Siyahların acısını, sadece tenleri siyah olduğu için böylesine korkunç deneyimler yaşayanların ıstırabını hissettim ve anladım. Renk esaslı bu ayrımcılık her yerde o kadar yaygındır ki, insanoğlunun bireysel bazda bile kendi renkleri ve tenleri konusunda nasıl da bu kadar bilinçli olduklarını anlamakta, kişi başarısız olur.

Eğer herhangi bir kişi, siyah tenli olduğu için başka bir kişiye hakaret eder veya onunla dalga geçerse, bu Yüce Tanrı'ya karşı çok büyük bir suçtur. Bu çeşitliliği yaratan Tanrıdır ve insanlar, bu çeşitliliği bir eşitsizlik ve üstünlük atmosferi yaratmak için kullandıkları zaman, Tanrısal olanın affedemeyeceği bir günah işlediklerini bilmezler. Hiç kimsenin, ten rengi farklı olduğu için bir başka kişiye hakaret etme veya onu küçümsemeye hakkı yoktur.

Bu sürekli tacizin bir sonucu olarak, siyah insanlar aşırı derece sert bir hale geldiler. Bu şiddet haklı gösterilebilir ama buna sahip olmak, pek de iyi bir şey değildir.

Örneğin Hintliler, Batı ülkelerinde yaşadıkları ırkçı hakaretleri ciddiye almıyorlar. Eğer göçmenseniz, onlar bunu oyunun bir parçası olarak görüyorlar. Normalde kendi gruplarını oluşturur ve "Goralar" olarak bilinen beyazlarla temastan uzak dururlar.

Eğer kişinin gelecekteki dünyayı ve gelecek nesli düşünmesi gerekirse, beyazlar ve siyahlar arasındaki bu nefreti sona erdirmek için gerçekten elimizden geleni yapmalıyız. Bu kötülüğü iyileştirmek için Birleşmiş Milletler düzeyinde ne yapıldığını bilmiyorum. İnsanlığın karşı karşıya olduğu en büyük sorunların, ırkçılığın yarattığı bu nefretten kaynaklandığını anlamak gerekiyor. Belki bir gün köktendinciler pasifleşebilir ve onların kalplerinde huzurun ışığını görebiliriz. Ancak diğer insanlara karşı bu tür ucuz, yüzeysel zihinsel yaklaşımın değiştirilmesi çok zordur. Bu beyazlar aydınlanıp Ruh'un ışığıyla kutsandıklarında, tüm insanları Yüce Tanrı'nın yarattığını ve hiç kimseden nefret etmeye gerek olmadığını bileceklerdir çünkü Tanrı gerçektir ve Tanrı sevgidir.

Birinden nefret etmek çok ahlaksızca bir şeydir. Hindistan'da biz bir başka bir kişiye "Senden nefret ediyorum" demiyoruz. Bu tür sözler söylemek çok kaba ve asosyal, hatta ahlaksızca olurdu. Batı toplumlarında sizin herhangi bir tür dil kullanmanıza itiraz yoktur. İster Büyükelçi, ister Bakan, Başkan veya Başbakan olsun, bazıları neyin meymenetsiz olduğu konusunu hiç düşünmeden, çok düşük seviyeli bir dil kullanıyorlar.