Door de economische recessie en de werkloosheid in Vlaanderen en de hoge lonen die in Wallonië beloofd werden trokken heel wat Oost en West-Vlamingen en in mindere mate Brabanders naar de Waalse industriecentra: ijzergieterijen, steenkoolbekkens. Ze organiseerden er zich met eigen winkels, coöperatieven, Vlaamse kranten, verenigingen allerlei en hun eigen Vlaamse priesters die hen tegen de linkse ideeën die in Wallonië waaiden moesten beschermen.
Zo trok ook Joannes Baptist Hulsbosch de oudste zoon van Jan Frans en Catharina Schollaert van Aalst naar Gilly een randgemeente van Charleroi en vestigde zich na zijn huwelijk in Dampremy. Er trokken relatief weinig Aalstenaars naar Wallonië.
Zijn kinderen verhuisden naar Marchienne-au-Pont en de kleinkinderen vestigden zich in de wijk La Docherie.