แหล่งเรียนรู้

ซากดึกดำบรรพ์เกิดขึ้นได้อย่างไร

1. เมื่อปลาตายไปและมีการสะสมตัวของซากปลาบริเวณพื้นตะกอนท้องน้ำที่กำลังแห้งขอดและสงบปราศจากพลังงานที่สามารถพัดพาไปที่อื่น

2. ตะกอนทับถมหนาขึ้นทำให้ไม่ถูกทำลายจากสัตว์แทะซาก ลดการผุพังจากจุลชีพและกระบวนการทางกายภาพอื่นๆ ทำให้ส่วนแข็งของซากปลาเกิดการเก็บรักษาไว้ได้ตามธรรมชาติ

3. ชั้นตะกอนหนาขึ้นและเกิดน้ำหนักกดทับแน่นขึ้นพร้อมกับเกิดมีสารละลายตามธรรมชาติแทรกมาตามช่องว่างของตะกอนและรูพรุนในซากปลาแล้ว การเชื่อมประสานของตะกอนและซากปลาจนแข็งตัวกลายเป็นซากดึกดำบรรพ์ปลาในชั้นหินตะกอน

4. เกิดการเคลื่อนที่ของเปลือกโลก ทำให้ชั้นหินที่เก็บซากดึกดำบรรพ์ปลายกตัวมายังบริเวณใกล้ผิวโลกและถูกกัดเซาะโดยลม น้ำ และปัจจัยอื่นๆ ตามธรรมชาติจนปรากฏให้เราเห็นได้ดังปัจจุบันธรณีวิทยา ภูน้ำจั้น

แหล่งปลาโบราณภูน้ำจั้นตั้งอยู่บนหมวดหินภูกระดึง กลุ่มหินโคราช ซึ่งหมวดหินภูกระดึงนี้ อยู่ส่วนล่างของกลุ่มหินโคราชจากการลำดับอายุทางธรณีกาลแล้ว สามารถจำแนกอายุอยู่ในช่วงยุค จูแรสซิกตอนปลายถึงยุคครีเทเชียสตอนต้น

ตะกอนของหมวดหินภูกระดึง สะสมอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบภาคพื้นทวีปซึ่งตีความหมายจากหลักฐานหินตะกอนมวลเม็ดซิลิกาและข้อมูลด้านตะกอนวิทยาอื่นๆ และจากหลักฐานดังกล่าวทำให้ ทราบว่าปลาโบราณภูน้ำจั้นเป็นปลาที่อาศัยอยู่ในน้ำจืดและได้ตายไปกลายเป็นซากดึกดำบรรพ์