Embedded Files
De wereld van ds. U.P. Goudschaal (J.P. Koers)
De wereld van ds. U.P. Goudschaal (J.P. Koers)
Ubbo Peter Goudschaal, de predikant die 50 jaar in Scheemda op de preekstoel stond, schreef in 1877 een 100 pagina’s tellend boekje met de titel, ‘Herinneringen aan mijn bijna zeventigjarigen leeftijd’. Het was eren tijd van grote vooruitgang en in het boekje blikt hij terug op de ontwikkelingen die tijdens zijn leven plaatsvonden.
Goudschaal was een belezen man met oog voor wat zich er de maatschappij voordeed. En daarover was hij heel positief. Heel veel dingen waren er in zijn leven verbeterd, ja de mens klom, volgens hem, steeds hoger op de trap der beschaving…
Stationsstraat deel 3 (J.J. Groenbroek en J.P. Koers)
Stationsstraat deel 3 (J.J. Groenbroek en J.P. Koers)
In deze aflevering komen twee monumentale panden aan bod die niet meer aanwezig zijn. Op het hoek Stationsstraat/Kerklaan stond de mooi witte rentenierswoning waar gemeentearchitect Poelstra met zijn gezin woonde, in later jaren sociale zaken en waar in de grote schuur gemeentewerken was ondergebracht. Het pand werd afgebroken voor de bouw van de Rabobank, het gebouw waarin later de bibliotheek was gevestigd en nu nog het Grunniger Cultuur Centrum.
Het andere gebouw betreft de kapitale boerderij van de familie Kloosterboer, de Bouwe Nantkesheerd, gebouwd in 1868 en gesloopt in 1991 voor de bouw van het nieuwe Rabobankgebouw. Met de families Poelstra en Kloosterboer blikken we terug op de tijd van vroeger.
Vijftig jaar geleden
Vijftig jaar geleden
Het jaar 1969 is het jaar waarop wordt teruggekeken. Een boeiend jaar met veel gebeurtenissen was het en aan de hand van krantenberichten uit die tijd worden vele herinneringen opgediept.
Midwolda in 1896 gesteisterd door rattenplaag ( J.P. Koers)
Midwolda in 1896 gesteisterd door rattenplaag ( J.P. Koers)
Ongedierte was in vroegere jaren een groot probleem. En hoewel in advertenties allerlei middeltjes werden aangeboden, was er eigenlijk geen goede manier om met name muizen en ratten te bestrijden. In Midwolda wist men daar alles van. Het dorp werd overvallen door een ongekende horde ratten.
Het Scheemdermeer lag eigenlijk in Midwolda ( J.P. Koers)
Het Scheemdermeer lag eigenlijk in Midwolda ( J.P. Koers)
Is er een oude kaart te vinden waarop het Scheemder meer staat afgebeeld? Het antwoord is nee, er is geen enkele kaart te vinden waarop de waterplas staat aangegeven. Of toch, in het Nationaal Archief in Den Haag bewaren ze een hele mooie kaart van het Oldambt, rond 1650/1660 getekend door de Scheemder landmeter Cornelius Edzkens. De reden voor het maken van de kaart was om de eigendomsrechten van het nieuwe polderland tussen Midwolda en Nieuwolda vast te stellen. De kaart is in het verleden al vaak gebruikt voor historisch onderzoek, vooral omdat er informatie op staat, die op geen andere kaart te vinden is. Informatie, niet alleen over het nieuwe polderland ten noorden van Midwolda, maar ook over het gebied ten zuiden van de Hoofdweg. Op de kaart tekenden Edzkens ten zuiden van Midwolda een gebied waarin hij de woorden GEWESENE MEER schreef. De inmiddels drooggemaakte bodem van het meer, dat het restant was van een grote waterplas tussen Scheemda en Midwolda.
Wind, stoom en diesel zorgden voor droge voeten ( J.P. Koers)
Wind, stoom en diesel zorgden voor droge voeten ( J.P. Koers)
‘Sfeervol gerestaureerd waterschapshuisje uit 1921 aan het Oldambtmeer met weids uitzicht vanuit de woonkamer, keuken en slaapkamer. Uiteraard van alle gemakken voorzien en een heerlijk terras aan de boorden van het meer‘, zo wordt vakantiewoning Het Gemaal, voorheen het gemaal van het waterschap Huninga-Meerland in Oostwold op holland-vakantiehuis.nl aangeprezen. En het is waar, voor wie houd van het weidse uitzicht over het water is het daar puur genieten. Het gemaal Huninga- Meerland ontstond bij molencontract in 1848. Kort daarna werd er een grote windwatermolen gebouw voor de bemaling van Meerland, de ca 450 ha. drooggelegde meerbodem van het Oostwolder- of Huningameer. Al in 1636 werd er aan de drooglegging gewerkt. Er was een ringsloot gegraven en een ringdijk opgeworpen. De Zaanse molenbouwer Pieter Pieterse leverde een moolenwerck. Pas toen eind 18e eeuw rijke investeerders uit de stad Groningen zich met de drooglegging gingen bemoeien lukte het om het meer droog te maken.
Google Sites
Report abuse