Ozan Deniz Sarıtop Felsefesi

Ozan Deniz Sarıtop

Kürt asıllı Filozof ve Şairdir.

05 Mart 1982 yılında Diyarbakır'ın Kulp (Pasur) ilçesinde doğdu.

İlk şiirleri; Esmer, Kaldıraç, Doğu Edebiyatı, Ekin Sanat, DüşünBil, Havuz, Herşeye Karşın, Güney, Afrodisyas Sanat, Ay Dili, Hâr, Mahsusmahal, Ozan Ağacı ve Anafilya dergilerinde okuyucular ile buluştu. Bazı şiirleri ve sözleri yabancı dillere de çevirilerek uluslararası edebiyat antolojilerinde yayınlandı.

Ozan Deniz Sarıtop Sözleri

Mantık, insana neyi öngürüyorsa, orada yaşam için bir amaç vardır.
İnsanın dinlediği ve duyumsadığı şeyler, hiçbir zaman aynı yolda birlikte yürümediler.
Sözcükler anlamını yitirmez, insanlar anlamını yitirir sözcüklerde.
Yalnızca sevgidir bağı çözülmeyen tek sözcük, yeryüzünün kalbinde.
Her ihanet, kendisine bir soykırımdır.
Sizler beni seveceksiniz diye, kendi doğrularımdan vazgeçecek değilim.
İnsanın kendisine yalan söylemesi ile başlar, insanın kendisine ihaneti.
Biliriz ki, güneşin her gün doğup battığı yerdir; insan yüreği.
Şiir işitilmiş mısralarda, güneşi öpebilirim.
Aşk, bir yeryüzü ayetidir.
İyilik, sevginin anahtarıdır.
Düşüncenin kendi sınırları dışına takip durması felsefede “bilgelik” bilimde ise “delilik” bulgusu ile adlandırılır.
Asıl sorun şudur ki düşünemediklerimin bir gün bana ayak bağı olacağından duyduğum korkudur.
Aptalların hayat boyunca elde edecekleri tek iş, kukla ustalarına birer kukla olmaktır.
Her şiir şairde eksik bir yarım başlangıçtır. Bu yüzden bütün şiirler akraba evliliklerinin kurbanıdır.
Amansız bir hastalığın pençesinde katılaşan ve işlevini yitiren kelime harcı, ancak konuşmak kültürüne hakim olan halkın dili ile iyileştirilebilir…
Basit insanlar için basit bir gerçeği dile getirmek istiyorum; “işgal edilmiş hiçbir zihnin, Tanrı’sı yoktur.”
Düzeni tasdik etmeyen ama düzenin içinde, düzenin yasalarıyla yaşayan insanların varlığından daha büyük bir tehlike yoktur.
Dünyanın iklimi değişmedikçe , hiçbir kanun aklın adalet değirmeninde öğütülecek kadar; temiz, vicdani ve ahlaki değildir.
Siz;
bu ülkede barışı sağlamak için, bize karşı her gün yeni bir savaş taktiğini geliştiriyorsunuz.
Biz ise;
bu ülkeyi bölmek için, kapılarınızın önüne her gün bir demet çiçek bırakıyoruz.
Sizin birçok şey bilmeniz benim hiçbir şey bilmediğim kadardır.
Umut; bazen zamanı geri saran içimizdeki çocuğa, uzun bir yolculuk etmektir.
İnsan olmanın olurunda; hak ve adalet; insan olmanın onurudur.
İnsan korkuların mayasında siyah bir yalnızlıktır.
Sabrın serabı var, derinmez.
Kalbim sır kapılı gök kubbe, yalanın sıratında öğrendim doğruyu.
En son sözü şiir söyleyecekti, şayet öldürülmeseydi şair.
Acılar çoğunluk ve çaresizliğimize gebe. Kimsesiz değiliz ALLAH'ı bildiğimizden.
Her yol küçük adımların varisidir, her küçük adımlar bir yol biçimidir.
Benim şiirim, bütün yeryüzüdür.
Kendi gerçeğinin ayak izinden, tanır insan; adalet terazisini...
Her suç, kaderin cilvesine karşı bir propagandadır.
Öfke kudurmuşsa vakitsiz, büyük ihtimalle pek yakında bir cenaze merasimi var.
Kırık bir vazoda bir su çiçeği, hayatın sır gibi saklanan acı gerçeği.
Küresel bir yalnızlık kaplamış insan ruhunu. İnsan, iliklerine kadar; twitter, facebook!...
Onun aklı üçüncü şahısların aklıydı, bu yüzden sevdiğinden sevgini hep sakınırdı.
Gözlerinin sükûnetinde susmuş sana birikiyorum...
Saklı kaldığım düş ceketimin sol cebinde eski bir vesikalıktır şimdi...
Hatırası demlenen eskilere dair ne varsa göç büyütür kavlimize...
Hiçbir uzaklık; ne sana duyduğum nefretin yalancısı, ne içimde hâlâ kor bir ateş gibi yanan bu hazin aşk'ın yabancısı...
Ki ben, kalbimin hüküm geçmediği bir sevginin yarasında, gül tohumlarını ektim. Orada, hüzün gözyaşlarıyla yeşerttim kaderimin ilkbaharını...
Onun bakışlarıyla yüreğime serpilen masumiyet, bütün takvimlerde aranılan kayıp bir ilandı.
Ölümün toprağında ekin biçilmez, öldürülenler süt kokuyorsa hele...
Öleceğimiz var ! kısacık aşklar bile, artık sığmıyor hayatımıza....
Kimi insanların kendisizliği, bazı insanların cehennemidir.
Kendini büyük acılara adayan insan, yüreğinde; cehennem'i, kalbinde; cennet'i taşır.
Kendi vicdanını sorgulamayan bir toplum, çürümüşlüğün son halkasıdır.
Siyaset, yalan üretiminin yapıldığı imalathanedir. Meclis ise, bu yalanları halkın anlayacağı ve yutacağı dilde; halka açık bir şekilde sergilendiği, devletin; "açık artırma" pazar yeridir.
Kimi insanlar, zekalarıyla her çağı yeni bir devrimle açar. Kimi devrimler, insan hırsıyla her çağı kendisinden bir önceki çağa; sadece "tekerrür" yapar.
Aklının dizginlerini iyice tut ki; fikirlerin, evrenin tüm boşluğunda; yıldızlarla beraber halay çeksin.
Kalp, sınırları olmayan uçsuz bucaksız bir dünya'dır. Akıl ise, bu dünya'da sınırları çizen bir serüvenci..
Zeki insan, kitap okumak yerine düşünmeyi öğrenir.
Ümitsizlik, insanın kırılma noktasıdır.
Bir eylemin bir gerçeği olabilirsiniz ama asla bir eylemi bir devrime dönüştürebilecek bilgiye sahip değilsiniz.
Eğitimin doğurduğu siyasetten, sürekli büyüyen özgür bir toplum, siyasetin doğurduğu eğitimden ise, sürekli küçülen köle bir toplum çıkar.
Hayatın içinde yaşıyorsun fakat hayat senin içinde yaşamıyor.
Yaranın acısı geçer de, acının yarası bir ömür boyu kapanmaz.
Dedim; ümidi ölüm bile öldüremez.
Aşktan kederden ayrı kalan insan ömrü, yetmez bir kelebeğin ömrüne!
Hem herkes kendi zaaflarının kurbanı. Düşleri süt kokan, bir sebî nazarında.
Tutup asacaktım kendimi darağacına. Sırf anlatmak için, sevginin bahçesinde koparılan bir çiçeği TANRI'ya...
Acının yontulduğu insan yüreği, meğerse taştan daha dayanıklıymış. İnsanın çaresizliği, ümitsizlikten.
Bilginin ve başarının dehası, insan azmidir.
Bir gerçeği var etmenin yolu, açık sözlü ve dürüst olmaktan geçer.
Beni, öldürmekten geliyorlar ! Tarih; M.S. 24-36
İnsan bir yerden bir yere göçtü mü, sadece hava değişimine uğramış olur. İnsan kendisinden göçtü mü, bütün bir hayatını, yaşlı ve kötürüm bir bedene sığdırmış olur.
Adalet, vicdanın kıblesidir.
Korkaklar ve fahişeler arasındaki tek fark; korkaklar ruhunu satar, fahişeler bedenini.
Bu hayatta insanın yaşayabileceği en büyük macera, aklının sınırlarını zorlamasıdır.
Yasalar, küçük beyinlerin otoritesidir.
Ezberlenmiş bir hayat, yanılgılardan ibarettir.
İnsanın duymak istedikleri, her zaman öğrenmek istedikleri şeyler değildir.
İnsanın özü, hayal ettiklerinde saklıdır.
Yolun insana geride bıraktıkları ve ilerisi için biriktirdikleri, aynı güneş'in ve aynı ay'ın altında yeniden buluşurlar.
Benim ordum, fikirlerim'dir.
Herkes her sabah kendisiyle yeniden tanışmak için uyanır güne.
İçindeki insan sayısını dünya nüfusuyla karşılaştır, ortaya yüreğinin miktarı çıkar.
Kötü insanları da "bir gün iyi insan olacaklar" umuduyla seviyorum.
Adalet, bir insanın ve bir karıncanın yaşam hakkı arasında hiçbir fark gözetmeden, hüküm verebilmektir.
Aklın elde edemediği tek şey, ölümsüzlüktür.
İnsan, düştüğü yerin acısıdır, kırıldığı yerin yarasıdır.
Dilleri, renkleri, ırkları, ne olursa olsun; aynı amaç için yola çıkan insanlar, farkında olmadan kardeş olurlar.
Özenle okunması gereken tek kitap, akıldır.
Her gün aynı yolda yürümekte olan insanlar, işlerinin yolunda gitmediğinden şikayet ediyorlar.
Kuran mucizesini sadece temiz bir kalple inananlara gösterir.
Göğsümde yeryüzü hazinelerinin anahtarını taşıyorum.
İnsanlar gelecek kaygısı yüzünden bugünü tam olarak anlayamazlar.
Kötü bir usta, iyi bir çırağın yardımcısıdır.
Bir toplumu felakete götüren en büyük tehlike; iyi insanların kötü, kötü insanların iyi olarak tanıtılmasıdır.
Sisteme karşı kurulan her türlü toplumsal örgütlenmeler, zamanla sistemin bir parçası haline gelir ve bireyi hedef alır.
Kelebekler, sadece üç gün yaşayacaklarını bildikleri halde doğarlar. Kelebeklerin ömrü, insan hayatının sevgiyle geçen üç günün toplamıdır. Bundandır aşk.
İnsan hırsı, insan aklından önce uyandığı güne; çiçek açmaz, kuş uçmaz.
Vicdanı kendisinden önce ölen insanın "insanlıkla" hiçbir bağı kalmaz.
Değiştiğiniz tek şey kendi fikirleriniz olsun. Aksi halde; mezhep, dil ve milliyet değiştirmeniz kişiliğinizde hiçbir fark yaratmaz. Yine "kendiniz" olarak kalırsınız.
İnsanın asıl yaşı, zihinde kat ettiği yol kadardır.
Hakikat, her yeri dolaşır fakat hiçbir yere bağlı kalmaz.
Yalnızlık, kendisinin ne derece unutulmaz olduğunu; bize, bu hayatta yaşadığımız yanılgılarla anımsatır.
İnsan, kendisi olmaya karar verdiği an, toplum ahlakını işgal edenlerin sonunu da hazırlamış olur.
Anlatılanlar, anlatanların eseridir.
Cahil yaştan baş alır. Alim akılla yaş alır.
Anlatan bir gelenekten geliyorum. Anlatılanlar sizindir.
Bugünü iyice anlamaya çalışın. Çünkü; babalarından, dedelerinden ve atalarından akılca büyük çocuklar doğacak.
Ne mutlu o aç ve yoksul insanlara ki umudun etrafında toplanmış, gelecekten söz ediyorlar !
Umudun yeşermediği yürekte; inanç, aklını yitirmiş bir delidir.
Yanlış , öğretilendir. Doğru, öğretileni sorgulamaktır.
Bir insan bir mücadeleyi ancak nefesi yettiği kadar yürütebilir ama, bir fikir bir mücadeleyi kıyamete kadar peşinden sürükleyebilir.
Ahlak, dünyanın farklı yerlerinde; birbirlerinden haberi olmayan insanların sahip oldukları tek soylu gelenektir.
Tam bir asır"zaman"dır, ipi koparılmış bir kuyuda, seni düşünüyorum.
İnsan insana uyandıkça; ışık artar, karanlık azalır.
Kabul görülmeyecek erdemli bir davranış yoktur.
Bir deli bir aptalı yorar, bir aptal da bir toplumu.
Değişen, dönüşen, hiçbir şey, "öz" değildir. Sadece bir arayıştır.
İyi olanı iste, güzel olanı görürsün. Gerçek olanı iste, her zaman doğrularla karşılaşırsın.
Değişen insan, değişen hayat demektir. Değişen hayat, toplum için yenilik demektir.
Cahil toplumlarda, bilgi; aşılması zor, alay konusu bir meseledir.
Gelecek hakkında tutarlı davranın. Çünkü, çocuklarınız ona emanet.
Anlaşılmayan insan yoktur. Eğer bir insanın anlaşılmadığını iddia ediyorsan, onun zekası senin algı yeteneğine karşı sürekli çalım atıyor demektir.
Akıl üstesinden gelir fakat sevgi fetheder.
Beklemek, insana kaybetmek dışında hiçbir şeyin şansını vermez.
Doğruların özünde, tüm yalanları mağlup etmiş bir zafer vardır.
Topluma karşı sürekli küçük düşürmeye çalıştığınız insanlar, ya vicdanınızdan daha merhametlidirler ya da zekanızdan daha ilericidirler.
Sonu olmaz bir bir yerdeyim. Yolu bana düşen, kendi sonunu hazırlamış oluyor.
Aklın olmadığı yerde cesaret, cesaretin olmadığı yerde akıl, yeniktir.
Sol yanım, hazin bir yalnızlık ülkesidir.
Beni düşündüğün an, yüreğinde kalp atışlarımı hissetmiyorsan; benden milyonlarca yıl uzaktasın demektir.Üzgünüm ama tek gerçek bu.
Direnmesini bilen, daha savaş başlamadan düşmanı mağlup etmiş sayılır.
Vicdan, acının sesine sağır olmuşsa, kulakların her şeyi işitmesi, gerçekten de "duyuyor" anlamına gelmiyor.
Yarını bilmiyorum fakat kendimi biliyorum.
Söyleyin, gün gelir bu zulmün hesabını alırız. Söyleyin, katledilen çocuklarımız, cennet kapısını açmakla müjdelendiler.
Nice bir yangınla dövülür yürek sızımız, konar-göçer yalanıyız dünyanın.
Benim aşk kokusunda bekletilen baharlarım var; nice Newrozlara gebe !
Uğruna savaş açtığım doğrular; ruhumun ezgileridirler. Her kavga ses verir bu ezgilere.
Bir insanın asıl değeri, sahip olduğu vicdanla ölçülür
İnsanlar arasındaki menfaat ilişkisi bittiğinde, birbirlerine karşı takındıkları maskeler de düşer.
Sese dönüşmek isteyen bir sözcük, anlamın kabuğundan soyundu. Işıldadı, cümle içinde kullanılmış bir elmas zarafetiyle.
Umut, bugün için bir dayanak, yarın için bir amaçtır.
Acılar ki ömrümüze beşik kertmesi, kadersiz çocuklar kederle boğulmak üzere.
Erdemli bir davranış, bir kitap dolusu öğütten daha öğreticidir.
Hayaller, umutların tozunu almak içindir.
Bir halk, vicdanı sağır olunca ölür.
Hayat, çağın gereksinimlerine ayak uyduramayan toplumları, geri bırakılmışlıkla cezalandırır.
Sürekli karamsar düşünen birisi için kabus görmek artık günlük hayatın bir parçası haline gelir.
Hayat, her zaman bir adım önden gideni bir adım arkadan takip edene öncü kılar.
Dostluk, üzerinde düşünülmüş bir bilgidir. Düşmanlık ise öğretilmiş bir bilgidir.
İnsanlığın giderek değer kaybettiği bu dünyada, sözcüklere daha fazla anlam yüklemekle, sadece kendimizi kandırmış oluyoruz..
Aptal insanlar için, hedef yakın fakat mesafe uzak sayılır. Zeki insanlar için, hedef uzak fakat mesafe yakın sayılır.
Habire yüreğime akıyorsun. Kalbimin en derin köşesinde ırmakların çağlıyor.
Kendimi ağır yenilgilerin uğrağında, benim gibi yaralı sözcüklerle anlatabilirim sana. Benim ülkem, senin kalbindir.
Başımı kalbimin içine gömdüm. Sustum, sır kapılı odalarda, kimselerin ölüm üşüdüğü vakit.
Çığ gibi büyüdü, uçurum yamaçlarında aşınan, ölülerin yıkanmamış suretleri.
Mutlak gizeminde şiir büyütülür ancak, ana gibi kokuyorsun. Bana, mavi - yeşil suretini göster, kalbim aşkla çarpsın.
Yalnızlığın içinde kayıp bir yalnızlık, kavuştular bir gün, ömrümüzün bu sarp yokuşunda.
Acının barbar yüzü, insanı hüzünle kırdı geçti.
Gülüşünde ezberledim bütün çiçeklerin adını. Ey aşka dönüşen yürek sızım, merhaba!
Yol iz bilmez bir aşk sapağında hayat eksilir. İnsan bire beş yalnızlık katar ömrüne.
Bir göç devriliyor yalnızlığın gövdesi üzerine. Hayat, yaranın içinde en uzun gece.
Bir dağ bayırı kuşağı üzerinde, bir yıldız keçisi, kalbimi otluyor.
Acının göğüs kafesinin bitişiğindeyim. Acının ömrü, benim hikayem.
En hafif yük, bilgidir. En ağır yük, cehalettir.
Ayın ilk yağmuru ve toprak, ayın ilk insanı ve deli saçması; acılar ki ömrümüze beşik kertmesi, kadersiz çocuklar kederle boğulmak üzere.
Başını çektiğim bu yol, ey aziz! başını çektiğim bu yol, fikirlerimin ve kanımın, güneşin şu kavurucu sıcağı altında, insana yürüdüğüdür.
Körpe, yeşil düşlerin, korkusuz, ele avuca sığmaz. Kuşluk vaktisin sen, karanfil yaprağında hür.
Yalnızlığın soluğundan başka, hiçbir sığınağı olmayan, günlerin kapısındayım. Yaşım: hayata hep erkenci.
Sözün fay hattı üzerinde yaşıyoruz. Söz ne zaman dökülecek ağızdan, önce hangimiz kırılacak şah damarından, bekliyoruz !
Geleceğe varmak için yol alan birisine; bugün, geleceğin ta kendisi olduğunu anlatamazsınız.
Bildiklerinin hesabını tutan: aptal, bilmediklerinin hesabını tutan: bilge'dir.
İnsanlık yeni fikirlerin kaynağına ulaşmadıkça, kendini yenileyemez.
Önce müjdeleyenler gelir, sonra müjdelenen.
Acıların en dayanılmaz olanı, dilsiz olanların yüreğindedir.
Sana karşı kılıç kuşanan düşmanın karşısına sopayla çıkman kader değil, ahmaklıktır.
Umursadığın 100 yalan umursamadığın 1 gerçeğe karşı üstünlük sağlayamaz.
Acının etrafında semaha dönen dervişler, zikre dalmış, bizimle muhabbet etmeyi unuttu. Topladığımız elmalar elimizde kaldı, dervişlere yas tutalım.
Seni aptal duruma düşürmeye çalışanlara karşı ilk hamleni son oyuna bırak. Son hamleni de daima kendine sakla.
Hiç tanımadığınız insanlara "kardeşim" diyebiliyorsanız, yüreğiniz hayatla bütünleşmiş demektir.
Şafakları bilirim, künyende yeşil, salkınmış gözlerinde düş bayraklarıyla. Şafakları bilirim, tan vaktine gebedir, varoş bucaklarında; ıslak, sancılı...
Günün ilk ışıklarını insan umudu karşılar.
Mücadele etme kabiliyeti olmayan insan; köledir. Mücadele etme kabiliyeti olduğu halde mücadele etmeyen insan; uşaktır.
Senin rastlantı dediğin şeyler, hikayenin bir parçasıdır.
Gelecek, sen onu kafanda ne kadar güzel tasarladıkça, o sana daha iyisini sunar.
Kendine vardığında ses ver, sana gelecem!
Dünyada, hoşgörü kadar erdemli bir barış, iyilik kadar güzel bir ahlak yoktur.
Evet, elimizde bir kanıt olarak işte hayat tam da budur dediğimiz bir an bile yok.
Yetişemediğin birinin arkasından konuşmakla onu hiçbir şekilde yolundan alıkoyamazsın.
İlk günkü tazeliğini koruyan bir fikir, her zaman yeni bir fikirden kat kat iyidir.
Cehalet, hatasını yanlışla kapatmaya çalıştığı için cehalettir.
Kalbim; bakir bir dünyanın ilk güleç açan baharı Newroz'dur; Kürdistan dağlarında...
Onun hakkında sana anlatılan şeyler, üstüne giydirilmek istenen ateşten bir elbisedir.
Düşünemediğin şeyleri bilmediğinden asla peşine düşmezsin.
Özgürlük, tüm ahlaki değerlerin toplamıdır.
İntikam, acını hafifletmez.
Gelecek, aptal insanların "özgürlük" taleplerine cevap vermez.
Sadece düşünmeyi göze alabildiğin kadar hayata dokunabilirsin.
İnsan, önemsediklerinin kölesidir.
Bir insanın söyledikleri; bilgiye dayalı ise onu kendinizden bir basamak yukarıya taşıyın; dürüstlüğe dayalı ise iki basamak yukarıya taşıyın.
Sevgi, yüceliğin kanunudur.
Eğer yüreğinizde sadece sevgiye dair bir bayrak açmışsanız, tüm dünya karşınızda saygıyla eğilecektir.
Bir yaşamak, ayıpsız ve hür. Bir yaşamak, korkusuzca ve kardeşcesine...
Ne düşündüğünü sormam, ne söylediğine bakarım.
Babalar öldüğünde düne, oğullar öldüğünde yarına gömülür.
Yarın, yaşamdan pay alan herkesin hakkıdır.
Onu kalbimde düşürdüğüm yerde, ölmüş buldum bir vakit sonra.
Gidenin ardına düşmekle sadece dün'ü tekrarlamış olursun. Oysa hayat, dün'e demir atmak değil, yarın'a yelken açmaktır.
Bir düşüncenin var olma sebebi, bir insanın var olma sebebi gibidir.
Çaresizlik kadar büyük bir ıstırap yoktur.
Yalnızlıktır şimdi yaşlanan.
Sana gelmek için büyük bir keşif çağıdır; aklımın yer ve gök saltanatı.
iyiler, gücünü kelimelerden alır; kötüler, şiddetten.
Aranızdaki en yaşlı; sizden yaşça büyük olan değil, geleceğe dair umudunu kaybetmiş olandır.
İnsan sadece zoru gördüğünde ilk aklına gelen ve ilk yüreğine düşen arasında bir tercih yapma ihtiyacı duyar.
Beni öldürmenin cezasını, çocuklarınızı karanlığa mahkum etmekle ödeyeceksiniz.
Gökyüzü, çocukların yüreği kadar sonsuz bir büyüklükte değildir.
Bu sabah bilinmeyen bir dil konuştum yine. Bildiğim bütün sözcükleri silkeleyerek, hayatın kurumsal balkonundan, aşağıya...
Alnından süzülen terin, meyus yalnızlığında buluştum, hayatın en acımasız yüzüyle... Bana gülümsemediğin günlerin, şiir'ini sorma çocuk.
Ben hiç kimseyim, zamanı koşturan çocukların düş saatiyim. Bir gece ansızın, kalbimin zifir karanlığını, bir mumla tutuşturdukları...
Vicdan kurumadan gözyaşı tükenmez.
Yalan, insanın içinde yaşatabileceği en büyük cehennemidir.
Yaranın üstünü ne ile kapatırsan kapat, acı hep içeriden hissedilir.
Kendi yaşamı dışında başka yaşamlara tanıklık etmeyen insanların zihni, bir hapishane hücresinden farksızdır.
Ardında mutluluk bırakan bir insan aslında geleceğe yürümüyor. Gelecek, onun adımlarını takip ediyor.
Zamanı kim adlandırabilir? Yitirilmiş insan ömrüne dair. Yaşanacak başka bir dünya yok daha, sevgiden öte. Sevgiyi kim bulabilir? Kara bahtın sevincinde...
Bugün açlık ve keder ilk defa beraber yürüdüler. Bugün anlamın ve anlamsızlığın çekilmez ağır yükü, bir aslanın ve bir karıncanın gururunu okşadı. Bugün bir oğlum oldu. Adını; "Azad" koydum.
Yeşil bir gökyüzü koşuyorum. Bana sesini veren kırlangıçların; batıdan doğuya göç mevsiminde.
Kalbinde eksik etmediğin senin kaderindir. Aklında eksik etmediğin senin yolundur. Dilinde eksik etmediğin senin tercihindir.
Gelecekte gururla anımsayacağın bugünler için, sevdiklerine güzel sürprizler yap.
Kötü insanlar, elde etmek için savaşır; iyi insanlar, paylaşmak için.
Şiddete dayalı hiçbir kazanım, tarihe başarı olarak not düşmez.
Büyük zaferler, masum insanları kılıçtan geçirip toprakları fethetmekle değil, düşünceleri fethetmekle elde edilir.
Hayat, senin kendine pay biçtiğin kadardır.
Yaşım, sizden sonra olabilir fakat fikirlerim, sizden öncedir.
Zaman en iyi sermayedir. Yararlı işler için kullanıldığında, insanı yüceltir; boşa harcanıldığında, insanı alçaltır.
Yalnızlığın üstünü sadece anılarla örtebilirsin.
Dilim bir ezber taşıyla dövülmüş. Bu yüzden aklım ermiyor devlet işlerine... Bir garip yalnızlık bilinciyim. Kendi göç tarihi, adsız - kayıp sulara kekeleyen.
Gözlerimin - gözlerinin kıyamet bahçelerinde, sürgün zamanların sürgün yalnızlığı aşk! ...ve dilde hüküm giymiş umma; bir süngüdür; çetin, avaz. Aklın medeniyetinde mevziler kurmuş...
Gitme, sonrası pişmanlıktır; bildiğin gibi değil. Çünkü aşk anlamaz bir kalpte, mevsim; hep sonbahar.
TANRI bu dünyayı sahiplenmeye çalışan kullarını ızdırapla dolu bir hayata sürükler.
Kadası taşa değsin. Akan suya süzülsün hasmı. Gün gelmiş kapıda zulüm.
Çile sultan beydir, omuz yükümüzün yangına ilk su dökeni. Ah! şu gün bitse de zulüm kanatlanıp uçsa üzerimizden. Acımıza susturulmuş bir halk var bir dağ ötede.
İnsana hiçbir şey vaat etmeyen bu dünyaya ait olmak korkunç bir hastalıktır.
Tam tepedesindir. Barış dolu bir dünya için sevmeyi göze alan ayrılıkçı seslerin. İnsanlık senin fikirlerinle aydınlanıyor ya da başka bir şey... Gökyüzü tam parlamakta iken; olabildiğince mavisindir.
Bir tür devasal yalnızlık; insan kalbinde taht kurmak için, bütün metafizik kanunlarını alt üst etti.
Yarına yürüyen, sadece yaşamdan pay almış olur. Geleceğe yürüyen, hem yaşamdan hem ömürden pay almış olur. Umuda yürüyen, hem yaşam hem ömür, kendisinden pay almış olur.
Bir yerde, kötü insanlar iyi insanların etrafında toplanmışsa: bu orda güneş doğduğu içindir. Bir yerde, iyi insanlar kötü insanların etrafında toplanmışsa; bu da orda güneş battığı içindir.
Seni en asil damarımda, kanımda yumak yumak. Mevsimlere çığır açmış. Eritmiş dağlar karını. Toprak çiçek vermiş, koyun kuzu, yağmur bereket.
Bir başladı mı geceler boyu yapayalnızlığın silüeti... Bitmek tükenmek nedir bilmez, aklıma sığmaz hasretin.
Martıların dili olsa, bir şiir salıncağında. Deniz köpürse, uzayıp gitse gözlerimin feri, eskimiş bir evin, kerpiç damına.
Yaşamı anıların içine hapseden yenilgilerdir.
Sevmek yerine sevilmeyi bekleyen her insan, kendini yalnızlığa mahkum eder.
Kent'ler konuşur, düşünen duyar bu çığlık koparan sesleri. Kent'ler yürür, çoğaldıkça ayak izleri düşüncelerde.
Zor olan, güç yetenimediklerin değil, düşünemediklerindir.
Çoğu kez bazı kelimelerin ağırlığı altında kalır ezilir insan.
Dünyanın en karanlık yeri, insan cehaletidir; ve asıl korkmanız gereken yer de orasıdır.
İnsan, hayatı kendine yaptığı yolculukla keşfeder.
Yanlışlar üzerinde yapılmış bir yol, seni karanlıktan başka hiçbir yere götürmez.
Genelde büyük sorunların kaynağında; gücünü yalan ve şiddetten alan insanların iktidar olma savaşı vardır.
Zozan, saçlarında kasırga, iki düş pınarı... İffetine kır dokulu sonbahar, açmış göğsüne yokluğun.
Bir başka silüet'e giyinmeden ruhun azizliği... Ölü susmaktan çoğalan bu insan ölüleri... uykuların kıyametine aldırmadan, gelip durdular yalnızlığıma karşı bir gece vakti.
Yıllar var ki hala kendime yürümekteyim.
Güneş ışığını yalanın azınlık gördüğü doğrulardan alır.
Sessiz devrimler gerçekleştirmenin ilk şartı; kendini olduğundan küçük göstermektir.
TANRI'yı tanımanın bilincine kavuşanlar, insan olmanın bilincine de kavuşurlar.
Çocukların yüreğine açılan pencereden dünyayı izlemek kadar daha muhteşem bir duygu olamaz.
Yalnızlık kadar soylu bir bilge yoktur.
Aldatmak, cehennemi arzulayanların yoludur. Aldanmak ise, saflığın öyküsüdür.
Gerçeklere aykırı hareket etmek, sadece sahip olduklarını kaybetmek korkusu içinde olan insanlara has bir durumdur.
Aydınlanma bilinci, TANRI'yı tanımakla başlar.
Geri kalmış toplumlarda; töre konuşur, cehalet uygular.
İnsan, bilgiden uzaklaştıkça, gerçeklerden; gerçeklerden uzaklaştıkça, cesaretten de uzaklaşır.
İnsan yaratılış bakımından değerlidir fakat ağzından çıkan güzel kelimeler daha değerlidir.
Ahlak, daha iyi bir üst sürüm'ü çıktığında insanlık çağ atlar.
Hedefe giden yol, her zaman akıl ve kalp arasındaki mesafe kadardır.
Vicdan karşısında eğilen güç, TANRI'yı bulmuştur.
Korkunun sefaleti, yoksulluk sefaletinden daha kötüdür.
Umutsuzluk arttığında ıstırap da artar.
Bir ülkenin kaderi o ülkenin milyonlarca nüfusu arasında sadece bir kişidir.
Elindeki ekmeği karnı aç insanlarla paylaştığın kadar sevgiye doymuş olursun.
Beddua etmem çünkü Hak tanıktır.
Uzakları beklemenin bir nihayeti yok artık. Gitmeli insan, yeni bir seferde yeniden doğmak için; başka hayatlarda kendine yeni bir hayat kurmak için.
İnsanların görünen yüzü beni ürkütmüyor. Beni ürküten şey insanların görünmeyen yüzüdür.
Onu bir başkasının ağzından dinlemekle tanıyamazsın. Başkası ona düşmandır, o sana dosttur. Bilemezsin.
Çıldırır bütün galaksiler, sonsuz akışına rüzgârın. Çıldırır solgun sonbahar, açmış bir gül yaprağına.
Güneş, kendi acısına gülümseyen insanla yoldaşlık eder.
İyilik karşısında kuşku duyan insanların yüreğinde sevgiyi aramayın.
Peşimden gelmek isteyenler "La İlahe İllallah" desin.
"Köle olmak paha biçilmez bir mülktür" diyordu. Çok şey istiyordu mısır halkından, Firavun Ramses . Başladım anlatmaya ateşin etrafında ateşi. "eski mısır söylenceleriyle."
Çoğunluğa itibar etmeyin, bilgiye itibar edin. Size yol gösterecek olan çoğunluk değil, bilgidir.
Ertelenmiş hayatların sonu, pişmanlıktır.
Gölgemin peşine düşen beni bulamaz.
Bir adım ilerisi, güneşin doğuşunda hürriyet. Bir adım gerisi, güneşin batışında hürriyet. Sular akar, yel eser. Hey canım! Dört mevsim baharlar yeşirir zulamda.
Açtı seher yeli, eridi buzlar. Su yataklarında, kar içinde, duya açmış kardelen çiçeği. Vukuatsız yaşamın tadı, kavgasız gündüz, ölümsüz gece, hepsi bir mısra içindedir.
Adına buyrulmuş güzellikler, tüm zamanların sonsuz akımı.
Yıktı nar-ı, koca selviyi can boğazla. Bak - bak, yıktı işte, ilk sunayan diş mızrağını.
Dışarda; deli - azgın, sarhoş düşlerin, en derin uçurumlar aşağısında; bocalanır, asırlar boyu.
Sürü ver. De heey, yamaç yamaç, uçurum uçurum. Dağların süt memesine, sıra kalbine... Açılır tan yeri bucaklarda. Ötelerden nazlı bir seher yeli, Andok tılsımını savuranda...
Aklın yolunu kullananlar için; hedefe ulaşmak hiçbir zaman güç değildir.
Bazı gerçekler, gözardı ettiğimiz ufak detaylarda saklıdır.
Hak'tan sonra insanın tek dayanağı, güven duygusudur.
İnsanlar yeni fikirler ürettikçe, yaşam alanı daha da genişliyor.
İnsanın yılları bulması bir mucizedir fakat yılları eli boş bir şekilde bulması, yılları da kirletir.
Yolu uzatan hedef noktasıdır.
Bu, memleket gülleri, susayan dudağında açmış. Gözlerinde, gözlerinin içinde, kardeş bir dünya uyuklanır. Şarkısı bozkırlara uzar, bir asır boyu; koçero sürüsüne...
Doğanın ezgisi ruha coşku katar; zihne yol açar. Doğa tam anlamıyla TANRI'ya övgüler sunan bir sanat şölenidir.
Merak duygusunun en kötü yanı bütün sorular karşısında umduğu cevabı bulamamaktır.
İyi olan, hiçbir zaman şans dilemez.
İnsanlara size kendini anlatma fırsatı tanıyın fakat asla yalan konuşmalarına müsaade etmeyin.
Bulduğunuzdan emin olduğunuz sevginin peşini bırakmayın. Sizi hakikat ışığına ulaştıracak olan sevgidir.
Sözcüklerimizle karanlığı ezip geçtik, artık önümüz hep aydınlık. Yüreğimizden dünyaya
pahalı sevgiler ışıldıyor.
Övgü, hiç kimseye fazlasından bir değer katmaz.
İnsanın ruhunu ezberledim Ey Aziz! İnsanın ruhunu ezberledim. İnsan ki dilinin üstünde bal tutar; altında zehir saklar.
Zaman bir sır gibi avuçlarımda, susup, yağıyor geceyi. Umut şavkı güllerini, köpük köpük beyaz bir buluta, savurup, ağarıyor geceyi.
Yeryüzündeki tüm acılar birbirine kaynatıldığında , ortaya; "Hz Eyyüb (as)'ın yüreği" çıkar. Ben biraz da Hz Eyyüb (as)'ım.
Benim tarihime gözyaşıyla gelen, yoksulca acılar tanıdım. Ateşin ve suyun seviştiği, göğüs kafesimin üzerinde.
Acının tuhaf bir serzenişi var Kani Amca! Acının tuhaf bir yarası var. Acı çeken iki dünya arasında bir salıncakta, kendi kaderiyle baş başa, sallanır durur. Acının tuhaf bir iklimi var Kani Amca!
Değişmez kara bu; alın yazımıza işleyen. Nerede ipi koparılmış bir hayat düşünülse; gerisinde, aldanılmışlık...
Kendinden yoksun insan suretlerini, yalnızlığa köpürün. Hiçbir şey arta kalmasın, düşüncelerde küf tutan; yaşayan bir ölü için.
Görünüşte iyi insan olman sadece sana duyulan güveni öldürmeye yarar.
Acı, hikayesini herkese anlatacak birini bulmaya gitti.
Korku, insan ve hayat arasında mayınlarla döşenmiş bir sınırdan ibarettir.
Ben ki, mavi-yeşil bir düş silüetiyim. Göğsümde hülâlı aşkların cenneti... İçine şafak söküğü umut gülleri ektiğim.
Susmuş, masal çağıdır.
Bir gün, fikirlerimizde bir ateşkes ilan edilirse, bil ki hayat ufalamanın derdindedir. İşçiler grevden çekilmiştir. Patronlar işçileri esir almıştır.
"Seni seviyorum" söylenecek çok sözdür. Bundandır aşk !
Hedef, yarı yolda kalanlar için en büyük problemidir.
Bugün ölürsem, geleceğe gömülecem. Bugünün rüzgârı geleceğe karşı koyamaz. Size hep gelecekten seslenecem. Umutlarınızda mutlu günlerin beklentisi "ben" olacam.
Temeli eğitim ile güçlendirilmiş bir toplumu kökünden söküp atmak, imkansızdır.
Fedakar insanların yüreğinde TANRI ile hiç kopmayan bir bağ vardır.
Bana özenmeye çalışırsanız, gölgemle arkadaşlık etmiş olursunuz. Kendiniz olmaya çalışırsanız, benimle arkadaşlık etmiş olursunuz.
Işığa çıkan bütün yollar aynı anlamı ifade eder.
Çıkarı doğrultusunda hedef saptıranların bu hayattaki başarı şansları yüzde sıfırdır.
Yolunuza ışık tutmak isterdim fakat görüyorum ki geçmişinize ait o kirli elbiseyi üzerinizden çıkarıp atmak istemiyorsunuz.
Beni karanfil kokusunda bekle. Her bahar sabahı, gelirim yoluna.
Gün gelir; umut, toprakta bir tohum gibi, filiz verir. Yeşerir, büyür. Kök salar dünyanın dört bir yanına... Gün gelir; kalpte aşk, yürekte vicdan, buluşur insanla yeniden...
Telaşla değil sükunetle düşün. Hırsla değil, sabırla mücadele et. Zaferlerinden öğüt al, hatalarından ders çıkart.
Güven, topraktır; umut, toprakta filiz veren tohumdur. Güven olmazsa umut tek başına hiçbir işe yaramaz.
Herkes bir gökyüzünün var olduğunu bilir fakat çok az kişi gökyüzünü görebilecek gözlere sahiptir.
Neşenin kaynağı zihnin aydınlığıdır. Zihin ne kadar aydınlık olursa hayat da fikirlerimizin objektifine o kadar net yakalanır.
Aynı sorun etrafında sürekli daireler çizen birinin yaşadığına kanaat getirmeyin.
Bilgi, öğrendiklerin değil, düşündüklerindir.
Bir fikir kapısını aralamadan önce kapıyı çal ve müsaade iste.
Bilgi kirliliğini, aptal insanlara karşı dünyayı olduğundan farklı göstermek için, bir tür silah olarak kullandılar.
İnsanın kendi arzularına tutsak olması, dünyadaki bütün hapishane şartlarından daha kötüdür.
Hikayenin sonu sonu hayatın sonu değildir.
Sadece medeni toplumlarda insan; tek sınıftır.
Başarı, siz düşünmeyi öğrendiğiniz andan itibaren yanınızdan hiç ayrılmaz.
Zorlukların üstesinden gelmenin ilk şartı da son şartı da sevgidir.
Yalnızlık TANIRI'ya çıkan yoldur. Hayatın geri kalan kısmının en önemli kararları bu yolda verilir.
İnsan eğitimle başkasının işinde işçi; zekayla kendi işinde patron olur.
İlkesi sevgi olan; bayrağı barıştır.
Tanımadığınız bir insana karşı edindiğiniz ön yargı, belki de ileriki hayatınızın en mutlu anına sıktığınız bir kurşundur.
Herhangi bir soruya verilmiş bir tanım o sorunun gerçek cevabı olduğuna dair kesin bir olgu taşımaz.
Karakter sahibi insanlar hiçbir zaman kişiliğinden ödün vermezler.
Hayal gücü, gelecek planlarımız hakkında bize ne yapmamız gerektiğine dair sadece birtakım olanaklar sağlar.
Özünde sevgi olan hiçbir şey çürümez.
Hedef, düşüncelerde yol alan birinin her zaman üç adım önünde durur.
Aklın güç getiremediğini şiddet yola getirmez.
Karanlığın bütün sırlarını bilen bir insan güneşe dünyadan daha yakındır.
Kader, bu hayatta insana sorulmuş en uzun sorudur.
Değişmeyen kuralları, insanlarını kural dışına taşıyarak değiştirin.
Aptal insanların ağızlarından doğru kelimeler çıksa bile, sırf aptal oldukları için, yanlıştır.
"Rivayet" Ahir zaman mektebinde, şiir üzen kadın gözleri yosun tutmuş.
Doğru düşünmek ile doğru hissetmek, aynı şeyler değil. Çoğu zaman düşünceler inançtan, hisler ortamın havasından etkilenir.
Olgunluk, dünyanın tüm felaketleri karşısında hiçbir şeyden etkilenmeyen bir kayanın ağırlığı gibidir.
Zor günlerde bile sizi ayakta tutacak olan; aklınızda umudu, yüreğinizde sevgiyi eksik etmeyin.
Barış, ancak sevgi dolu kalplerin bir araya gelmesi ile mümkündür.
Bilgi yasalara, yasalar cehalete hükmeder.
İnsan beyninde yuvalanan karanlık parçalanmadan, güneşin doğması neye yarar?
Çok soru soran insanın kafasındaki cevap hep aynıdır.
Sevgi, yaşam pınarının kaynağıdır; hayatın içinde gizlenmiş bir boyuttur. Fakat kapısı kalpten içeri açılan bir boyut.
İçten samimi bir gülümseme kadar nefret sınırlarını ortadan kaldıracak daha etkili bir silah yoktur.
Güç bilgidir; eğitim bilgiye giden yoldur.
İnsanın değeri, ağzından çıkan kelimelerde; kelimelerin değeri, taşıdığı anlamlarda saklıdır.
Düşüncenin sınırlarını aşmadığınız sürece mucizevi sırlara vakıf olamazsınız.
Cennete giden yol, ahlak kuralları üzerinde inşa edilmiştir.
Zulüm ne kadar şiddetli ve ölümcül olursa olsun, insan TANRIya aşkla bağlı olduğu sürece, acılar bal tadını vermeye başlar.
Aptallık, en basit konularda bile her şeyin en doğrusunu bildiğini zanneden birinin sürekli hataya düşmesidir.
Bana karşı edindiğiniz bu ön yargılar bile bir ömür boyu karanlıkta kalmanız için yeterli bir sebeptir.
Yarınlar için esas güç, temelden elde edilmiş iyi bir eğitimdir.
Eğitim, paranın ve zulmün direncini yarı yarıya azaltır.
Varacağım yer, bugüne dek sahip olduğum her şeyden daha önemlidir.
Dürüstlük ve güzel ahlak, karı ve koca gibidirler. Biri olmazsa diğeri eksik kalır.
En doğru bölücülük iyileri kötülere karşı örgütlemektir. En doğru barış, kötülere iyilerin aldığı eğitimi vermektir.
Hislerinizle kelimelere dokunun. Siz konuşurken onların cümle içinde nasıl hayat bulduğunu anlayacaksınız.
Bir insanı en iyi anlamanın tek yolu onunla yüz yüze görüşmektir.
Yitip giden her şey, ardında faniliğin fotoğrafını bırakır.
İnsan yüreğindeki sevgi tükenmedikçe hiçbir ışık karanlıkta kalmaz.
Bilgiye asla diz çöktüremezsiniz.
Kitap okumak ve dünyayı gezmek ufku aydınlatır kötü alışkanlıkları yok eder.
Doğrudur, bu umarsız kör talihin. Ki susmak hiçbir şaire yakışmayan; şiirin ayak izinden, düşle sardım kanayan yaramı.
Çat kapı misafiriz, yıkkın bir tarih atlasında. Büyük babamın büyük babasından kalma, eski bir masal küpün içine...
Hiçbir aynaya yansımazdı suretim, yüzümü çevirmeseydim ay'a.
Benim bile adını bilmediğim bir sözcük korosu var havada. Bütün ezberlerin nihayetinde sabır ile yontuluyor... Aç gözlerini, ey pazar sabahlarının uykusu... -ekmek, zeytin, çay- Karın boşluğumda asırlar medeniyetler çatışıyor..
Zulamda ecele yatkınım işte.... İki gözümü hasretin götürür.
Nemrut'ta bir geceyim; yarı yorgun yarı Antiokhos kırbacında... Sürülmüşüm rüzgâra, mavi... Tam sancısındayken kuytuluklar. Açmış piramitler hırsını... Ve raplardan kuzgun bir inleyiş çökertmiş uykularımı...
Bir yüzyıl çağrıcısıyım, örslenmiş gözyaşı hacminde. Bütün çağların savaş takvimlerini aşıran, sesin isyan ikizi.
İnsanlar fikirleri olmadan hiçbir şeye kanaat getirmezler.
Mükemmel olmak iyinin ötesinde bir ahlak gerektirir.
Cehalet her türlü suç makinasına dönüşebilen mayası bozuk bir hamurdur.
Dürüst olun, dürüst davranın, hayatınızdaki tüm olumsuzluklar yerini mutluluğa bırakacaktır.
Sözcüklerde aradığı anlamı bulan insan, zengindir.
Neyi nasıl düşünürsen hayatı da ona göre yaşamak zorunda kalırsın.
Aptallığın birinci bölümü ön yargılardan oluşur.
Bir bilgenin sırtını dayayacağı tek yer kendi yarasıdır
Sevgi, güneşten daha aydınlık , daha sıcak ve daha sevecendir.
Kendi olayını herkesin açısından düşün fakat sadece kendin için yorumla.
İnsan olmanın sağduyulu hevesi; acının haykırışında kaygıları taşıran bir damla sevinç göksuyu nallarıyla koşuyor bütün yerküreyi.
Söz dönüp dolaşır günün birinde yol olur. Yol, gözlerinin uçurumuna varmak içindir. Sana dair şefkatle büyüttüğüm bu sevgim, gün olur ikimize umut olur.
Bazı davranışlar sevgiyi anlatır; kelimelerden daha etkilidir. Bundandır aşk.
Korkak bir insan, hep dünün özlemiyle yaşar.
Bugün, dün ve yarın arasında bir tercihtir.
Bazı ölümler vardır Hafız, yaşamın tâ kendisine benzer. Bazı ölüler vardır Hafız, insan öldü demeye bin kez utanır.
Dürüstlük, yalnız kalmayı göze alabilmektir.
Seninle aynı kapılar ardında, emeğimizi çalanların geleceğini çalıyoruz.
Gece ve aşk, sırdaştı iki sevgilinin arasında. Söylemenin dili döküldü... Ve utancın karası, kovuldu anlamın derinliğinden.
Bir kırım açlığıdır; - tek millet, tek bayrak - Tazyikli su sıkan panzerlere karşı molotof kokteyli artık anonim. Bir kırım açlığıdır; - havada barut kokusu var, havada hüznün bezgin yalımı - İs tutmuş .
Bazı hakikatler görecelidir. Bazı hayat prosedürleri mantık ilkeleri için bir şeriat. Oysa İlahi kanunlar ve İlahi adalet zamanın ruhuna amade. Her şeyin üstesinden gelen bir üst, vicdan; insanın kendisine ve TANRI'ya açılan bir kapıdır her zaman.
Eğitimde bağışıklık kazanmış bir zihin bütün sorunların üstesinden gelebilir.
Güç getiremediğin sen değilsin, aldığın eğitimdir.
Bir toplumun ruhsal problemi, kendisi gibi düşünmeyen herkesi "deli" ilan etmesidir.
En iyi sonuç almak istiyorsanız onunla yüz yüze iletişime geçin.
Kimse kolay kolay düşünmeye cesaret etmediği için; akıl, çoğunluk için sonuca gitmeyen bir problemdir.
Gözyaşı sadece değer verdiklerimiz için akıtıldığında yürek yakar.
Saf ve temiz bir sevgi kadar doyumsuz hiçbir şey yoktur.
Güzellik ve erdemin bir arada buluştuğu bir kadın için bütün dünyayı fethedebilirim.
Bazı sırlar aşılması zor olur; gece gibi karanlık, uçurum gibi derin olur.
Kimsenin kimseyi merak etmediği; öldü mü kaldı mı diye sormadığı bir çağ bu.
Belki başka bir zamanda, başka bir şehirde, seninle yeniden bir hayat kurmak mümkün.
Paranın ve şehvetin peşinden sürüklediği insanların ruhunda asalet aramayın.
Zamanın ruhuna yolculuk edin; bilginin kaynağına inin; orada beni bulacaksınız.
Nefret elbisesi kanla yıkanmış bir elbisedir.
Aptalların dünyasında asıl fırtına; bilgi, değeri anlaşılınca kopmaya başlar.
İnsanları fikirleri değil de ihtirasları yönetmeye başladığı an, aptallaşırlar.
Bilgi insanın merkezidir.
Bilginin başarı şansı ihtiyaç sahibinin onu nasıl anladığına ve yorumladığına bağlıdır.
Ahlak çöktüğünde toplum da çöker.
Aşk, bütün şansların ortak buluşmasıdır.
Bilgi kirliliği etrafında doğruları idrak edemezsiniz.
Aşkta sevgide hiçbir şeyde olmadığınız kadar cesaretli olun.
Ey aşk ! Uslandır artık şu telaşlı yüreğimi... Senden bir alacaklıymış gibi; yedi bitirdi başımın etini.
Belirsizlik, insanın kendi çıkmaz sokağıdır.
Aşk, gözlerine bakınca; yeryüzündeki tüm sınırlar ortadan kalkıyor. Dünya tek vatan oluyor. Bu vatanda; ben kral oluyorum, sen kraliçe.
Adalet, ondan nefret edenlerin omuzlarındaki en ağır yüktür.
Gücün bir parçası olan sistem, diktatörlük; sistemin bir parçası olan güç, halktır.
Ahlaki değerlerden yoksun bir toplumun yasaları; sadece iyi insanları idam etmeye yarar.
Ön yargı, kişinin hayatını tamamen idam etmesidir.
Güneş doğmadan hayatın göz alıcı renklerini göremezsin.
Güçlü bir ruh ancak sağlam bir karakter sonucu ortaya çıkar.
Bana acı çektirenlerin cehennemdeki yerlerini görüyorum ve onlar için dua ediyorum.
Şimdi çekip giden sen değilsin, ayrılıktır. Sen karşımdasın; başını alıp giden sevdandır.
Yeni fikirler için bağışıklık kazanmış bir zihin, hayatın zirvesidir.
Namus insanın künyesidir; nereye gidersen git herkes seni bu künyeye göre karşılayacaktır.
Korkunun tapınağı, cehalettir.
Cahil bir toplum, karanlıkta saklı kalan bütün sırlardan daha ürkütücüdür.
İyi niyet, insanı hiçbir zaman yarı yolda bırakmaz
Yaşadığın sürece değil, düşündüğün sürece, özgürsün.
Aşk acısı zamanlar aşınır yalnızlığın ince yelesinden. Gelir, konar düşlerimin hüzün saatlerine. Kirpiklerinde asılıyım; gözyaşıyla.
Beni tanımak için; onun benim hakkımda sana söylediklerini değil, benim sana söylediklerimi dinlemelisin.
Aşk'la sana gelen sevgili, ancak ölümle senden gider.
Merhametini kaybetmiş bir insanın yüreğinde vicdan aramayın.
Kalp aşkla pişer, yürek sevgiyle...
En büyük kölelik birine benzemeye çalışmaktır.
Senin kuralların olduğun sürece hayatın kuralları önünde engel değildir.
Olması gereken her şey daima ahlak kuralları içerisinde kalandır.
İnsanı gösteren üzerindeki elbise değil, taşıdığı karakterdir.
Dünyanın bütün gürültüsü sonuca gitmeyen yol üzerinde toplanır.
Sadece kadın güldüğünde cenneti tarif edebilirim.
Güzel ahlak, ilkbahara açılan tek penceredir.
Farkına varmayı öğrendiğinde farklı olursun.
Beyin jimnastiği, sorgulamaktır.
Bilgi, insanı insan yapan en soylu erdemdir.
Sadece uzaktan bakmakla kuşkuların daha da artar.
Elde edilmiş her sonuç başarı değildir. Başarı, genellikle herhangi bir sınırı ve sonu olmayandır.
İnsan ruhu, gerçekler gözardı edildiğinde kirlenir.
İnsan kendi zaaflarının kölesi umut ettiklerinin efendisidir.
Okumayan anlamaz; anlamayan düşünmez; düşünmeyen sorgulamaz; sorgulamayan öğrenmez.
Bir şeyi bulmakla onu elde etmiş sayılmazsınız.
Yapması güç olan şeyler yeterince üzerinde düşünmediğin şeylerdir.
Gevezelik sadece ruhu ve yaşamı bunaltmaz zihni de köreltir.
Dünyanın sonu insan cehaletidir.
TANRI kimin yüreğinden tutarsa; artık onun gören, işiten ve hisseden bir kalbi olur.
Aydınlık bir kalp, karanlığın bütün sırlarını açığa çıkartabilir.
Kendin olmayı göze alabildiğin kadar özgürsün.
Dünyanın tamamı sizin olsun; dünyanın içinde umursadıklarım da benim.
Gözlerime güzel görünen dünyada en temiz olandır. Kalbime güzel görünen cennete var olandır.
Sevginin olduğu her yer, mutluluğa; mutluluğun olduğu her yer, huzura dönüşür.
Olmak istediğin kişiye neler öğrettin bir düşün. Olmak istediğin kişi sana neler anlatıyor bir dinle.
Karanlığı aşan cehaleti aşmış sayılır. Cehaleti aşan bütün engelleri aşmış sayılır.
Korku unutmak istediğin her şeyi tekrar hatırlatır.
Aptallık, her duyumsadıklarına inanmaktır. Cehalet, her duyumsadıklarını bilgi sanmaktır.
Eğitim dışında cesarete dönüşen her şey yenilgidir.
Gerçek bir adalet, TANRI'dan sonra yeryüzündeki en büyük güçtür.
Yarın bugünden hiçbir şey ödünç almaz.
Aşk ve sevgi insanın sahip olduğu her şeyden daha kutsaldır.
Korku görüldüğü gibi değil, hissedildiği ve yaşandığı gibidir.
Güzel hisseden güzel düşünür, güzel düşünen güzel konuşur.
Sözün iyisi birçok şeyi elde edebilir. Sözün kötüsü eldeki birçok şeyi kaybedebilir.
Var olan tek gerçekçi güç akıldır. Akıl bütün zaferlerin ana temel kuralıdır.
Yanlış anlamak, insanı yanlış anlaşılmak zorunda bırakır.
Olmak istediğin insan neyi hedefliyor? Başarının asıl sırrı orada...
İnsan olmak kötüler için dayanılmaz bir işkencedir.
Benim varlığım güzel ahlaktır; güzel ahlak'ı bulmak değil.
Sessizlik bütün evrenin ruhudur.
Gezdiğiniz - gördüğünüz kadar değil, ayrıntılar üzerinde gözlem yaptığınız kadar hayatı keşfetmiş olursunuz.
Yenilgi, kaybetmek değildir; İnsan, amacından saptığı zaman kaybeder.
Zeka, azim der; aptallık, şans der.
Her şeye inanan insan eninde sonunda ihanettir.
İnsan, inandığı değerler kadar güçlüdür.
Vicdanını kaybeden, her şeye kör sağır ve dilsiz olur.
Bildiklerimiz bilmediklerimizden arta kalandır.
Sadece düşünmek ve sorgulamak yetmiyor; zihnin görmesi ve işitmesi gerekir.
Kalbe iyi gelen zihni yormaz.
Ön yargı nedir? Bira bardağında elma suyu içine birinin bu bira içiyor düşüncesidir.
Düşündüğün kadar özgürsün; öğrendiğin kadar kuvvetlisin.
Kadınlar düşündüklerinde ve sorguladıklarında daha bir güzel olurlar.
İçinde anlam ifade eden bir yalnızlık içinde hiçbir anlam ifade etmeyen bir kalabalıktan daha kutsaldır.
Her gün yeni bir başlangıç için yeni bir sayfa açıyorsun. Dün ne oldu, yarın ne olacak, bugün kimin için var, hiç düşündün mü?
Alışkanlıklar insanda bir kölenin nasıl davranılması gerektiğini anlatır.
Kendisi ile barışık insan dünya ile barışık insan demektir.
TANRI sadece insanların konuştuklarıyla ilgilenmez, düşündükleriyle ve hissettikleriyle de ilgilenir.
Fikirleri önemsiyorum çünkü hayatın bazı aşılmaz zorluklarına karşı bize kılavuzluk ediyorlar.
Geride kalanlar sana yetişebilir fakat dünde kalanlar için aynı şeyi söyleyemem.
Eğitim, aklın önemini anlatıyorsa değerlidir.
İnsanlar, öğrendikleri bilgiye göre yaşıyorsa, köledirler; sorguladıkları bilgiye göre yaşıyorsa, özgürdürler.
Kelimeler sizin onlara kattığınız duyguların yoğunluğuna göre zihinde etkin rol oynarlar.
Sorgulamayı bıraktığın an insanlar seni sorgulamaya başlar.
Sırtınızdan yükselenler mi var? Siz yeter ki doğrulun, Onlar kendiliğinden düşecektir.
Yaşamak isteyecek kadar cesaretli olun fakat uğruna ölecek kadar da idealleriniz olsun.
Tüm dünyada barış, ancak sınırların ortadan kalkması ile mümkündür.
"Hiç kimsesi yok" dediğiniz insanların yüreğinde TANRInın muhabbeti vardır.
Bilgi zamanın akışıdır. Dün öğrendiklerini bugüne uyarlamaya çalışırsan hep dünü tekrarlamış olursun.
Bu güne dek hiç kimse bilginin ışığında yolunu kaybetmemiştir.
Yaşam anlatıldığı gibi sorgulanmaz ele alındığı gibi sorgulanır.
Yalnızlık, en uzun gövde gösterisidir.
Umut, insan aklının meşalesidir.
Giden sevgilinin en büyük zaferi seni uzun bir süre altından kalkamayacağın bir aşk enkazı altında bırakmaktır.
Aşkı onurlandıran güven ve sadakattir.
Dünyanın ön bahçesi aşk'tır, arka bahçesi sevgi'dir.
Bir insana güvendiğinizde bütün mesuliyet sizin bilginize ait olur.
Fikirler, insanlar onları fırsata dönüştürmek için vardırlar.
Bir insan hakkında bir defa yanılgıya düşersen bir daha asla onun güvenini kazanamazsın.
Zeka aşılmaz değil, aşılmaz olan iradedir.
Kadın okyanusun tam ortasında keşfedilmeyi bekleyen ıssız bir ada gibidir.
Gece, kadını öptüğüm yerden açar sabah güneşini.
Sen bana insanların sadakatini anlat, ben de sana insanların ihanetini anlatayım. Ben sadakati öğrenmiş olurum sen de ihaneti...
İyi bir fikir tüm dünyanın etrafınızda dönmesi için yeterli bir sebeptir.
Hayat, onu dinlemekten çok yaşamaya ve anlamaya değerdir.
Ah! Meyma, bir hatır sor şu garip yalnızlığıma...Üşüdüğüm ten, sustuğum lâl, kırk kapı aralığında. Bekledim, bekledim seni, bütün adsız - kayıp sularda.
Var olan tek özgürlükçü güç bilginin kölesi olmaktır.
Güç yetecek kadar büyüdün fakat akıl yetecek kadar ömrün uzamadı. Sonunda öldün.
İnsanların en zayıf noktaları genelde abarttıklarıdır.
Kötü kalpler karanlığa ortaktırlar.
Cennet sevginin filiz verdiği kalplerdedir.
Savaşta sol bacağını kaybeden bir asker dedi ki; hayat, beni gönül kerhanesinin evine, yüzüstü bırakıp giden eski nişanlımın, mezhebi geniş olan kadındır.
Fikirlere tutunan kalplerde yer edinir.
Yalan, hiç kimse olan insanın kimsesidir.
Başarı sizi sevgiden mahrum bırakacak her şeyi reddeder.
Bir insanın en acımasız yanları dikiş tutmayan yerleridir.
Acılar insanda boy gösterdiğinde, vicdanın yükü hafifler.
Yaşamın öğretisi, insanın kader karşısında takındığı tavırdır.
Çocuk yüreği ve yetişkin aklı taşıyan bir insanın ruhu cennete yazılmış en güzel hikayedir.
Bir insana inanmadan ona güven veremezsin.
Gecenin en tenha yerinde bir kadın, gözleri açık. Uzanmış yalnızlığıma karşı, fikirlerde beni bekliyor.
Güzel olan her şeyde biriktim ve çoğaldım en sonunda. İnsanı insana anlatan kelimeler biriktirdim; bu zulüm inkarı dünyada, firavunun ordusuna karşı.
Yaşamı sorgulayan insanlar genelde daha az hata yaparlar.
Acılar cehennemi, sevinçler cenneti yansıtırlar.
İnsan şerefinden daha yüce bir makam yoktur.
Kafanın içi boş olması kötüdür fakat pis düşüncelerle dolu olması daha kötüdür.
Hüzünler ve acılar kadar sevinçlere de pay edildim. Bilmek istediklerim zamanın tat veren şifalı meyveleri.
Kalplerin fethettiğini kılıçlar fethedemez.
Dünya hayatı yolculukların en kısa olanıdır.
Korku sizi nefret etmeye zorlar.
Herkes seni beklentileri ile karşılamak ister.
Bu hayatta her şey beni YARATICIya götüren bir basamaktır.
Işığa yürüyenleri anımsa; beklemenin kendi yarasından kovulduğu acılar gün yüzüdür artık.
İnanan bir akıl, iman eden bir kalp ve her şeyi sezen bir ruh, insan için en büyük zenginliktir.
Kulaklarınızla hakikati işittiniz gün, zaman sizi ait olduğunuz yere götürecektir.
Neye inanırsan o senin sahibin olur.

Beklenen

sevginin kalplere ekildiği gün

insanlar bütün kötü alışkanlıklardan sıyrılıp

düşünmeyi öğrenecekler.

sevginin kalplerde filiz verip çiçek açtığı gün

insanlar yeryüzünün bütün renkleriyle kucaklaşıp

sınırları ortadan kaldıracaklar.

sevginin kalplerde bir bahar mevsimine dönüştüğü gün

insanlar dünyaya yeniden gelmiş gibi

huzur, barış ve sağlık içinde yaşayacaklar.

sevginin kalplerde taht kurduğu gün

o gün, adalet mülküdür.

kral ve köleler aynı kaptan yemek yiyecekler.

Ozan Deniz Sarıtop

( ... )

Dört mevsim

Ölüm haberleri savrulur radyolardan her saat başı

Sokak lâmbaları amansız bir bekleyiş içinde

Alacakaranlığını kesiyor şehrin

Bense hayali bir tren istasyonunda

Kayıp gölgesini besliyorum doğmamış güneşin

Ve köprüler kuruyorum

Sınırların gönül bağından kopuk

Hürriyete açılan vagonlar kapısına...

Ozan Deniz Sarıtop

Dedim

dedim; ümidi ölüm bile öldüremez.

dedim; bu kavga; emeğin, ekmeğin, onurun

ve bilhassa dünyanın bütün kederlerinin

bütün çaresizliklerinin, emperyalizme karşı

karanlığın tam ortasında, ilk ışınlarını köpüren

bir zafer çığlığıdır.

Ozan Deniz Sarıtop

Göçebe

Eksilip zamana

Bir anka kuşu sesinde ardıma düşüyorsun

Ben, şiiri katledilmiş bir coğrafyayım artık

Paslı sözcüklerin rivayeti dolanıyor yalnızlığımda

Ölülerin ezberinde susla dokunuyorum hayata

İkindilerin ALLAH'ı çağırdığı duadayım

Dilim lâl...

Ozan Deniz Sarıtop

İsyan Demircileri

sözcüklerimizle karanlığı ezip geçtik

artık önümüz hep aydınlık.

yüreğimizden dünyaya

pahalı sevgiler ışıldıyor.

bir barış türküsüdür;

baharda açan çiçek

mavilikte uçan kuş

toprakta börtü böcek.

yaşamak, fırından yeni çıkmış ekmek gibi

sıcak ve doyumsuz,

ümitli bir şey.

yaşamak, alın akı hürriyet.

Ozan Deniz Sarıtop

Güz Takvimi

Ayaklarına sürgün yol büyüten

Issızlıklardan gelen bir garip adem'im ben

Kendi içinde kendini arayan.

Herkesin "bizden değildir" diye ufaladığı

Meçhul bir adem.

Uzun uzun bir hikayedir;

Zulüm, kan, gözyaşı

Gecenin kederinde pimi çekilmiş zifiri

Bu çığırtkan sessizlik

Bu yeraltı uykusu...

Uzun uzun bir hikayedir;

Göğsümde çiğnenen bu kalp ağrısı...

Bir yalnız bırakılmayım

Aklımın sınırlara bölüşülmüş coğrafyasında.

Kendime yeni bir ülke düşünüyorum

Umut düşü maviliklerinde...

Ozan Deniz Sarıtop

Gün Gelir

Gün gelir

Umut, toprakta bir tohum gibi

Filiz verir

Yeşerir, büyür

Kök salar dünyanın dört bir yanına

Gün gelir

Kalpte aşk, yürekte vicdan

Buluşur insanla yeniden...

Ozan Deniz Sarıtop

Babamın Ölüsü

başımız sağolsun Kani Amca

ömrümüzden bir gün daha eksildi.

dün'ün yüz görümlük sevinci

bugün'ün ağır aksak hüzün karası.

yürüyoruz, sesimizin soluğumuzla birleştiği yerde

dünyaya açan her sözcük, anlamı teğet geçiyor

kızıl bir şaşkınlık mağlubiyetidir yitirdiklerimiz

yürüyoruz, yitirdiklerimizin peşinden

bir kez daha başımız sağolsun Kani Amca.

acının tuhaf bir serzenişi var Kani Amca

acının tuhaf bir yarası var.

acı çeken iki dünya arasında bir salıncakta

kendi kaderiyle baş başa,

sallanır durur.

acının tuhaf bir iklimi var Kani Amca.

Ozan Deniz Sarıtop

Başka

kendim olamadım,

yüz değiştirdim aynadaki yüzüme.

ne yapsam, giydiremedim;

yalana beyazı, doğruya siyahı.

herkes gibi olmak,

ölümden beter bir şey.

çürümek, herkes gibi,

olmayan bir hikayede...

Ozan Deniz Sarıtop

Meymâ

Sussam yer yarılacak

Konuşsam gök yankılanacak

Aklım pir

Aklım bir derviş...

Ozan Deniz Sarıtop

İçimizdeki Göç

çaresizliğin su götürmez yarını

iflah olmaz bir duymazlıktır gayrı.

şu ölü yalnızlığın ardından

dünyayı saran koca bir sessizlik

sonu olmaz bir çöl yangını.

kızıl bir şaşkınlık mağlubiyetidir

acının kehanetleri.

kader takvimleri üzerinde

bin yıllık bir gelenek "örf, adet, töre"

kendi tarihine yol iz bilmez

büyük bir yanılgıdır şimdi.

Ozan Deniz Sarıtop

//...//

Hüzün çanağı yalnızlık

Yasaklarla büyütüldü

Bir gece vakti

Katledildi suya inen çocuklar

Tellâl haber saldı dağlara

Siyahlar giyildi, ağıtlar yakıldı

Kızıl bir dem kaldı geriye...

Ozan Deniz Sarıtop

Ki Ben

ki ben,

kalbimin hüküm geçmediği

bir sevginin yarasında,

gül tohumlarını ektim.

orada,

hüzün gözyaşlarıyla yeşerttim

kaderimin ilkbaharını...

Ozan Deniz Sarıtop

Sıla Mektubu

Sırça

Oylum dişine

Mavi su

Yeşil vadi

Eteklerinde bereketli toprağın

Yüzünde ay ışığın

Kazınıp da içine diri diri konduğum

Hülyasına

Gamzesine

Ben kurban

Sinemi daraltır

Kanımı kurutur

Hasrete dört mevsim

Dört koca asır kararır

Ele güne karşı

Muradım sararır

Endamına

Zülfüne

Ben kurban.

Ozan Deniz Sarıtop

Eylül Sarısı

Firari aşklar kozasında

Sus yaktım kalbime

Saçlarım eylül sarısı

Bir yalnızlık kokuyor şimdi

Nerdesin ?

Ozan Deniz Sarıtop

Cesareti Taçlandır

korkaklar, kedilerden kaçan fareler gibi

bütün bir ömrü yeraltı sığınaklarında geçirdiler.

aşkın ve aydınlanmanın şuuru yüz çevirdi karanlıklardan.

korkaklar, ne sevdi ne sevildi.

karanlığın içinde birer sığıntıydılar. "karanlığın hikayesi yoktu."

gerçeğin ve aydınlanmanın şuuru yüz çevirdi karanlıklardan.

cesareti taçlandır

çatırdasın mazlumun öfkesinden firavun sarayları.

ulu zaferlerin baharı bir tohum gibi kök salsın toprağa.

Ozan Deniz Sarıtop

Çile

Değişmez kara bu

alın yazımıza işleyen.

Nerede ipi koparılmış

bir hayat düşünülse

Gerisinde,

aldanılmışlık...

Ozan Deniz Sarıtop

Beklenilen Hayat

kendinden yoksun insan suretlerini

yalnızlığa köpürün.

hiçbir şey arta kalmasın,

düşüncelerde küf tutan

yaşayan bir ölü için.

Ozan Deniz Sarıtop

Rivayet

Ahir zaman mektebinde

Şiir üzen kadın gözleri

Yosun tutmuş...

Ozan Deniz Sarıtop

Meşâl

Bê/mın yasaktı

Kabına sığmayan şiir

Tualde yedi renk

Hem herkes kendi zaaflarının kurbanı

Düşleri süt kokan

Bir sebî nazarında

Şimdi sarhoş olmak vaktidir

Bırak

Geri sarsın zaman

Kızıl bir şarap kadehinde...

Ozan Deniz Sarıtop

_______________

Bê/mın (Bensiz)

Sebî (Bebek)

Diyarbekir

Seni bağrımda kök salan

Sinemi delik deşik.

Soframın tuzu bereketisin.

Taşında gül açmış, kız gülüşlü...

Lê... canım

Aç avazın bağır;

Çeyizim de, baharıım de.

Beşiğinde süt yumaklı bebelerin

Daha gözleri açıktır

Gecenin mühürlü karanlığına...

Ozan Deniz Sarıtop

Aşk

Aşk, gözlerine bakınca;

yeryüzündeki tüm sınırlar ortadan kalkıyor.

Dünya tek vatan oluyor.

Bu vatanda; ben kral oluyorum, sen kraliçe.

Ozan Deniz Sarıtop

Balkonda

sen kaf dağının tepesinde

her gece saman yollarına açılırsın.

senin düşlerinin parıltısıdır yıldızlar.

aç pencereni, gözlerin yıldızlar gibi parıldasın

gözlerim gözlerinin limanına demir atsın.

sana acemiyim bu hayatta

ne yapsam ne söylesem boşuna...

aç pencereni, seni düşünmekten

uykusuz kaldım yine bu gece.

Ozan Deniz Sarıtop

Meymâ

Sussam yer yarılacak

Konuşsam gök yankılanacak

Aklım pir

Aklım bir derviş...

Ozan Deniz Sarıtop

Tir

İnsan korkuların mayasında

Siyah bir yalnızlıktır...

Ozan Deniz Sarıtop

Üvey Yalnızlık

başımı kalbimin içine gömdüm

sustum, sır kapılı odalarda

kimselerin ölüm üşüdüğü vakit.

Ozan Deniz Sarıtop

Bıçak Sırtı

açlığı yürüyen kışların ömrü uzadı.

kuşlar ölüyor uzun uzun.

ölü kuşlara göç ediyor

sütten kesilmiş çocuklar.

içimde çilesi bitmez bir hüzün var

gecesi afrika, gündüzü kürdistan.

Ozan Deniz Sarıtop

Google Sites

Report abuse