หวายลิง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Flagellaria indica L.

ชื่อวงศ์ : FLAGELLARIACEAE

ชื่ออื่น : หวายเย็บจาก หวายลี (ภาคใต้)

ลักษณะทั่วไป : เป็นไม้เลื้อย ล้าต้น แข็ง คล้ายหวาย เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.3 - 0.8 เซนติเมตร แตกกิ่งยาว 3 - 5 เมตร หรือ บางต้นยาวได้ถึง 10 เมตร ลำต้นสีเขียว เมื่อแก่ลำต้นแก่จะเปลี่ยนเป็นสีเทา ลำต้นเหนียวใช้ทำเชือกและทำเชือกจักรสาน

ใบ : เรียวยาว รูปขอบขนานแกมรูปไข่ ถึงรูปใบหอก ขนาด 0.5 - 2 X 7.5 - 20 เซนติเมตร ปลายใบเรียวยาว ม้วนงอและแข็ง ทำหน้าที่เกาะไม้อื่น เพื่อพยุงลำต้นให้เลื้อยทอดสูงขึ้น ฐานใบกว้าง มีกาบใบ
หุ้มรอบลำต้น เรียงเวียนซ้อนทับกันเป็นระยะคล้ายกาบหวาย ไม่มีหนาม

ดอก : ขนาดเล็ก สีขาวอมเหลือง ออกเป็นช่อแยกแขนงสั้นๆ ที่ปลายกิ่ง แต่ละช่อประกอบด้วยดอกจำนวนมาก มีกลิ่นหอม

ผล : กลม ปลายผลมีติ่งแหลม ผิวเรียบเป็นมัน ผลอ่อนสีเขียว และเปลี่ยนเป็นสีเหลือง เมื่อแก่จัดจะเป็นสีชมพูอมแดง เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5 เซนติเมตร ผลมี 1 เมล็ด

นิเวศวิทยาและการกระจายพันธุ์ : พบมากในพื้นที่ป่าชายเลนที่เป็นดินเลนแข็ง พื้นที่ค่อนข้างสูง มีระดับน้ำท่วมถึงเป็นครั้งคราว จังหวัดสมุทรสาครพบตามป่ารกร้างริมคลองหรือขอบป่าชายเลนกับนากุ้ง

สรรพคุณทางสมุนไพร : แก้ไข้ตัวร้อน แก้ไข้เพื่อดีและโลหิต

ทั้งต้น : (เหง้า ลำต้น ใบ ดอก) ต้มเป็นยาขับปัสสาวะแก้อาการทางเดินปัสสาวะอักเสบ ขับนิ่ว

ข้อมูลจาก : รายงานการวิจัย "การศึกษาความหลากหลายและการใช้ประโยชน์จากสมุนไพรป่าชายเลน เพื่อส่งเสริมสุขภาพชุมชนจังหวัดสมุทรสาคร"
โดย นายกวินท์ พินจำรัส หัวหน้าโครงการและคณะ (วิทยาลัยชุมชนสมุทรสาคร สถาบันวิทยาลัยชุมชน)