এটা শিয়ালে সূৰ্য্য উদয়ৰ সময়ত নিজৰ ছাঁটোলৈ চাই ক’লে, “আজি দুপৰীয়াৰ আহাৰত মই উট এটা খাম।” আৰু গোটেই ৰাতিপুৱাটো সি উট বিচাৰি ঘূৰি ফুৰিল। কিন্তু দুপৰীয়া সি আকৌ নিজৰ ছাঁটো দেখি ক’লে, “এটা নিগনিয়ে মোৰ বাবে যথেষ্ট হ'ব।”

[ খলিল জিব্ৰানৰ
'The Madman, His Parables and Poems' ৰ পৰা উদ্ধৃত, ১৯১৮ ]