Prasa:
Awaria Świata
„Awaria Świata” to synteza słowa i dźwięku w najczystszej, niezaburzonej formie. Wiersze uznanej poetki Ewy Lipskiej snują swoją fascynującą narrację przy muzyce skomponowanej i wykonanej przez Leszka Wiśniowskiego. Minimalizm z pogranicza nurtu improwizacji i muzyki współczesnej wraz z uderzającą, aktualną treścią tworzą niecodzienne dzieło, któremu warto przysłuchać się z bliska.
Artystka słowa – Ewa Lipska spotkała na swojej drodze wirtuoza dźwięku Leszka Wiśniowskiego. Dzięki tej kooperacji powstało dzieło niecodzienne. Przepiękne wiersze czytane przez poetkę korespondują z minimalistyczną muzyką wykonywaną przez multiinstrumentalistę. Na tym albumie muzyka nie stanowi tła dla tekstu, lecz jest jego dopełnieniem. Autorka kreuje swoją wizję nowoczesnego świata. Z zafascynowaniem i przerażeniem opowiada o otaczającej rzeczywistości. Teksty są oszczędne w formie. Fonetycznie natomiast - bardzo plastyczne, brzmią wręcz instrumentalnie za sprawą wielu antropomorfizacji. Są świetnym materiałem dla syntezy słowa i muzyki.
Tytułowa „Awaria świata” rozłożona na cztery części i cztery instrumenty: flet, klarnet basowy, saksofon sopranowy i tenorowy tworzy leitmotiv albumu. To jednak niejedyny muzyczny aspekt tego wyjątkowego dzieła. Leszek Wiśniowski zadbał o elektryczną stronę albumu, za sprawą instrumentów wirtualnych i syntetycznych brzmień. Dzięki temu, jego muzyka ma niesamowicie zróżnicowany charakter: momentami narracyjny, innym razem trzymający w napięciu, a niekiedy odwrotnie: relaksacyjny, idealny do medytacji. Znakomicie poprowadzone melodie i improwizacje Leszka Wiśniowskiego są świetnie dopasowane, jakby wynikające z treści wierszy. Na uwagę zasługuje też mnogość wykorzystanych instrumentów i stylistycznych pomysłów artysty, który stoi za całą warstwą muzyczną projektu. Jazzujący fortepian (Wykrywacz Kłamstw) hipnotyzujące solo klarnetu basowego (Awaria Świata Intro II), stają naprzeciw nieco pastiszowym efektom syntetycznym (Wokół Naszej Miłości). Całościowo utwory budują niesamowicie spójną i zachęcają historię o „Awarii Świata”.
W tekstach Lipskiej znaleźć można liczne nawiązania do otaczającej technologii. Ważne pytania na temat nowoczesnych trendów, wirtualnej rzeczywistości i miejsca, które zajmuje w niej człowiek. Wiersze pochodzą z dwóch tomów poetki: „Pamięć Operacyjna” i „Czytnik Linii Papilarnych”. Wszystkie zdania są społecznie zaangażowane, uświadamiające, lub zwyczajnie mądre. Dojrzały głos artystki dodaje wiarygodności słuchanym treściom. Dla ciekawszej interpretacji tych znakomitych tekstów zalecam nie sugerowanie się tytułem i przesłuchanie albumu bez zaglądania do spisu utworów. Odgadywanie metaforycznie opisanych zjawisk i emocji okazuje się bowiem frapującym zajęciem.
Marta Jundziłł
https://www.jazzarium.pl/przeczytaj/recenzje/awaria-świata
Parallax Error
(...) To jedna z lepszych płyt, jakie się w ogóle ostatnio ukazały
This music is certainly not bebop or post-bop; it is not even too similar to much of the progressive jazz appearing in the US at the moment, and yet it clearly demands high-level jazz skills and sensibilities as well as contemporary music techniques
„(...) Leszk HeFi Wiśniowski udowadnia nam, że jego gra na flecie nie zna granic"
"(...) Na Parallax Error usłyszymy dzieła, które mogą nas mocno zdziwić, gdyż lider stara się – niczym Paganini w swoich kaprysach, pokazać wszystkie możliwości swojego instrumentu"
"(...) Parallax Error to płyta wyjątkowa"
Mieczysław Burski 2017 PolskieRadio.pl
„(…) Wiśniowski to obecnie chyba najciekawszy (i do tego stale się rozwijający) flecista w polskim jazzie.”
Piotr Siatkowski www.slojazz.net
„(…) Wirtuozeria, perfekcja techniczna oraz bogactwo kolorystyczne, dynamiczne i artykulacyjne-to główne cechy warsztatu Leszka HeFi Wiśniowskiego. Gorąco polecam płytę KINETYKA !.”
Bogdan Chmura (Hi-Fi i muzyka 3/2010)
„(…) Od Czasu pojawienia się na scenie Krzysztofa Popka nie mieliśmy tak uzdolnionego flecisty jak Wiśniowski (…)”
Marek Dusza (Audio 4/2010)
„(…)Album Kinetyka – bezkompromisowy, bardzo osobisty, świetnie zaaranżowany w tematach i nie mniej wybuchowy w improwizacjach, wciąga nas – jak świetny kryminał (…)”
Piotr Iwicki (Jazz Forum 3/2010)
„(…) Potrafi podporządkować sobie instrument i kierować nim zręcznie nieskończenie długo”
Tamara Turner 2006 „CD Baby”