Вялічка Генадзь Іосіфавіч

Генадзь Іосіфавіч Вялічка – удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, снайпер 1008-га стралковага палка 266-й стралковай дывізіі 3-яй гвардзейскай арміі Паўднёва-Заходняга фронту, старшы сяржант, Герой Савецкага Саюза.

Нарадзіўся 15 лютага 1922 года ў вёсцы Лутно (цяпер Шклоўскага раёна Магілёўскай вобласці) ў сялянскай сям’і. Скончыў 7 класаў, працаваў у калгасе.

У Чырвонай Арміі з 1940 года. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года. Снайпер 1008-га стралковага палка старэйшы сяржант Генадзь Вялічка з пачатку вайны па чэрвень 1943 года знішчыў з снайперскай вінтоўкі больш за 330 гітлераўцаў. Быў узнагароджаны імянной снайперскай вінтоўкай. Будучы выдатным стралком, Г. І. Вялічка стаў інструктарам снайперскай справы і падрыхтаваў для фронту чатырнаццаць снайпераў, якія пасля вынішчылі нямала варожых салдат і афіцэраў і за сваю ратную працу былі ўзнагароджаны ордэнамі і медалямі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 26 кастрычніка 1943 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм старшаму сяржанту Вялічка Генадзю Іосіфавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».

З 1946-га лейтэнант Вялічка Г.І. – у запасе. Працаваў у горадзе Каменск-Шахцінскі Растоўскай вобласці, быў дэпутатам гарсавета. У 1963 годзе скончыў электрамеханічны тэхнікум. З 1967 года жыў і працаваў у горадзе Енакіева Данецкай вобласці Украіны, затым пераехаў у Стаўрапольскі край – у горад Мінеральныя Воды.

Памёр 21 кастрычніка 1999 года.