Het verhaal van Julia Maria Louise Claes krijgt dankzij het Project Hasselt - Kuringen 14/18' een nieuw leven. Op 30 januari 2015 overhandigen wij samen met Adjudant-chef Danny Dewit en in naam van Geneesheer Luitenant kolonel Stafbrevethouder Wouter Weuts van 2 EMI . Waar het verhaal officieel als meter aan de afdeling van het Jeugd rode kruis gegeven werd. Het verhaal ging ook mee naar Leopoldsburg waar de heldin in de wandelgang een plaats kreeg.
Links zien we
De oorkonde geschonken is aan het Jeugd Rode Kruis.
Dit verhaal was immers vergeten of verdwenen uit het dorp, niemand herinnerde zich Julia Claes, dochter van een steenrijke industrieel André Claes en Maria Nagels, Julie die geboren was 29 mei 1882 in Kuringen.
Haar moeder en vader
Foto 28 december 1885: Tijdens een Kerstviering bij de grootouders van Julia Claes. (Stadsarchief)
Met de weinige informatie trokken wij naar de archieven om gegevens te sprokkelen.
Familiearchieven, stadsarchieven, rijksarchieven en militaire archieven. Met een dosis gedrevenheid en een hoop verlof leverde dit ons een heus verhaal op. Na drie jaar onderzoek, hebben wij het verhaal van Julia Claes ontdekt. Zij is nu onze Marie Boesmans uit de tv-serie ‘In Vlaamse Velden’ van Kuringen geworden.
Het militaire dossier gaf ons een groot deel van haar verhaal.
De Kuringse vrouw vertrekt eind 1914 naar het front en werkt vervolgens in het hospitaal L’Océan in De Panne, Carbour Adinkerke en Beveren-aan-de-IJzer. In totaal zal zij 3 jaar 6 maanden en 18 dagen dienst uitmaken van het verplegend personeel en zo ook onze koningin Elisabeth ontmoeten die tijdens de oorlog meermaals dienst uitmaakte van het verplegend personeel.
In die periode verzorgde Julia Claes tal van soldaten en burgers die in deze hospitalen terechtkwamen.
Uit verschillende bronnen en ook in de literatuur kunnen we lezen dat dit een zeer emotioneel en psychisch werk is. Meerdere verpleegsters houden het niet uit bij het zien van verminkte, redeloze en stervende mensen.
Dit was dan ook in de geschiedenis de eerste gruwelijke moderne oorlog waar kogels, gassen, ontbering, angst, hygiëne en vele soldaten ook psychisch de dood vonden. Als Kuringse eerste Rode Kruis-helpster en militaire verpleegster tijdens de Eerste Wereldoorlog hield Julia Claes dit ondanks alles toch vol.
Oorlog , liefde en verdriet.
Tijdens de opzoekingen kwamen we erachter dat Julia Claes in volle oorlog huwde met Philippe Maximilien Joseph Gummy. Het dossier van Philippe Gummy aangekomen in de heemkundige kring bracht meer verhaal.
1914 was hij adjudant (officier en dokter) in opleiding en deed stage bij de medische dienst, afgedeeld bij het 11de linie in het Fort Loncin. Vervolgens ging Philippe na de val van Luik naar het militaire hospitaal te Antwerpen. Vanuit Antwerpen werd hij op 27 september 1914 afgedeeld als luitenant en medicus op een gepantserde trein (Le train blindé Anglo Belge) Op 3 april 1915 werkte hij in het militair hospitaal Cabour (Adinkerke). Daar leerde hij dan de Kuringse Julia Claes kennen, die daar als verpleegster werkte. 9 Februari 1917 vertrekt Philippe met de 1ste divisie en afgedeeld bij het 2de linie en scheiden de wegen van deze twee mensen.
Le train blindé Anglo Belge
De oorlog en ellende gaan verder, Julia gaat begin 1918 in de omgeving van Port Villez op verlof. Philippe was ook in Port Villez dat is de rede dat zij haar verlof daar ook door zal brengen.
Port-Villez.
Te Port-Villez bevond zich het IMIO : Institut Militaire des Malades et Orphelins de Guerre.
Ongeveer midden 1915 boog de Belgische regering zich over het vraagstuk van de toekomst van de oorlogsinvalieden. Doel was om de oorlogsinvalieden op te leiden zodat ze een ekonomisch nuttige aktiviteit konden uitoefenen. Uit deze studie ontstond het IMIO. Op 21 augustus 1915 kwamen de eerste 50 oorlogsinvalieden aan te Port Villez op het domein van baron Baeyens. Deze had dit domein ter beschikking gesteld van de Belgische regering. De capaciteit van het instituut was voorzien op 200. Na de eerste 50 volgenden nog vele oorlogsinvalieden. Ze werden er overgebracht vanuit heel Frankrijk, maar ook vanuit Groot-Brittannië. De doelstelling van het instituut was, conform aan de wens van de regering, aan alle oorlogsinvalieden de mogelijkheid te geven om zich aan te passen aan hun vroeger beroep of, indien dit niet mogelijk was, om een nieuw beroep, aangepast aan hun handicap, aan te leren.
Bron: Forum Eerste Wereldoorlog
Na hun afscheid van een jaar geleden ontmoeten zij elkaar weer. Op 6 februari 1918 als de oorlog nog volop bezig is huwen zij in het kleine dorpje Jeufosse (Frankrijk) nabij Port-Villez. In het militaire dossier kunnen we lezen dat dit met de nodige onderzoeken was voorafgegaan, Een officier die huwde moest een dossier voorleggen waaruit blijkt dat zijn toekomstige echtgenote van onberispelijke en welstellende afkomst is.
Burgerlijke stand dorpje Jeufosse Frankrijk 1918 ( Documentatiecentrum de graef Kuringen)
Enkele dagen later scheiden hun wegen terug als man en vrouw. Het is wachten tot na 11 november 1918 dat ze elkaar weer ontmoeten. De oorlog is voorbij maar de medische diensten blijven nog verder werken.
Op 11 augustus 1919 wordt hun huwelijk gezegend met de geboorte van hun kindje Jean Gustave Marie Guimy. Helaas zal dit kindje op 1 maart 1926 overlijden en blijven Julia en Philippe zonder kinderen.
Philippe overlijdt te Elsene op 8 augustus 1970. Julia verhuist terug naar Namen na de dood van haar man en overlijdt in het Rusthuis ‘Harscamp’ op 23 maart 1986 op 104-jarige leeftijd.
vrijdag 30 januari 2015 ondertekenden burgemeester Hilde Claes, schepen Gerald Corthouts & hoger militair onderofficier Danny Dewit in naam van Geneesheer Luitenant-Kolonel Stafbrevethouder Wouter Weuts en Korpscommandant de Medische Dienst het guldenboek van het Project Kuringen 14-18, samen met de mensen van het Rode Kruis Kuringen
Julie Claes en haar familie blijven nu verder leven in Kuringen, dankzij deze overdracht op 30 januari 2015. Als project 14/18 en heemkunde zijn we er in geslaagd een klein vergeten verhaal te ontdekken, dat verdwenen was. Het verhaal heeft nu een plaats tussen de hedendaagse jeugd, wij schenken de Rode Kruis-afdeling Hasselt Kuringen en het daar bijhorende Jeugd-Rode Kruis een nieuwe plaatselijke meter. Zij was de eerste van het dorp die zich bewees op het vlak van de afdeling die later pas tijdens de tweede wereldoorlog in 1943 opgericht werd. Door Julia Claes en haar verhaal te overhandigen aan deze plaatselijke afdeling zal zij blijven verder leven en haar verhaal geen tweede keer in het niets verdwijnen.
Schepen Gerald Corthouts, Julia Schols, Burgemeester Hilde Claes, Amber,Hoofdleiding Stefanie Hesemans, Lien Leenaers, Kris Leenaers, 2EMI Adjudant Danny Dewit en voorzitter RK Kuringen Rita Marecahl.
Het Rode Kruis Kuringen en de Jeugd heeft in 2012, 2013 en 2014 deelgenomen aan het project. Samen met de andere jeugdverenigingen Chiro Centrum en Heide, KLJ, Boezeroenen, JRK , SBS Kuringen en de PXL Hogeschool.
Zij laten jaarlijks op 11 november hun betrokkenheid zien door hun aanwezigheid op de viering en het helpen organiseren van tentoonstellingen.