAĞI / OZON YAĞI / (OZONJELİ)  OZONLANMIŞ YAĞLAR ÜZERİNE YAPILAN BİLİMSEL MAKALELER İÇİN NOTLAR VE LİNKLER MENÜDE SUNULMUŞTUR

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC2910505/#sec5

5. Tıpta Ozonun Topikal Uygulaması

Bildiğimiz kadarıyla, gaz halindeki O3'ün ilk uygulaması, I. Dünya Savaşı sırasında, O3'e karşı çok hassas olan Clostridium anaerobik enfeksiyonları nedeniyle gazlı kangrenden etkilenen Alman askerlerinin tedavisi için gerçekleştirildi [ 41 , 42 ]. 1936'da, Dr. P. Aubourg, metal bir kanül kullanarak, kronik kolit, anal ragadis ve fistülleri tedavi etmek için rektuma gaz halindeki O2/O3 insüflasyonunu öneren ilk kişi oldu . Bu yaklaşım çok deneysel ve kesin değildir ve bugün çoğunlukla Kübalı doktorlar tarafından kullanılmaktadır. 1937'de, İsviçreli bir diş hekimi olan EA Fisch (1899–1966), bunu muayenehanesinde kullanma fikrini ortaya attı ve kaderin bir cilvesi olarak, ağrılı kangrenli bir kürsüye sahip olan cerrah Dr. E. Payr'ı (1871–1946) tedavi etti. Payr, O3 etkisinden o kadar heyecanlanmıştı ki, bunu cerrahi uygulamasında büyük bir avantajla kullandı [ 43 ]. Daha sonra, Werkmeister [ 44 ], ateroskleroz, diyabet ve radyoterapiye bağlı çeşitli cilt ülserlerinde, bir bacağı polietilen bir torbaya koyarak (torbalama sistemi olarak adlandırılır) veya diğer alanlarda uygulanan ozona dayanıklı plastik bir kap kullanarak gaz halindeki O3 kullanımında ustalaştı . İlk uygulamada, gaz sadece biraz damıtılmış su içeren torbayı şişirmek için sokuluyordu. Sistem statikti ancak 20-25 dakika sonra gaz aspire edildi ve yok edildi. O3 konsantrasyonları , çok iltihaplı ülserlerde yüksek 80  μ g/mL ile ülserler iyileştikçe kademeli olarak 10 μ g/mL'ye kadar düştü  çünkü aşırı O3 iyileşme için zararlı olacaktı. Kupa sisteminin bir girişi ve bir çıkışı olduğundan, Werkmeister ülser bölgesinin vazodilatasyonunu artıran mütevazı bir depresyonla sürekli bir gaz akışı gerçekleştirebildi. Her iki sistemle de 50-200 gün içinde birçok yaygın ve başka türlü tedavi edilemez lezyonu tedavi etti. Gaz halindeki O3'ün yalnızca su buharıyla doymuş bir torbada iyi çalıştığı dikkat çekicidir çünkü verimli bir şekilde tepki verebilmesi için yüzeysel suda veya eksüdada çözünmesi gerekir. Normal cilt tedavi sırasında herhangi bir hasara uğramaz. Bugün bu prosedürler hala kullanılıyor ancak biraz zahmetlidir ve hava kontaminasyonunu önlemek için büyük özen gösterilmelidir.

Ozonlanmış yağların nasıl etki ettiği hala açık bir sorudur. Muhtemelen, stabil triozonidin yaranın sıcak eksüdası ile temas ettiğinde, suda kolayca çözünen farklı peroksitlere yavaşça ayrışır ve muhtemelen uzun süreli dezenfektan ve uyarıcı aktiviteyi açıklayabilen hidrojen peroksit üretir. Eğer doğruysa, bu mantık, inflamatuar septik faz I, rejenerasyon fazı II veya yeniden şekillendirme fazı III sırasında sırasıyla yüksek, orta veya düşük ozonid konsantrasyonlarına sahip titre edilmiş preparatlar kullanmamız gerektiği anlamına gelir [ 2 ]. Bu fazlar, hızla değişen hücre tipleri ve karmaşık iyileşme sürecini düzenleyen sitokinlerin ve büyüme faktörlerinin salınımı ile ilişkilendirilmiştir.

Diyabetik ayak ülserlerini tedavi etmek için alternatif bir yöntem hiperbarik oksijen tedavisinin (HOT) kullanılmasıdır, ancak bu durumda bir dezavantajı yalnızca hiperbarik O2 kullanılması ve bir diğeri de hastayı iki saat boyunca bölmeye kapatma gereksinimidir. Terapötik sonuçlar, özellikle termostatik olarak kontrol edilen sıcaklığa sahip kapalı bir dolapta tutulduğunda, topikal O3 uygulamasından çok daha mütevazıdır . Ancak bu prosedür önemli ölçüde boş zaman gerektirir ve bir aspirasyon pompası yoksa, ameliyathaneyi kirletebilir. Bu nedenlerle bugün, birçok nedenden (örneğin, travma, iskemi, yanıklar gibi) kaynaklanan kutanöz ve mukozal enfeksiyonları ve lezyonları temizlemek ve dezenfekte etmek için, özellikle gece veya dinlenme koşullarında, aynı anda taze ozonlanmış su ve ardından ozonlanmış yağ kullanmak daha iyi görünmektedir.

Su ozonlama işlemi, sırasıyla 5 ila 25  μ g/mL'lik bir nihai verime sahip olmak için iki kez damıtılmış su ve 20 ila 100  μ g/mL arasında değişen O3 konsantrasyonlarına ihtiyaç duyar. O3 doğrudan suya kabarcıklar halinde verilir ve fazla gaz bir susuzlaştırma cihazından ve son olarak bir yıkıcıdan geçirilir. Su hacmine ve gaz akışına bağlı olarak, 5-20 dakikalık bir ozonlama süresi, suyu gaz halindeki O3 ile doyurmak için yeterlidir . Aslında, su ultra saf ise, O3 kimyasal reaksiyonların yokluğunda fiziksel olarak çözünür ve teflon kapakla kapatılmış bir cam şişede tutulursa, konsantrasyon ancak 0°C'de 300 saat sonra yarıya iner. Bununla birlikte, 20°C'de yarı ömür yaklaşık 10 saattir [ 45 ]. Mono damıtılmış suyun çok daha hızlı bir O3 ayrışmasına izin verdiği ve pratik olmadığı unutulmamalıdır . Şişenin 4°C'de tutulması ve her an şişenin hızla kapatılması veya gaz kayıplarını önlemek için bir valf sisteminin olması önerilir. O3 konsantrasyonunu daha uzun süreler boyunca korumak için bir prosedür tasarlamak yararlı olacaktır ve olası bir prosedürü araştırıyoruz. Öte yandan, zeytinyağı veya ayçiçeği yağının ozonlanması çok daha uzun bir zaman gerektirir ve prosedürün gaz akışı, O3 konsantrasyonu, yağ hacmi ve sıcaklık açısından iyi bir şekilde standardize edilmesi gerekir . Son zamanlarda incelendiği gibi, en az yirmi farklı bitkisel yağ patentlenmiştir ancak şu ana kadar bunların göreceli maliyet/faydasını tanımlamak imkansız [ 46 ]. Bu aşamada, çeşitli fizikokimyasal kriterleri, kararlılığı, etkinliği ve maliyeti değerlendirdikten sonra, susam yağının diğer yağlara kıyasla çeşitli avantajları olduğu anlaşılmaktadır.

Ozonlu su ve yağlar nasıl ve ne zaman kullanılır? Kronik yaralar diyabetik ayaktan, ekstremite aterosklerozu veya travma ve yanıklar nedeniyle oluşan çürümüş ve derin ülserlere kadar uzanır. Dahası, hem immünosüpresif kemoterapi hem de/veya yetersiz beslenme, tedavisi zor olan ve uzun süreli tedavilerden sonra sıklıkla başarısızlığa uğrayan apselere, anal fissürlere ve fistüllere, yatak yaralarına, fronküloza ve osteomiyelite neden olur. Amerika Birleşik Devletleri'nde yaklaşık 7 milyon hasta etkileniyor ve yıllık maliyet 25 milyar ABD dolarından fazla. Çeşitli dezenfektan türleri, antibiyotikler, antifungal, antiprotozoal ve büyüme faktörleri, bozulmuş metabolizma ve lokal hipoksi değiştirilmediği için neredeyse hiç etkili değildir. Vakum terapisi [ 47 , 48 ], kurtçuk terapisi [ 49 ] ve klinik bir ortamda topikal oksijen tedavisi sağlayan cihazlar gibi birkaç başka yaklaşım önerilmiş ve çeşitli şekillerde kullanılmıştır. Bu son yaklaşımın, artırılmış oksijenasyonun iskemik dokuların metabolizmasını ve hücre çoğalmasını aktive etmek için yararlı olması anlamında bir mantığı vardır [ 50 – 52 ]. Ancak, aynı zamanda, minimal dezenfektan aktivitesi ve temel patojenik mekanizmalarda değişiklikler olması nedeniyle zahmetli bir tedavi olması nedeniyle önemli sınırlamaları da vardır.

Kritik ilgi çeken bir diğer konu ise vajinal mukozanın patolojileridir. Nadiren ölümcül olsa da (unutulan emici tampondan kaynaklanan toksik şok sendromu gibi), kadınların çoğu fiziksel ve psikolojik olarak Neisseria gonorrhoeae, Trichomonas vaginalis, Candida albicans, Chlamidia trachomatis, Herpes virüsü tip II (HV-II), insan papilloma virüsleri (HPV), insan immün yetmezlik virüsü (HIV) gibi çeşitli patojenlerden kaynaklanan bir dizi enfeksiyondan sıklıkla muzdariptir, genellikle korunmasız cinsel ilişkiler, stres, cinsel partnerlerde değişiklik ve ayrıca menopoz sırasında fizyolojik hormonal değişiklikler nedeniyle. Yaklaşık 20 milyon Amerikalı, rahatsız edici HV-II'den etkileniyor ve 40 milyon kadarı da siğillerle genital HPV'ye ve yaklaşan serviks kanseri riskine sahip. Dahası, fırsatçı enfeksiyonların daha fazla yerleşmesi tedaviyi zorlaştırıyor. Geleneksel ilaçların pahalı olması ve ilaca dirençli patojenler ve uyumu sınırlayan yan etkiler nedeniyle pek de işe yaramaması talihsiz bir durumdur. Şimdiye kadar resmi tıp, O3 ve türevlerinin terapide topikal kullanımını henüz değerlendirmemiştir çünkü bunlar karlı değildir ve hakemli dergilerde kapsamlı klinik çalışmalar yayınlanmamıştır: terapi uygulayıcıların elinde kalmıştır ve sonuçlar anekdotsaldır. Dahası, ozon tedavisi olarak da bilinen ozonun parenteral kullanımı, adjuvan olarak çok faydalıdır: klasik ozonlu majör ve minör otohemoterapi açısından gerçekleştirilmesi oldukça kolaydır [ 53 ]. İkinci yöntem, HV-I ve II enfeksiyonlarının tekrarlarını ortadan kaldırmak için başarıyla kullanılmıştır. Bununla birlikte, topikal tedavi esastır ve taze ozonlu suyla vajinal irrigasyon ve gece boyunca vajinal ozonlu yağ fitillerinin uygulanması yoluyla gerçekleştirilir. Uzun süreli tedavi sırasında ozonlu bileşikler herhangi bir patojenin ortadan kaldırılmasını sağlar. Şimdiye kadar O3'e karşı hiçbir direnç gösterilmemiştir . Ozonlu yağlar içeren kremler, dış genital bölgeler ve ayrıca çeşitli anorektal rahatsızlıklar için günde 3-4 kez kullanılabilir.

Ağız içi enfeksiyonlarında (aft, HV-I, fırsatçı süperenfeksiyonlar ve akne) ise mümkün olan en erken zamanda ozonlu merhemlerin uygulanması, patojen difüzyonunu en aza indirerek ve mikro dolaşımı artırarak şişliği azaltır, patojeni yok eder ve hızlı iyileşme sağlar.

Son olarak, tinea pedis ve onikomikozis üzerine yapılan klinik çalışmalar yakın zamanda yayınlanmış olup, ozonlanmış ayçiçek yağının yararlılığını göstermiştir [ 54 , 55 ].

6. Sonuçlar

Günümüzde, özellikle gençlerde, cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlar giderek daha sık görülmektedir ve bu nedenle ozonlanmış bileşikler içeren uygun ve etkili bir ilaç büyük bir ekonomik ve sosyal değere sahip olacaktır. Ayrıca, yaşlı insanlar, bazıları asla iyileşmeyen ve hayatı zorlaştıran çeşitli yaralar ve ülserlerle yükümlüdür. Mevcut makalenin bu ilerleme için resmi tıbbı bilgilendirmesi ve kanıta dayalı tıp tarafından ozon tedavisinin tam etkinliğini göstermek için uygun klinik denemeler programlamaya teşvik etmesi umulmaktadır.

Referanslar

·         1.Werdin F, Tenenhaus M, Rennekampff HO. Kronik yara bakımı. Lancet. 2008;372(9653):1860–1862. doi: 10.1016/S0140-6736(08)61793-6. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         2.Martin P. Yara iyileşmesi-mükemmel cilt yenilenmesini hedefleme. Bilim. 1997;276(5309):75–81. doi: 10.1126/science.276.5309.75. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         3.Yamada N, Li W, Ihaya A, ve diğerleri. Trombosit kaynaklı endotel hücre büyüme faktörü gen terapisi ekstremite iskemisi için. Vasküler Cerrahi Dergisi. 2006;44(6):1322–1328. doi: 10.1016/j.jvs.2006.07.051. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         4.Papanas N, Maltezos E. Diyabetik ayak ülserlerinin tedavisinde büyüme faktörleri: yeni teknolojiler, herhangi bir vaat? Uluslararası Alt Ekstremite Yaraları Dergisi. 2007;6(1):37–53. doi: 10.1177/1534734606298416. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         5.Kim HS, Noh SU, Han YW, ve diğerleri. Akut kutanöz yara iyileşmesi üzerinde ozonun topikal uygulamasının terapötik etkileri. Kore Tıp Bilimi Dergisi. 2009;24(3):368–374. doi: 10.3346/jkms.2009.24.3.368. [ DOI ] [ PMC ücretsiz makale ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         6.Valacchi G, Lim Y, Zanardi I, Bocci V, Travagli V. Ozonlanmış susam yağının yara iyileşmesindeki etkisinin SKH1 fareleri model alınarak değerlendirilmesi. In: 7. Dünya İlaç, Biyofarmasötik ve İlaç Teknolojisi Toplantısı Bildirileri; Mart 2010; Valletta, Malta. [ Google Akademik ]

·         7.Napolitano A, Panzella L, Savarese M, ve diğerleri. Nitrit iyonları tarafından doymamış yağ asitlerinin ve fenolik zeytinyağı bileşenlerinin asit kaynaklı yapısal modifikasyonları: kimyasal bir değerlendirme. Toksikolojide Kimyasal Araştırma. 2004;17(10):1329–1337. doi: 10.1021/tx049880b. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         8.Rappolt RT., Sr. Ozon jeneratörü. Klinik Toksikoloji. 1972;5(3):419–425. doi: 10.3109/15563657208991021. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         9.Sega A, Zanardi I, Chiasserini L, Gabbrielli A, Bocci V, Travagli V. Ozonlamadan önce ve sonra ayrıntılı 1H ve 13C NMR atamalarıyla susam yağının özellikleri ve iyot değeri, peroksit değeri ve viskozite ölçümleriyle korelasyonları. Lipitlerin Kimyası ve Fiziği. 2010;163(2):148–156. doi: 10.1016/j.chemphyslip.2009.10.010. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         10.Zanardi I, Travagli V, Gabbrielli A, Chiasserini L, Bocci V. Susam yağı türevlerinin fiziko-kimyasal karakterizasyonu. Lipitler. 2008;43(9):877–886. doi: 10.1007/s11745-008-3218-x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         11.Martinez Tellez G, Ledea Lozano O, Díaz Gómez M. Ozonlanmış ayçiçek yağında peroksidik türlerin ölçümü. Ozon: Bilim ve Mühendislik. 2006;28(3):181–185. [ Google Akademik ]

·         12.Bassett DJP, Bowen-Kelly E, Elbon CL, Reichenbaugh SS. 0,75 ppm ozona 3 gün boyunca sürekli maruz kalan sıçan akciğerinin iyileşmesi. Toksikoloji ve Çevre Sağlığı Dergisi. 1988;25(3):329–347. doi: 10.1080/15287398809531213. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         13.Fiévez L, Kirschvink N, Dogné S, ve diğerleri. Ozon adaptasyonu sırasında akciğerde granülosit birikiminin bozulması. Serbest Radikal Biyoloji ve Tıp. 2001;31(5):633–641. doi: 10.1016/s0891-5849(01)00621-9. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         14.Moss OR, Gross EA, James RA, ve diğerleri. Araştırma Raporu. 100. Sağlık Etkileri Enstitüsü; 2001. Meksika Şehri havasına maruz kalan sıçanlarda solunum yolu toksisitesi. [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         15.van Bree L, Dormans JAMA, Boere AJF, Rombout PJA. Sıçanlarda ozon maruziyetinden sonra akciğer hasarının gelişimi ve onarımı üzerine zaman çalışması. Solunum Toksikolojisi. 2001;13(8):703–718. doi: 10.1080/08958370126868. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         16.Thiele JJ, Traber MG, Re R, ve diğerleri. İnsan stratum korneumunda makromoleküler karboniller: çevresel oksidan maruziyeti için bir biyobelirteç mi? FEBS Mektupları. 1998;422(3):403–406. doi: 10.1016/s0014-5793(98)00049-0. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         17.Valacchi G, van der Vliet A, Schock BC, ve diğerleri. Ozon maruziyeti fare derisinde oksidatif stres tepkilerini aktive eder. Toksikoloji. 2002;179(1-2):163–170. doi: 10.1016/s0300-483x(02)00240-8. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         18.Valacchi G, Pagnin E, Okamoto T, ve diğerleri. Fare derisinde 0,8 ppm ozon ile stres proteinlerinin ve MMP-9'un indüklenmesi. Biyokimyasal ve Biyofiziksel Araştırma Bildirimleri. 2003;305(3):741–746. doi: 10.1016/s0006-291x(03)00812-x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         19.Valacchi G, Pagnin E, Corbacho AM, ve diğerleri. Canlı ozon maruziyeti fare akciğerinde ve derisinde antioksidan/stresle ilgili tepkileri tetikler. Serbest Radikal Biyoloji ve Tıp. 2004;36(5):673–681. doi: 10.1016/j.freeradbiomed.2003.12.005. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         20.Valacchi G, Pecorelli A, Mencarelli M, Maioli E, Davis PA. Beta-karoten, fare derisinde ozon kaynaklı proinflamatuar belirteçleri önler. Toksikoloji ve Endüstriyel Sağlık. 2009;25(4-5):241–247. doi: 10.1177/0748233709103030. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         21.Schurer NY, Plewig G, Elias PM. Stratum corneum lipid fonksiyonu. Dermatologica. 1991;183(2):77–94. doi: 10.1159/000247644. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         22.Schürer NY, Elias PM. Stratum corneum lipidlerinin biyokimyası ve işlevi. Lipid Araştırmalarındaki Gelişmeler. 1991;24:27–56. doi: 10.1016/b978-0-12-024924-4.50006-7. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         23.Weber SU, Thiele JJ, Cross CE, Packer L. C vitamini, ürik asit ve glutatyon gradyanları fare stratum korneumunda ve ozon maruziyetine duyarlılıkları. Araştırmacı Dermatoloji Dergisi. 1999;113(6):1128–1132. doi: 10.1046/j.1523-1747.1999.00789.x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         24.Brenneisen P, Sies H, Scharffetter-Kochanek K. Ultraviyole-B ışınımı ve matris metalloproteinazları: sinyalleme yoluyla indüksiyondan başlangıç ​​olaylarına. New York Bilimler Akademisi Yıllıkları. 2002;973:31–43. doi: 10.1111/j.1749-6632.2002.tb04602.x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         25.McCawley LJ, Matrisian LM. Matriks metalloproteinazlar: artık sadece matriks için değiller! Hücre Biyolojisinde Güncel Görüş. 2001;13(5):534–540. doi: 10.1016/s0955-0674(00)00248-9. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         26.Koivukangas V, Kallioinen M, Autio-Harmainen H, Oikarinen A. UV ışınlaması, insan derisinde in vivo jelatinazların ekspresyonunu indükler. Acta Dermato-Venereologica. 1994;74(4):279–282. doi: 10.2340/0001555574279282. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         27.Rijken F, Kiekens RCM, Bruijnzeel PLB. Güneşle simüle edilmiş radyasyona maruz kalmanın ardından deriye nüfuz eden nötrofiller insan derisinin fotoyaşlanmasında önemli bir rol oynayabilir. British Journal of Dermatology. 2005;152(2):321–328. doi: 10.1111/j.1365-2133.2004.06335.x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         28.Suomela S, Kariniemi AL, Snellman E, Saarialho-Kere U. Metalloelastaz (MMP-12) ve 92-kDa jelatinaz (MMP-9) ve bunların inhibitörleri TIMP-1 ve -3, psoriatik lezyonlarda ifade edilir. Deneysel Dermatoloji. 2001;10(3):175–183. doi: 10.1034/j.1600-0625.2001.010003175.x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         29.Devillers ACA, van Toorenenbergen AW, Klein Heerenbrink GJ, Mulder PGH, Oranje AP. Atopik dermatitli hastalarda plazma matriks metalloproteinaz-9'un yükselmiş düzeyleri: bir pilot çalışma. Klinik ve Deneysel Dermatoloji. 2007;32(3):311–313. doi: 10.1111/j.1365-2230.2007.02378.x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         30.Zhang J, Cao YJ, Zhao YG, Sang Q-XA, Duan EK. İnsan normal sitotrofoblast hücrelerinde ve bir koryokarsinom hücre hattında, JEG-3, matris metalloproteinaz-26 ve metalloproteinaz-4 doku inhibitörünün ekspresyonu. Moleküler İnsan Üremesi. 2002;8(7):659–666. doi: 10.1093/molehr/8.7.659. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         31.He QC, Tavakkol A, Wietecha K, Begum-Gafur R, Ansari SA, Polefka T. Çevresel olarak gerçekçi ozon seviyelerinin stratum korneum işlevi üzerindeki etkileri. Uluslararası Kozmetik Bilimi Dergisi. 2006;28(5):349–357. doi: 10.1111/j.1467-2494.2006.00347.x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         32.Ballas CB, Davidson JM. Yaşlı sıçanlarda gecikmiş yara iyileşmesi, apoptotik veya miyofibroblast hücre popülasyonlarındaki farklılıklarla değil, deri fibroblastları tarafından artan kolajen jel yeniden şekillenmesi ve kasılmasıyla ilişkilidir. Yara Onarımı ve Yenilenmesi. 2001;9(3):223–237. doi: 10.1046/j.1524-475x.2001.00223.x. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         33.Werner S, Grose R. Büyüme faktörleri ve sitokinler tarafından yara iyileşmesinin düzenlenmesi. Fizyolojik İncelemeler. 2003;83(3):835–870. doi: 10.1152/physrev.2003.83.3.835. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         34.Grove GL, Kligman AM. İnsan epidermal hücre yenilenmesinde yaşa bağlı değişiklikler. Gerontoloji Dergileri. 1983;38(2):137–142. doi: 10.1093/geronj/38.2.137. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         35.Valacchi G, Bocci V. Ozonun biyolojik etkileri üzerine çalışmalar: 10. Ozonlanmış insan trombositlerinden faktörlerin salınımı. Enflamasyon aracıları. 1999;8(4-5):205–209. doi: 10.1080/09629359990360. [ DOI ] [ PMC ücretsiz makale ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         36.Leask A, Abraham DJ. Fibroblast biyolojisinde çok işlevli bir matris hücreli protein olan bağ dokusu büyüme faktörünün rolü. Biyokimya ve Hücre Biyolojisi. 2003;81(6):355–363. doi: 10.1139/o03-069. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         37.Bulynin VI, Ermakova AI, Glukhov AA, Mozhurov IP. Yüksek basınç altında ozonlanmış bir solüsyonun akışını kullanarak yara tedavisi. Khirurgiia. 1998;(8):23–24. [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         38.Gajendrareddy PK, Sen CK, Horan MP, Marucha PT. Hiperbarik oksijen tedavisi stres kaynaklı dermal yara iyileşmesini iyileştirir. Beyin, Davranış ve Bağışıklık. 2005;19(3):217–222. doi: 10.1016/j.bbi.2004.09.003. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         39.Byun MS, Jeon KI, Choi JW, Shim JY, Jue DM. Oksidatif stresin HeLa hücrelerinde NF-κB aktivasyonu üzerindeki ikili etkisi. Deneysel ve Moleküler Tıp. 2002;34(5):332–339. doi: 10.1038/emm.2002.47. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         40.Leask A, Abraham DJ. TGF-β sinyali ve fibrotik yanıt. FASEB Dergisi. 2004;18(7):816–827. doi: 10.1096/fj.03-1273rev. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         41.Stoker G. Ozonun cerrahi kullanımı. The Lancet. 1916;188(4860):s. 712. [ Google Akademik ]

·         42.Stoker G. Ozonun cerrahi kullanımı. The Lancet. 1917;189(4891):s. 797. [ Google Akademik ]

·         43.Hanhart E. Über Ozonbehandlung in der Chirurgie. Münchener medizinische Wochenschrift. 1935;82:220–291. [ Google Akademik ]

·         44.Werkmeister H. Dekubitalgeschwüre und die Behandlung mit der Ozon-Unterdruckbegasung. İçinde: Viebahn-Hänsler R, Knoch HG, ve diğerleri, editörler. Ozon-El Kitabı. Grundlagen. Önleme. Terapi, V-7.1. 2001. s. 1–22. [ Google Akademik ]

·         45.Viebahn-Hänsler R. Tıpta Ozon Kullanımı. 5. baskı. ODREI Yayıncıları; 2007. [ Google Akademik ]

·         46.Travagli V, Zanardi I, Bocci V. Ozon ve ozonlanmış yağların anti-enfeksiyon ajanları olarak topikal uygulamaları: patent taleplerine bir bakış. Anti-enfeksiyon İlaç Keşfi Üzerine Son Patentler. 2009;4(2):130–142. doi: 10.2174/157489109788490271. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         47.Wu SH, Zecha PJ, Feitz R, Hovius SER. Yara kapatmada ara bir faz olarak vakum terapisi: klinik bir deneyim. Avrupa Plastik Cerrahi Dergisi. 2000;23(4):174–177. [ Google Akademik ]

·         48.van den Boogaard M, de Laat E, Spauwen P, Schoonhoven L. Basınç ülserlerinin tedavisinde topikal negatif basıncın etkinliği: bir literatür taraması. Avrupa Plastik Cerrahi Dergisi. 2008;31(1):1–7. [ Google Akademik ]

·         49.Hunter S, Langemo D, Thompson P, Hanson D, Anderson J. Yara yönetimi için kurtçuk tedavisi. Cilt ve Yara Bakımındaki Gelişmeler. 2009;22(1):25–27. doi: 10.1097/01.ASW.0000343730.76308.6a. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         50.Gordillo GM, Roy S, Khanna S, ve diğerleri. Topikal oksijen tedavisi vasküler endotelyal büyüme faktörü ekspresyonunu indükler ve klinik olarak sunulan kronik yaraların kapanmasını iyileştirir. Klinik ve Deneysel Farmakoloji ve Fizyoloji. 2008;35(8):957–964. doi: 10.1111/j.1440-1681.2008.04934.x. [ DOI ] [ PMC ücretsiz makale ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         51.Gordillo GM, Sen CK. Alt ekstremite yaralarının tedavisinde topikal oksijen tedavisinin kullanımı için kanıta dayalı öneriler. Uluslararası Alt Ekstremite Yaraları Dergisi. 2009;8(2):105–111. doi: 10.1177/1534734609335149. [ DOI ] [ PMC ücretsiz makale ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         52.Sen CK, Gordillo GM, Roy S, ve diğerleri. İnsan derisi yaraları: halk sağlığı ve ekonomi için büyük ve çığ gibi büyüyen bir tehdit. Yara Onarımı ve Yenilenmesi. 2009;17(6):763–771. doi: 10.1111/j.1524-475X.2009.00543.x. [ DOI ] [ PMC ücretsiz makale ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         53.Bocci V, Borrelli E, Travagli V, Zanardi I. Ozon paradoksu: ozon hem güçlü bir oksidan hem de tıbbi bir ilaçtır. Tıbbi Araştırma İncelemeleri. 2009;29(4):646–682. doi: 10.1002/med.20150. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]

·         54.Menéndez S, Re L, Falcón L, ve diğerleri. Tinea pedis tedavisinde topikal Oleozon®'un güvenliği: faz IV klinik denemesi. Uluslararası Ozon Terapisi Dergisi. 2008;7(1):55–59. [ Google Akademik ]

·         55.Menéndez S, Falcón L, Maqueira Y. Onikomikozdan muzdarip hastalarda topikal Oleozon®'un terapötik etkinliği. doi: 10.1111/j.1439-0507.2010.01898.x. Mikozlar. Baskıda. [ DOI ] [ PubMed ] [ Google Akademik ]