Наш музей у параўнанні з іншымі вельмі малады: яму фактычна няма яшчэ і двух гадоў. Тым не менш, у ім ужо ёсць некалькі раздзелаў: "Беларуская сялянская хатка", "З гісторыі нашай мясцовасці", "Гады ваеннага ліхалецця", "Яны прайшлі праз вайну", "Воіны-афганцы", "З гісторыі школы". Вядома, яшчэ вядзецца работа па іх афармленні і папаўненні, аднак ужо і зараз мы прымаем наведвальнікаў. У кожным раздзеле экспазіцыі - свае цікавыя экспанаты і экскурсія па іх.

Our Museum in comparison with others is very young: it is actually not even two years old. Nevertheless, it already has several sections: "Belarusian peasant house", "from the history of our area", "years of military hard times", "they went through the war", "Afghan soldiers", "from the history of the school". Of course, we are still working on their registration and replenishment, but even now we accept visitors. Each section of the exposition has its own interesting exhibits and a tour of them.

"Беларуская сялянская хатка" запрашае пазнаёміцца з жыццём і побытам нашых продкаў. Тут сабрана багатая калекцыя музейных прадметаў, якія адлюстроўваюць увесь складаны працэс апрацоўкі льну ад пасеву да ткацтва: льняное насенне, сявенька, церніца, трапачка, грэбень, прасніца, верацяно, калаўрот, матавіла, сукала, кросны. Ёсць і прадметы ткацтва: зрэбнае палатно і вырабы з яго - радняная коўдра, сяннік, мяшкі, палавікі. Больш далікатны кужаль прадстаўлены сарочкамі, просцінамі, настольніцамі і, вядома, ручнікамі. Далей наведвальнік можа пабачыць так званы "бабін кут". Гэта - печ з качаргешнікам, вялікая паліца з посудам і маленькая насценная градка. Сярод старынных рэчаў Вас зацікавяць прасы (драўляныя і чыгунныя), начоўкі, дымар, драўляная даёнка і вядро для вады, карамысла, а таксама кола ад воза і звончыкі на дузе. У "чырвоным куце" можна пасядзець за драўляным сталом на покуці на сапраўдных лавах, засланых самаробнымі посцілкамі. Тут жа стаіць драўляны ложак з гарой падушак і шматлікімі вышыўкамі на насценным дыванчыку. Побач - спальныя месцы для дзяцей: драўляная калыска-зыбка і сплеценая з лазовых дубцоў калыбель. У кутку - куфар (сундук) з адзеннем, пасагам для нявесты. Пад столлю - керасінавая лямпа (газоўка) і самаробная цацка-павук, пастаяўшы пад якой можна праверцыь свае думкі.

У раздзеле "З гісторыі нашай мясцовасці" прадстаўлены матэрыялы, якія адлюстроўваюць найбольш важныя падзеі і асобы населеных пунктаў Азёркаўскага сельскага савета, які існаваў з 1940 па 2013 год. На жаль, мясцовасць наша не так багата насычана гістарычнымі падзеямі ў параўнанні з іншымі. І гэтаму ёсць тлумачэнне: аддаленасць ад усіх бліжэйшых райцэнтраў і вялікіх дарог і рэк, памежнае становішча з Дзятлаўшчынай і Зэльвеншчынай. Калі ж да гэтага дадаць нізкі, забалочаны характар рэльефу вакол двух глыбокіх азёр, дык і ўсё становіцца зразумелым. Таму любая гістарычная знаходка, звестка - для нас вялікая каштоўнасць. Вёскі Азёркаўскага сельскага савета існуюць даўно - з пачатку ХV ст. Большасць з іх яшчэ з часоў Вялікага Княства Літоўскага належала да маёнка Дзярэчын, найбольш вядомымі ўладальнікамі якога былі Сапегі і Палубінскія. Менавіта таму тады і ў часы Рэчы Паспалітай наша мясцовасць уваходзіла ў склад Навагрудскага ваяводства Слонімскага павета Дзярэчынскай воласці. У складзе Расійскай імперыі наш адрас быў той жа, толькі замест Навагрудскага ваяводства з'явілася Гродзенская губерня. Ну, а каб даведацца аб падзеях і людзях нашага краю, трэба прыехаць да нас у рэальны музей.

Раздзел "Гады ваеннага ліхалецця" адлюстроўвае падзеі нашай мясцовасці ў 1939 - 1945 г.г. Тут прадстаўлены матэрыялы аб першых актывістах, якія стаялі ля вытокаў Азёркаўскага сельскага савета. Усе яны, на жаль, былі знішчаны або ворагамі савецкай улады, або немцамі ў пачатку Вялікай Айчыннай вайны. Статыстычныя звесткі паказваюць колькасць людскіх і матэрыяльных страт па вёсках сельсавета за гады нямецкай акупацыі. Ёсць матэрыялы, якія паказваюць трагічныя падзеі, звязаныя з пачатковым этапам вайны: карты, фотаздымкі, успаміны былых ветэранаў і сведкаў вайны.

Раздзел "Яны прайшлі праз вайну" прысвечаны нашым ветэранам-землякам, якія засталіся жывымі пасля Вялікай Айчыннай вайны. Гэта - франтавікі, партызаны, падпольшчыкі. Ёсць і такія, што паспелі паваяваць і ў партызанскіх атрадах, і на фронце. Іх фотаздымкі размешчаны на картасхеме, дзе можна бачыць месцы дыслакацыі партызанскіх фарміраванняў, што існавалі ў навакольных лясах і Ліпічанскай пушчы. Тут жа - успаміны ветэранаў, запісаныя пры іх жыцці, а таксама спісы ўсіх землякоў-удзельнікаў вайны, у тым ліку загінуўшых і прапаўшых без вестак. Ёсць таксама ўзнагароды і дакументы ветэранаў: медалі, пасведчанні да іх, чырвонаармейскія кніжкі, ваенныя білеты, пісьмы.

Раздзел "Воіны-афганцы" прадстаўлены матэрыяламі аб удзельніках вайны 1979 - 1989 г.г. у Афганістане-выхадцамі з нашай мясцовасці. Сярод іх 8 выпускнікоў Азёркаўскай сярэдняй школы. Найбольш звестак маецца аб выпускніку нашай школы Куляшу Віктару Мікалаевічу: фотаздымкі з ваеннай службы, падзякі-граматы. Асобае месца займаюць дакументы Саўчука А.М., ураджэнца в. Стукалы, адзінага з Мастоўскага раёна воіна-інтэрнацыяналіста, які загінуў у Афганістане пры выкананні баявога задання. Гэта - атэстат аб сярэдняй адукацыі, пасведчанне трактарыста-машыніста, успаміны аб ім сястры і настаўніцы.

У раздзеле "З гісторыі школы" сабрана нямала экспанатаў, якія адлюстроўваюць з'яўленне і развіццё школьнай адукацыі на тэрыторыі Азёркаўскага сельскага савета: пачатковыя школы ў в. Лупачы, Букштава, Малыя Азёркі, васьмігодка ў в. Котчына, сярэдняя школа ў Вялікіх Азёрках. Сярод іх - фотаздымкі школьных будынкаў, прозвішчы і фота дырэктараў і настаўнікаў, школьная форма, сшыткі, дзённікі, лічыльнікі, прылады для пісьма, узнагароды. Сярод нашых дасягненняў асобна стаяць кубкі-узнагароды хакейнай каманды "Азёркі", якая пад кіраўніцтвам трэнера-энтузіяста Пася І. М. на пачатку 2000-х неаднаразова з поспехам абараняла гонар Мастоўскага раёна на абласных і рэспубліканскіх спаборніцтвах па хакеі.