Embedded Files
detail burgemeestersportret van Stephen Hendrik de la Sablonière rond 1885 geschilderd door Daniël Belmer, collectie gemeente Kampen
burgemeester Stephen Hendrik de la Sablonière
Moeder en twee zoons De la Sablonière vestigden zich in het midden van de 18e eeuw in Kampen. Voor de gelijknamige grootvader van de burgemeester had dit een duidelijke reden: hij was militair en zal in Kampen gelegerd zijn geweest. Daar trouwde grootvader de la Sablonière met Beata Schulz, de dochter van de burgemeester. Ook Beata's vader was als militair in Kampen terecht gekomen en getrouwd met een dochter uit een vooraanstaande familie.
Terwijl de ene zoon De la Sablonière procureur werd bij de rechtbank in Kampen, vertrok Stephen Hendriks grootvader met zijn gezin naar West-Indië. Daar was hij benoemd tot gouverneur van de kolonie Berbice. In het moordende klimaat bezweek het ene naar het andere gezinslid. Na twee jaar werd zoon Jacobus Johannes Christoffel (Cootje) terug gestuurd naar Kampen om onder toezicht van zijn familie een goede Europese opvoeding te krijgen.
Cootje stichtte op latere leeftijd een gezin, waarmee hij aan de Broederweg nr. 15 in Kampen ging wonen. In dat grote, oude huis met een enorme tuin groeide de latere burgemeester op. Na een studie rechten vestigde Stephen Hendrik (1825-1888) zich als advocaat opnieuw in Kampen, het adres was Oudestraat 79. Hij was toen 25 haar oud en zijn moeder bestierde tot haar dood zijn huishouden, waarin ook twee dienstbodes werkzaam waren. Stephen Hendrik de la Sablonière trouwde niet. Aan het einde van zijn leven woonde hij aan de Vloeddijk, nr 117/117-1. Een pand dat al langer in bezit van de familie was. In die tijd had zijn oudste zus, die weduwe was, de leiding over zijn huishouding. Stephen Hendrik de la Sablonière werd begraven op begraafplaats De Zandberg achter IJsselmuiden.
Stephen Hendrik was raadslid van Kampen tussen 1855-1861, vervolgens wethouder van 1861-1867 en tenslotte burgemeester van 1867-1885. Hij volgde de plotseling overleden burgemeester Wttewael van Stoetwegen op.
Net als zijn vader en grootvader was Stephen Hendrik de la Sablonière lid van de Kamper vrijmetselaarsloge ''Le profond silence''. Onder zijn secretarisschap (1856-1860) bloeide de loge weer op. Vanaf 1861 tot zijn dood in 1888 was hij voorzittend meester van de loge. Onder zijn bestuur had de loge het hoogste aantal leden (tot 2009).
Vloeddijk117/117-1
In zijn spaarzame vrije tijd was Stephen Hendrik een verdienstelijk landschapschilder. Ook zong hij graag en goed. Stephen Hendrik was lid van het koor van muziekvereniging Euterpe.
wethouder L.H. van Romunde
Leonardus Hendrikus van Romunde (1815-1878) was wijnhandelaar onder de naam ''fa. L.H. van Romunde''. Later waren er ook vestigingen in Utrecht (1884) en Amsterdam (1886). Leonard werd geboren in Kampen, waar zijn vader in de jaren 1840 wethouder was. De Van Romundes waren katholiek.
Leo's politieke loopbaan begon als bestuurder van het waterschap polder Mastenbroek. Zijn naam wordt vermeld op een gedenksteen aan het stoomgemaal Mastenbroek uit 1855 aan de Kamperzeedijk. Bij de bouw van het gemaal was ook ingenieur jhr W.J. Backer betrokken. Tussen 1869 en 1878 was Van Romunde wethouder van Kampen.
In 1842 trouwde Leonardus Hendrikus van Romunde met Catharina Johanna de Wolf, dochter van een kleermaker. Voor dit huwelijk gaven zijn ouders geen toestemming. Het stel kreeg 12 kinderen, waarvan zes volwassen werden. Vanaf de jaren 1860 woonden Leonard en Catrien op Oudestraat 80/80-1. In 1878 werd Leonardus Hendrikus van Romunde begraven op begraafplaats De Zandberg, achter IJsselmuiden.
wethouder Hendrik Tofield
Henricus Tofield (1809-1877) was geboren in Rotterdam. Oorspronkelijk kwam de familie Tofield uit South Yorckshire in het Verenigd Koninkrijk. Henricus Tofield trouwde in 1829 met Maria de Gruijter, hij was 20 en zij 19 jaar oud. In Kampen was Tofield werkzaam als notaris.
Daar vestigden zij zich aan de Cellesweg in een huis dat eind 19e eeuw vervangen werd door de huidige bebouwing. Het stel kreeg een zoon en drie dochters. In 1851 keerde de familie Tofield tijdelijk terug naar Rotterdam. Daar overleed Maria de Gruijter in 1857. Nog in dat zelfde jaar verhuisde Hendrik Tofield opnieuw naar Kampen. Hij vestigde zich nu in de Geerstraat op nr 35 en hertrouwde in 1860 met Jacomijntje Jenneke Peterken van de Werken. Al na vier jaar overleed zijn tweede vrouw. In 1867 trouwde Hendrik Tofield voor de derde keer, nu was Gesina de Lange de bruid.
Hendrik Tofield was meer dan dertig jaar de secretaris-boekhouder van de Nutsspaarbank in Kampen en daarmee de spil van het spaarbankbestuur. Een functie die hij zonder vergoeding uitoefende. Als notaris had hij een vergoeding waarschijnlijk niet nodig, maar Hendrik Tofield had ook voldoende eigen kapitaal tot zijn beschikking.
Als wethouder was Tofield de voorzitter van de vaste ''commissie ter voorbereiding van publieke werken''. Naast wethouder was Tofield ook ambtenaar van de Burgerlijke stand. In juli 1877 deed Tofield nog mee aan de verkiezingen voor de gemeenteraad. Zijn overlijden op 22 augustus zal vrij plotseling zijn geweest.
raadslid Jan Willem Jonkers
raadslid Jan Willem Jonkers
Jan Willem werd in 1810 geboren in Oldemarkt (nu gemeente Steenwijkerland) als zoon van onderwijzer Willem Jonkers en Wiebigje Kroes. Jan Willem was de oudste van zes kinderen, die allemaal de volwassen leeftijd bereikten.
Jan Willem Jonkers trouwde met Jentje Noorwegen (1814-1848) uit Oldemarkt. Het echtpaar woonde in Genemuiden, waar Jan Willem notaris was en waar hun drie dochters werden geboren. Jacoba werd 5 jaar, Aaltje werd 3 jaar en dochter Jentje 11 jaar oud. Moeder Jentje overleed op 34 jarige leeftijd, waarschijnlijk na de geboorte van dochter Jentje in mei 1848. Na het overlijden van dochter Jentje in 1860 was Jan Willem Jonkers weer alleen.
Hij hertrouwde in 1862 met Johanna Debora Radijs. Hij was 52 jaar en zij 40 jaar oud, er kwamen geen kinderen meer. Het stel woonde aan de Vloeddijk, eerst op nr. 125 daarna op nr. 106. Een zus van Johanna woonde bij hen in en er was een dienstbode. Jan Willem Jonkers overleed in 1894 en werd begraven op begraafplaats De Zandberg achter IJsselmuiden.
Vloeddijk 106, slechts enkele huizen vanaf burgemeester De la Sablonière
Jan Willem Jonkers was notaris in Kampen en medeoprichter van societeit ''De Hereeniging''. De heren kwamen bijeen in een door architect H. de Graaf ontworpen gebouw (1881) aan de IJsselkade. Later bekend als het R.K. verenigingsgebouw ''Concordia''. Daarnaast was hij lid van de Kamper gemeenteraad.
raadslid Hendrikus Mattheus Leonardus Oudendijk
Hendrik Oudendijk (1830-1918) was geboortig van Zwolle. Zijn vader en grootvader waren militair. Hendrik werd wijnhandelaar. Op 1 december 1863 schreef Hendrik Oudendijk zich samen met zijn vrouw Johanna Suzanna Sibilla Witsenborg (1831-1892) in in het Kamper bevolkingsregister. Ook zij was de dochter van een militair. Het stel gaf als adres een huisnummer aan de Botermarkt op, een adres dat nu niet meer bestaat. Na de geboorte van een zoon in 1864 (jong overleden) en 1866, werd de familie in 1868 verblijd met de komst van een tweeling. Ook weer zoons: Jacobus en Willem Jan. Willem Jan overleed kort voor zijn tweede verjaardag, Jacobus in 1883, 14 jaar oud. Het gezin was inmiddels via de Oudestraat naar de IJsselkade verhuisd. Daar werd in 1874 zoon Willem Jacobus geboren.
Van de drie volwassen geworden zoons nam de oudste de wijnhandel over. De tweede zoon zette de militaire traditie van de familie voort. De jongste zoon had een talent voor talen en trad toe tot de consulaire dienst. Hij werd consul generaal, regeringsadviseur en speciaal gezant. In deze laatste functie werkte hij tijdens de Russische revolutie in St. Petersburg. Gezien zijn vooropleiding en afkomst zat er voor hem geen ambassadeurspost in.
vooraan een gedenknaald voor vader Oudendijk en erachter een eenvoudige steen voor de zoon
Na het overlijden van zijn eerste vrouw hertrouwde Hendrik Oudendijk in 1893 met Aafje Johanna Offerhaus. Zoon en diplomaat Willem Jacobus (1874-1953) ligt tegenover zijn ouders begraven op begraafplaats De Zandberg achter IJsselmuiden.
cultuurZIEN, 2023
Page updated
Google Sites
Report abuse