Casa da Parra

A arquitectura é de sillería de granito e cuberta de tella, mentres que a planta é irregular debido a que ten que adaptarse á forma da entrada da praza.

Nun principio, o edificio consistía en dous pisos, pero no século XX foi obxecto de reformas e engadíuselle unha nova planta e a característica balaustrada.

Unha das características máis importantes desta construción é a súa rica ornamentación. Oito gárgolas decoran a cornixa xunto con metopas e ménsulas historiadas, sendo a decoración de acios de uvas ó redor das portas o que lle da nome ó edificio. 

A cheminea é moi peculiar debido ás súas proporcións, á súa forma cuadrangular e a coidada talla que posúe, isto se debe a que na época este elemento utilizábase como símbolo de boa situación económica.

No ano 1986 é declarada edificio histórico e comeza a empregarse como espazo expositivo, dedicándose case exclusivamente a exposicións de produción propia, recuperando figuras da historia e impulsando a artistas de vangarda dentro do ámbito galego.

Na actualidade xa non funciona como sala de exposicións xa que pechou no ano 2017.