Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli w Krakowie

W Muzeum poczujemy domową atmosferę izby. Wzrok przyciągają tu rzeczy codzienne, jak gliniany pojemnik do karmienia niemowląt, para wełnianych rękawic z wystrzępionymi frędzlami, a także rzeczy związane z czasem świątecznym: misternie wykonane bożonarodzeniowe pająki, wielkanocne maszkary – dziady śmigustne czy najstarsza istniejąca szopka krakowska wykonana przez Michała Ezenekiera. "Usłyszymy" pracę krosien i żaren ucierających ziarno, stukot skrzydeł ptaka-klepaka i młota na kowadle, zabawę dziadów noworocznych, gwar i hałas na wiosennej Rękawce. Porządek i chaos, dzień i noc, narodziny i śmierć – wieczne koło życia zakodowane w różnych praktykach kulturowych.

"Nieobjęta ziemia" to część wystawy mówiącej o tym, czym może być sztuka kiedy dostępu do niej nie bronią mury akademii. Obejmuje trzysta prac powstałych na przestrzeni kilku wieków. Wielu twórców na zawsze pozostanie anonimowych. Inni, którzy zyskali uznanie kolekcjonerów i ekspertów wciąż są zbyt słabo znani szerokiej publiczności: Epifan Drowniak – Nikifor, Maria Wnęk, Dorota Lampart, Karol Wójciak – Heródek, Renata Bujak, Katarzyna Gawłowa, Jan Wnęk, Władysław Chajec, Jędrzej Wawro, Bazyli Albiczuk, Ludwik Więcek, Władysław Luciński... Ich dzieła są metaforą zmagań z losem, ujawniają dojmujące ciśnienie ducha, otwierają na nowe sposoby przeżywania współczesności.