7 augustus 2021 , 190 jaar nadat de slag van kermt, of was het de slag van Kuringen uitgevochten werd. Brachten de Oud-strijders vereniging van Kuringen met de voorzitter LUDO BEX en heemkundig verantwoordelijke LEEANERS KRIS hulde aan de gesneuvelde militairen van 1831. Vanaf september 2021 gaan ze samen met enkele specialisten een historisch onderzoek voeren. Na het openbaar maken van enkele archieven kunnen we de veldslag nog meer duiden op locatie. Zie het persartikel van 07-08-2021.

of mail degraefkuringen@gmail.com @info 7 en 8 augustus 1831

Als heemkundige van Hasselt-Kuringen en militair in het bataljon Carabiniers – Grenadiers is dit niet alleen een hulde vanuit het dorpsgevoel, maar ook voor onze militairen van het bataljon en alle andere Nederlandse en Belgische die hier in 1831 sneuvelden. Mijn regiment waartoe ik vandaag toebehoor was toen in 1831 het1 Regiment Jagers te Voet, vanaf 1848 voerden wij de naam Regiment Carabiniers. Het bataljon Carabiniers Prins Boudewijn – Grenadiers, afgekort 1 C/1 Gr, is een Light Bataljon ontstaan uit de fusie (in 1992) van de meest traditierijke Infanterieregimenten namelijk: het regiment Carabiniers Prins Boudewijn enerzijds en het regiment Grenadiers anderzijds.

Aanstaande zaterdag 07-08-2021 gaat de Heemkundige kring van Kuringen samen met de Oud-strijders vereniging Kuringen bloemen neerleggen op het kerkhof van Kermt. Dit om een onzer militairen te herdenken die 190 jaar geleden is gesneuveld in de gemeente Kermt. In de archieven blijkt dat er veel gesneuvelden zijn gevallen aan beide zijden. Waar zijn hun graven of herdenkingssteen gebleven, zelfs na 190 jaar vinden wij hiervan niets terug in de omgeving. De heemkundige Kring Hasselt-Kuringen en de Oud-strijders vereniging Kuringen gaan tegen 2031 in de omgeving van Herkenrode, waar de eigenlijke slag plaats, vond een herdenkingsplaats inrichten. Nooit vergeten was toch het moto van 1914/1918 en wat met deze gesneuvelde zielen van 1831, altijd iemands vader altijd iemands kind….

Het graf van Nicolas Blondeau, staat voor ons symbool voor Belgen en Nederlanders die sneuvelden in 1831.

De Artillerie legerkapitein en geschudscommandant Nicolas Blondeau, geboren op 1 november 1803 te Namen , stierf op 7augustus in 1831 in Kermt op 28-jarige leeftijd. Begin augustus 1831 trokken de prinsen Willem en Frederik van Oranje, zonen van de Nederlandse koning Willem I, de grens van het jonge België over en heroverden grote stukken van het in 1830 verloren Belgisch territorium.

Hun vlugge opmars was een grote verrassing. Kuringen en Kermt werden door enkele Hollandse afdelingen ingenomen. Een bataljon Belgen had zich verschanst in enkele vestingen in de nabijheid. Nadat er hevig slag werd geleverd, konden de Belgen de Nederlanders terugdringen tot achter Kermt. Kermt werd gesteund door twee artilleriestukken veldgeschut. Door de Nederlandse kurassiers werd een charge uitgevoerd op deze artilleriestelling op grondgebied Kermt. Daarbij liet kapitein Blondeau, bevelhebber van de twee stukken veldgeschut, het leven op 7 augustus 1831. Het is het enige graf dat symbool staat voor de slag van Parochie Kermt of op de grond van de gemeente Kuringen.

Nieuwe historische bronnen. Openbaar.

De slag van parochie Kermt op grondgebied Kuringen 7 augustus 1831. Of is het de slag van de gemeente Kuringen? Die later als de slag van parochie Kermt zal beschreven worden!!!! Kermt wordt in een adem genoemd als de gemeente Kermt, maar in 1831 was het heel wat anders. Er was een verschil tussen de gemeente Kermt en parochie Kermt-Tuilt, deels Schimpen en Herkenrode behoorden tot de Parochie Kermt maar waren wel gehuchten die toebehoorden aan de gemeente Kuringen.

In 1831 hadden de militairen van het Belgische leger zich verschanst in de industriële site van de heer Claes. De ruïnes en bouwwerken van de Herkenrodeabdij. Tevens was er een post op 'DEN ALDENHOVE" hiermee bedoelen ze de grote boerderij op het Aldenhof, nu het restaurant Aldenhof. Een der veilige boerderijen was de "Bosch Winning", nu bekend als het Woutershof. Deze drie besproken posten waren ingenomen door Belgische militairen en lagen op het grondgebied van Kuringen, maar behoorden toe tot de parochie Kermt.

Is de slag van Kermt nu in Kuringen uitgevochten of niet? De afloop van het verhaal is wel dat de Belgen de Nederlanders terug hebben gedreven tot achter Kermt en aldaar halt hielden.

Verder onderzoek tussen 2018 - 2030.

Momenteel zijn we in de Nederlandse en Belgische rijks- en militaire archieven nog meer aanwijzingen en informatie aan het inwinnen. Er wordt een onderzoekorgaan opgericht met Nederlandse en Belgische militaire experten, om het verhaal van parochie Kermt tot gemeente Kuringen beter te beschrijven.

We hebben nog 10 jaar (2031) 200 jaar later, om dit verder uit te zoeken en de juiste bronnen voor te leggen. Om een historische correctie te staven. Van ons moeten de boeken niet herschreven worden, of het nu parochie is of gemeente. Door de fusies is het nu allemaal HASSELT.

Wil je meer hierover weten of mee in de werkgroep duiken? Contacteer de heemkundige kring. degraefKuringen@gmail.com

Heemkundige kring ‘de graef’ Hasselt Kuringen. LEENAERS KRIS.

Namens de Oud-Strijders vereniging Kuringen LUDO BEX

Als militaire vertegenwoordiging en heemkundige verantwoordelijke LEENAERS KRIS. TEKS IN PDF

De tiendaagse veldtocht 1831.

Over de tiendaagse veldtocht zijn veel boeken en verhalen geschreven. Toch willen wij anno 2018 - 2021 ons toespitsen op de gebeurtenissen. Beginnende met de slag van Kermt, de bezetting van de bossen van Stevoort en Kuringen, de belegering van de abdij van Herkenrode, de optocht naar Kuringen en het innemen van Hasselt.

Aan de hand van legerdagorderboeken, dagboeken, en brieven van soldaten hebben wij een gedetailleerd reconstructie kunnen maken over de dagen dat hier in Kuringen heftig strijd is gevoerd. Dit door enkele nieuwe documenten en zo de strijd eens de benaderen vanuit het militair en tactische aspect.

Aan de zijde van de Belgen stonden het Maasleger met aan het hoofd Nicolas Joseph Daine, commandant van het Maasleger en van de strijdkrachten in de provincie Limburg.

Aan de Nederlands zijde was het de kroonprins Willem van Oranje zelf opperbevelhebber van de Nederlandse troepen.

8 augustus 1831: De Prins van Oranje (latere Koning Willem II) stelde zich aan het hoofd, bij zijne aankomst werd er dadelijk een hoera aangeheven, doch de Prins beval stilte in acht te nemen en voegde ter zelver tijd de volgende woorden er bij:

“juich indien deze dag voorbij is”

Het verhaal van soldaat Wilhelmus (Willem) Sneijders die op 13 mei 1828 in dienst is gegaan die in Woensel vertrekt met de 3^de divisie en het verslag van de reserve divisie die via de weg Eindhoven - Hasselt op weg is naar Hasselt om Daine en het Maasleger te verjagen. Beide legers komen door Kuringen en vertellen hun verhaal tijdens hun doortocht.

Willem Sneijders maakte deel uit van de derde divisie en maakte de aanvallen op het Belgische Maasleger, en later op het Belgische Scheldeleger, mee.

De derde divisie infanterie onder Luitenant-generaal Meijer (Stafkwartier Eindhoven), eerste brigade onder Kolonel Stoecker (Eindhoven), 13e afdeling Majoor Schneider. Commandanten Voigt en Laasman (Willem Sneijders).

Leidse vrijwillige Jagers.

1e afdeling Friese Schutters.

1e afdeling Groningse Schutters.

Reservebataljon 8e afdeling Infanterie.

De totale grootte van de derde divisie bestond uit twee brigades, totaal circa 8500 man. Deze waren dus gelegerd op de Woenselse Heide.

Uit zijn verslag: Dagboek Sneijders

Maandag 8 augustus 1831

Wij rukten met gesloten colonnes op het dorp aan in welke juist over de weg gelegen 2 stukken (geschut) der Belgen stonden gepland, evenwel wij kwamen daar binnen, veele van de onze doch van hun het merendeel waren gesneuveld.

Men konde duidelijk zien als er eene aanval met de bajonet was gedaan. De Belgen retireerden tot voorbij Curingen, alwaar dezelve standhielden. Uit de huizen van Curingen woey eene witte vlag, zekerlijk door de inwoners dier plaatse uit gestoken om voor te komen zij door onze troepen niet geplunderd zoude worden. Hetzelve bleek ook zo te zijn daar bijna bij ieder huis eene schildwacht was gezet.

Wij werden even buiten het dorp in slagorde gesteld, in dien order rukte wij voorwaarts.

De schoone zaadlanden over voor Hasselt werden alle ter neder getrapt, onze tirailleurs rukte in en onze artillerie kwam voor ons ten bataille, presenteerden voortdurend zijnen volle lagen blikken doozen hetwelk ten gevolge hadt de Belgen zich in de grootste wanorde op de vlugt begaven en zich bij de troepen in de bosschen verspreidden. De Belgen trokken terug naar Kortessem en Wimmertinge. Onze route (van de 3^e divisie met Willem) voerde over het dorp Wimmertinge en zagen het geheele slagveld van de Generaal Saksen-Weimar met zijn 2^e divisie die de vorige dag op de vlugt gejaagde Belgen heeft aangerigt.

Veele proviand ammunitie en andere rijtuigen laagen met hunne doodgeschoten paarden over en langs de weg alsmede wapenen van onderscheidene soorten, administratie der compagnien het was een boel van verwarring waaruit men duidelijk konde opmaken welke uitwerking het kanon op hun had gedaan.

Hierbij worden zeven stuks geschut buitgemaakt. Uit twee van hen zullen later de metalen (bronzen) kruizen (onderscheidingen) worden gemaakt die Willem Sneijders ook heeft ontvangen. De Belgen verloren die dag circa 700 mannen.

Dinsdag 9 augustus 1831

Een rustdag op enkele kleine verplaatsingen na. Willem met zijn 13e afdeling (1e bataljon) moest in Hasselt blijven.

Woensdag 10 augustus 1831

Vanuit Hasselt liepen Willem en zijn bataljon (door Kozen en Weijer) in de richting van St. Truiden. Van daaruit werd Tienen bereikt.

Van Ruurd Jans Deelstra is een handschrift bewaard gebleven,waarin vele interessante zaken zijn vermeld.

Den 8 op den weg na Hasseld (Hasselt); toen gingen wij morgens 4 uur op marsch en ontmoeten omstreeks 12 uur de vijand - maar al meest zulken die de wapens hadden weggeworpen - welke wij krijgsgevangen maakten, bij welke geleegenheid ik ook een heb gekreegen, welke zich in het kooren had verborgen. En wat nader bij de straatweg op Hasseld vonden wij veel geweeren en wapens en ransels en kleeding en op de weg wagens en stukken kanon, daar de paarden voor weg waren gespannen en losgesneden en zo weggevlugt in gevegt met ons 3de diviesi, komende van de zijde van Maastricht, welke hier vroeger waren als wij, zoodat wij hier bijna 800 man gevangen namen en eenige stukken kanon, daar wij naderhand metaalen kruissen hebben van ontvangen.

Link : http://www.houwie.net/10veldtocht00.html