De Scheemder kerk viert in 2015 zijn 500-jarig bestaan. Althans, dat blijkt uit het memoriebord, dat werd gemaakt als bekroning van de grote renovatie in 1896. Het tekstbord kreeg een plekje aan de koorbalustrade. Dit godshuis is gebouwd in 1515, zo begint de tekst, gevolgd door een overzicht van verbouwingen en veranderingen. De vorige keer stond het kerkgebouw centraal. Deze keer aandacht voor predikanten, kosters, schoolmeesters en het gewone kerkvolk.
Als gevolg van de inbraak van de Dollart waren het nieuwe dorp Scheemda en het Scheemder Hamrik, later Nieuw Scheemda gescheiden door een nat gebied. Pas in 1659 kreeg Nieuw Scheemda zijn kerkelijke zelfstandigheid. Uiteindelijk behield Scheemda 4/7 deel van het pastorieland en Nieuw Scheemda kreeg 3/7 deel toebedeeld na het oordeel van de stad in 1696.
De kerk van Nieuw Scheemda uit 1661. foto: NL-GnGRA_1173_141_49
Begin jaren 90 verschenen onder de naam 'Kreiter' stukken in het Zevenblad over de bewoners van de huizen aan de Hoofdweg te Midwolda. De serie is geactualiseerd en is nu te lezen in Duvekoater. Deze keer de Hoofdweg vanaf de dorpskerk tot aan Garage Blaauw.
Het moet tijdens de terugtocht van de Duitse troepen in 1945 zijn gebeurd, dat enkele soldaten op de vraag: "wo sind wir hier" als antwoord kregen dat ze in 'Lutje Rusland' waren. De schrik sloeg hun om het hart. Rusland ? Waren ze zo ver verwijderd van de Heimat...? Lutje Rusland dus, oftewel het vroeger meest besproken deel van de Eexterweg.
De jaren veertig
In het jaar 1940 maakte Siert Smit, de zoon van Harm Smit een film over de Scheemder middenstand. De film kreeg de titel 'De Bijenkorf' .
foto: Het winkelpand van Harm Smit omstreeks 1910-1915. Dit pand is verbouwd omstreeks 1943 en 1946 in het 'andere' karakteristieke winkelpand.
In de vroegere gemeente Midwolda ( de dorpen Midwolda en Oostwold ) woonden bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog 19 Joodse inwoners. Allen werden gedeporteerd en vonden de dood in het vernietigingskamp Auschwitz. Aan de hand van dossier 1.755 in het gemeentearchief van Midwolda volgt de reconstructie van deze tragedie.
Gevelsteen in het voormalige gemeentehuis van Midwolda, foto: collectie Cultuurhistorisch Centrum Oldambt