In 1913 kreeg Scheemda een eigen elektriciteitscentrale. Dat was bijzonder, want naast de stad Groningen (1895/1902) hadden in de provincie Groningen alleen Veendam (1901), Delfzijl (1908) en Middelstum (1910) een eigen centrale.
Op 20 november van het vorige jaar; was het 250 jaar geleden dat de veelbesproken predikant van Midwolda, ds. Wilhelmus Schortinghuis overleed. In het vorige nummer kon u lezen hoe hij in het Duitse Weener werd bekeerd tot het piëtisme; de mystieke geloofsrichting van het bevindelijke geloof en in 1734 in Midwolda werd beroepen waar hij uitgroeide tot de belangrijkste voorman van het piëtisme in den lande. Het piëtisme vond vooral ingang bij de gewone kerkgangers. Veel predikanten dachten er anders over en keerden zich openlijk tegen de 'dweperige en mystieke' godsbeleving van Schortinghuis en de zijnen. Vooral met deze predikanten had hij gedurende zijn leven dan ook het meest te stellen.
In deel zes van de serie joodse verkenningen deze keer de lotgevallen van de joodse veldwachter Jacob van der Klei uit Scheemda. Het is een indringend relaas over een begane misstap waarvoor hij achter de tralies kwam en zijn vrouw, wegens het ontbreken van inkomsten, in de grootst mogelijke armoede geraakte. Uiteindelijk kwam er weer veel goed. Jacob Hartogs van der Klei overleed op bijna 85-jarige leeftijd en werd begraven op de joodse begraafplaats in Winschoten waar zijn grafsteen bij de recente opknapbeurt in 1998 ook weer keurig in de zwarte verf werd gezet.
Over niet al te lange tijd zal het nodig zijn een deel van het Midwolder kerkhof achter de kerk opnieuw in gebruik te nemen. Het gaat om de zuid-oosthoek waarop voornamelijk in de negentiende eeuw begraven is. Van de vele grafmonumenten die er ooit hebben gestaan, zijn nog 49 over. De oudste paal dateert uit 1808 en de jongste uit 1919. Sommigen zijn in vervallen staat en onleesbaar, maar een belangrijk deel verkeerd nog in goede staat.
Dit artikel is een vervolg van Duvekoater 24, blz. 14 t/m 16. De vorige keer heb ik de lijnen 1 t/m 6 en de hoofdlijn H behandeld. Op de kaart van Edzkens zien we aan de andere zijde van het Koediep, thans snelweg, nog 2 lijnen (zie de kaart 7 en 8 ).
Het telefoonboek van heel Nederland kon in 1954 nog in twee delen worden uitgegeven, kom daar nu maar eens om. Elke provincie en grote stad hebben wel een eigen boek, samen goed voor meer dan anderhalve meter planklengte. Heel wat zoekwerk, maar met de komst van de telefoongids op CD rom is het zoeken naar nummers weer een nieuwe weg ingeslagen.