หลายครั้งเราจะพบว่า ในแบบงานเครื่องกลจะมีการกำหนดสัญลักษณ์ปรับปรุง (Modifier Symbol) ลงไปในกรอบสัญลักษณ์ GD&T (Feature Control Frame)

ซึ่งหนึ่งในสัญลักษณ์ปรับปรุงที่เรามักจะเจอได้เสมอ คือ การกำหนดสภาวะเนื้อวัสดุ (Material Condition) โดยสภาวะเนื้อวัสดุจะมีความเป็นไปได้อยู่ 3 รูปแบบ คือ

• • สภาวะเนื้อวัสดุมากสุด (Maximum Material Condition, MMC)

  • สภาวะเนื้อวัสดุน้อยสุด (Least Material Condition, LMC)

  • สภาวะที่ไม่คำนึงถึงเนื้อวัสดุ (Regardless of Feature Size, RFS)

บทความนี้จะนำเราไปทำความรู้จักกับสภาวะที่ไม่คำนึงถึงเนื้อวัสดุ กันครับ

สภาวะที่ไม่คำนึงถึงเนื้อวัสดุ คือ สภาวะที่ Feature of Size ถูกพิจารณา "ในสภาวะจริง" โดยไม่คำนึงถึงความเบี่ยงเบนทางด้านรูปร่างรูปทรง (Form Deviation), ความเบี่ยงเบนด้านการจัดวางทิศทาง (Orientation Deviation), และความเบี่ยงเบนด้านการจัดวางตำแหน่ง (Location Deviation)

ตัวย่อของสภาวะที่ไม่คำนึงถึงเนื้อวัสดุคือ RFS โดยสภาวะนี้จะไม่มีสัญลักษณ์ปรับปรุง (Modifier Symbol) เนื่องจาก Feature of Size ที่ถูกควบคุมด้วยกรอบสัญลักษณ์ GD&T จะมีการควบคุมเป็นสภาวะที่ไม่คำนึงถึงเนื้อวัสดุโดย "อัตโนมัติตามกฎข้อที่ 2"

เมื่อ Feature of Size ถูกควบคุมจากสภาวะที่ไม่คำนึงถึงเนื้อวัสดุ ค่าความคลาดเคลื่อนที่กำหนดในแบบงานจะมีค่าคงที่ ไม่ว่าขนาดของ Feature of Size นั้นๆ จะมีค่าเป็นเท่าไหร่ก็ตาม

สภาวะที่ไม่คำนึงถึงเนื้อวัสดุที่เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติในส่วนของค่าพิกัดความคลาดเคลื่อน (Tolerance Value Compartment) ของกรอบสัญลักษณ์ GD&T จะเกิดขึ้นเฉพาะการควบคุม Feature of Size ด้วยสัญลักษณ์ GD&T ดังต่อไปนี้

• • ความตรง (Straightness)

  • ความราบ (Flatness)

  • ความตั้งฉาก (Perpendicularity)

  • ความขนาน (Parallelism)

  • ความเป็นมุม (Angularity)

  • ความเบี่ยงเบนของตำแหน่ง (Tolerance of Position)

  • ความสมมาตร (Symmetry)

  • ความร่วมศูนย์ร่วมแกน (Concentricity)