Салановіч Ніна Максімаўна

Вайна. Колькі гора і пакут прынесла яна на нашу зямлю. Колькі жыццяў паклала на алтар свабоды. Мільёны людзей паўсталі на абарону сваёй Айчыны, сярод якіх была і кіраўчанка Ніна Максімаўна Салановіч. Памяць раз-пораз вяртае гэтую немаладую жанчыну ў тыя цяжкія і страшныя гады Вялікай Айчыннай вайны, гады, поўныя адчаю і роспачы, горычы і болю, гады далёкай маладосці.

Нарадзілася Ніна Максімаўна ў в. Падлессе. У сям’і Комараў было шасцёра дзяцей. Ніна закончыла 7 класаў, думала вучыцца далей, але вайна пераблытала ўсе планы.

З першых дзён пайшоў у партызаны брат Мікалай. У чэрвені 1942 года Ніна становіцца сувязной 537-га партызанскага атрада. Перадавала ў лес хлеб, муку, потым атрымала заданне ад камандавання збіраць звесткі аб карніках, умацаваннях паліцэйскіх гарнізонаў у суседніх вёсках. За сувязь з партызанамі арыштавалі бацьку і брата Васіля, і праз некалькі дзён расстралялі ў Любонічах. А праз пэўны час палітрук Мікалай Комар забраў Ніну да сябе ў атрад, бо немцам данеслі, што іх сям’я – партызанская. Дзяўчына была сувязной 537-га партызанскага атрада, а потым радавой 538-га. Давялося Ніне Максімаўне ўдзельнічаць у разгроме нямецка-фашысцкіх гарнізонаў у Клічаўскім, Бярэзінскім і Кіраўскім раёнах.

Пасля вызвалення Кіраўшчыны ад гітлераўцаў Салановіч Н. М. да выхаду на заслужаны адпачынак працавала тэлефаністкай, потым тэлеграфісткай. Будучы на пенсіі яшчэ сем гадоў працавала нянечкай у дзіцячым садку № 3 райцэнтра.

Ніна Максімаўна ўзнагароджана ордэнам Айчыннай вайны ІІ ступені, сямю медалямі, а таксама ордэнам «Знак пашаны» за добрасумленную працу.