อินเทอร์เน็ต (Internet)

  เป็นเครือข่ายสาธารณะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก เชื่อมต่อเครือข่ายย่อยจำนวนมากจากทุกมุมโลกเข้าด้วยกัน ทำให้สามารถสื่อสารข้อมูลระหว่างคอมพิวเตอร์หรืออุปกรณ์ต่าง ๆ ได้ การเชื่อมต่อทำได้หลายช่องทาง เช่น ผ่านระบบสายโทรศัพท์ ระบบสายใยแก้วนำแสง (Fiber Optic) ระบบเอดีเอสแอล (Asymmetric Digital Subscriber Line: ADSL) ระบบดาวเทียม ระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่

องค์ประกอบที่สำคัญในการใช้ระบบอินเตอร์เน็ต

❖ เลขที่อยู่ไอพี (Internet Protocol address: IP address) ip address จะเป็นตัวแทนของเครื่องคอมพิวเตอร์ในโลกใบนี้ สามารถบอกได้ว่าเครื่องคอมพิวเตอร์ตั้งอยู่ที่ไหน ซึ่งแน่นอนว่าเลข ip address จะไม่ซ้ำกัน พูดง่าย ๆ ก็เหมือนเลขที่บ้านที่ไม่ซ้ำกัน เพราะถ้าซ้ำการส่งข้อมูลผ่านเครือข่ายก็อาจจะงงได้ว่าต้องส่งข้อมูลไปที่ไหนกันแน่  ชื่อเรียกเต็มของ ip address คือ Internet Protocol Address จะประกอบไปด้วยตัวเลข 4 ชุด เช่น เว็บไซต์ facebook.com มีเลขที่อยู่ไอพีเป็น 179.60.194.35

การแบ่ง IP address เป็นตาม class จะได้ดังนี้

Class A มีตัวเลข 0.0.0.0 ถึง 127.255.255.255 เหมาะสำหรับองค์กรขนาดใหญ่ มีผู้ใช้งานจำนวนมาก สามารถกำหนดเลข ip address ได้ถึง 16 ล้านหมายเลข

Class B มีตัวเลข 128.0.0.0 ถึง 191.255.255.255 เหมาะสำหรับองค์กรขนาดกลาง กำหนดเลขสำหรับผู้ใช้งานประมาณ 65,000 หมายเลข

Class C มีตัวเลข 192.0.0.0 ถึง 223.255.255.255 เหมาะสำหรับเครื่องคอมพิวเตอร์ภายในเครื่องข่ายได้จำนวนหมายเลข 254 หมายเลข

Class D มีตัวเลข 224.0.0.0 ถึง 239.255.255.255 จะใช้ในเครือข่ายแบบ Multitask เท่านั้น

Class E เป็น Class สำหรับอนาคต จึงยังไม่ได้กำหนดการใช้งาน

❖ ชื่อโดเมน (domain name) เป็นชื่อที่ใช้ระบุตัวตนของเครื่อง แทนการใช้เลขที่อยู่ไอพี ซึ่งยากต่อการจดจำ จึงกำหนดชื่อโดเมนขึ้นเพื่อให้ง่ายต่อการจดจำ โดยต้องจดทะเบียนไว้กับหน่วยงานที่จัดการโดเมนจึงจะใช้งานได้ ชื่อโดเมนสามารถนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของชื่อเว็บไซต์ (website หรือ Uniform Resource Locator: URL) หรือที่อยู่อีเมล (email address) ซึ่งช่วยให้ผู้ใช้อ้างถึงเว็บไซต์หรือที่อยู่อีเมลได้ง่าย

ชื่อโดเมนประกอบด้วยหลายส่วน แต่ละส่วนจะคั่นด้วยเครื่องหมายจุด (.) และมีความหมายเฉพาะ เช่น 

www.google.com

.com เรียกว่า Top-Level โดเมน

google เรียกว่าชื่อโดเมน

www. เรียกว่า Subdomain

www.nanoi.ac.th รายละเอียดดังนี้

ระบบเน็ตเวิร์ค PAN LAN MAN WAN ระบบเครือข่าย สำหรับการเชื่อมต่อ

1. เครือข่ายส่วนบุคคลหรือแพน (Personal Area Network: PAN)

เริ่มกันที่เครือข่ายที่ใช้ส่วนบุคคล เช่น การเชื่อมต่อโทรศัพท์มือถือ กับคอมพิวเตอร์, การเชื่อมต่อ PDA กับเครื่องคอมพิวเตอร์ และการเชื่อมต่อแบบไร้สาย

2. เครือข่ายเฉพาะที่ หรือแลน (Local Area Network: LAN)

แลน คือเครือข่ายที่หลายคนน่าจะคุ้นเคย เพราะสามารถเชื่อมโยงคอมพิวเตอร์กับอุปกรณ์ต่างๆ ที่อยู่ในพื้นที่หรือละแวกเดียวกัน เช่น สำนักงาน, บ้าน, หอพัก และภายในอาคาร หากเป็นการใช้งานที่บ้านจะเรียกเครือข่ายชนิดนี้ว่า เครือข่ายที่พักอาศัย หรือ home network เป็นการเชื่อมต่อคอมพิวเตอร์ตั้งแต่ 2 เครื่องขึ้นไป ซื้อเครือข่ายเฉพาะที่จัดเป็นเครือข่ายเฉพาะองค์กร ซึ่งทำหน้าที่สื่อสารข้อมูลภายในได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังมีประสิทธิภาพในการทำงานมากที่สุด

เครือข่ายเฉพาะที่ ยังทำหน้าที่ในการประสานการทำงาน และบริหารจัดการทรัพยากร ตั้งแต่การติดตั้งเครื่องพิมพ์ส่วนกลาง, การจัดการฐานข้อมูล, การจัดการเอกสาร และการรับส่งรายงานต่างๆ เป็นต้น ทั้งหมดนี้เพื่อช่วยให้การทำงานและการรับส่งข้อมูลภายในองค์กรเต็มไปด้วยความสะดวกสบาย

3. เครือข่ายนครหลวง หรือแมน (Metropolitan Area Network: MAN)

แมน เป็นเครือข่ายที่เชื่อมโยงสิ่งที่อยู่ไกลกัน เช่น การเชื่อมต่อระหว่างสำนักงานที่อยู่คนละอาหาร หรือมีระยะที่ไกลกัน การเชื่อมต่อเครือข่ายนี้จะใช้สายไฟเบอร์ออพติก หรือใช้ไมโครเวฟในการเชื่อมต่อ หรือเรียกอีกชื่อว่าเครือข่ายแคมปัส ที่จัดเป็นระบบการเชื่อมต่อเครือข่ายที่กว้างใหญ่ ครอบคลุมระยะทางกว่า 100 กิโลเมตร เป็นการติดต่อสื่อสารในระยะไกลกว่าระบบแลน และใกล้กว่าระบบแวน เช่น การติดต่อจากกรุงเทพฯ ไปที่เชียงใหม่ หรือจังหวัดยะลา

โดยเครือข่ายจะเป็นการเชื่อมต่อแบบ Ring หรือระบบ FDDI (Fibre Data Distributed Interface) ที่มีรัศมีในการเชื่อมต่อที่ 100 กิโลเมตร และมีอัตราความเร็วอยู่ที่ 100 Mbps มีรูปแบบการเชื่อมด้วนแหวนสองชั้น ชั้นแรกเป็น Primary Ring ส่วนชั้นที่ 2 เป็น Secondary Ring หรือ Backup Ring มีการทำงานแทนที่ด้วยสัญญาณใน Primary Ring อีกทั้งเป็นเครือข่ายที่จัดส่งข้อมูลด้วยความเร็วสูง สามารถส่งในระยะไกลได้อย่างมีประสิทธิภาพ

4. เครือข่ายวงกว้าง หรือแวน (Wide Area Network: WAN)

สำหรับเครือข่ายวงกว้าง หรือแวน เป็นการเชื่อมต่อระยะไกล ที่รวมทั่วโลกเข้าด้วยกัน โดยมีอุปกรณ์แปลงสัญญาณ

เช่นโมเด็ม ที่ช่วยในการติดต่อสื่อสาร และนำเครือข่ายท้องถิ่นมาเชื่อมต่อเป็นเครือข่ายในระยะไกล เช่น เครือข่ายอินเทอร์เน็ต, เครือข่ายระบบธนาคาร และเครือข่ายสายการบิน เป็นต้น