เรียนรู้วิถี ...เมื่อลูกชายแต่งงาน (พิธีนิก๊ะห์) ...ที่บ้านเตรียมอะไรบ้าง

และแล้วเราก็บิน...อุ๊ปส์..เดินทางด้วยสายการบิน แอร์เอเชียจากสนามบินหาดใหญ่ เพียง ๕๐ นาทีที่เครื่องทะยานขึ้นและลง เราก็ถึงกัวลาลัมเปอร์ ที่เรียกสั้นๆว่า KL (Kulalumpur) เพื่อเข้าร่วมเป็นเกียรติในพิธีแต่่งงานลูกชาย ของเพื่อน ตามวิถีมุสลิม งานจัดขึ้นที่KL

ค่ำวันที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๕๖ เราแวะไปเยี่ยมทักทาย เจ้าภาพซึ่งก็คือเพื่อนอาจารย์ ที่ทำงานที่มหาวิทยาลัยมาลายา พร้อมชมและดูการจัดเตรียมงานบ้านเจ้าบ่าว อ้อ จริงๆแล้ว "คู่ขวัญ" ของงาน ได้แต่่่่งงานตามพิธีนิกะห์ (การแต่งงานตามพิธีทางอิสลาม) วันนี้เป็นงานเลี้ยงที่ฝ่ายผู้ชายเป็นเจ้าภาพจัดขึ้นเพื่อรับฝ่ายผู้หญิงเข้าครอบครัวผู้ชายหลังจากพิธีแต่งผ่านมาสัก 3 วัน ก่อนหน้านี้ งานครั้งนี้จัดที่บ้านผู้ชาย ทำให้สภาพบ้านที่เคยกว้างใหญ่ดูแคบไปถนัดตา เพราะการจัดวางเต็นท์ทรงกระโจมที่สวยงาม ทั้งภายในและภายนอกบ้านซึ่งเป็นถนนใช้ร่วมกับบ้านอื่นๆในละแวกนั้น จึงต้องผ่านขั้นตอนการขออนุญาตทางการ และวางแผนการเข้าออกของบ้านอื่นๆในระหว่างที่จัดงาน งานเลี้ยงเริ่มตั้งแต่ก่อนเที่ยงจนค่ำ

ด้วยสาเหตุดังกล่าว ทำให้เวลาการจัดเตรียมสถานที่ จึงทำได้ตามเวลาที่ได้รับการอนุญาตเท่านั้น คืนนั้นที่เตรียมงานหนัก ส่วนใหญ่ก็เป็นการจัดประดับประดาตกแต่งจากบริษัทที่ทำธุรกิจด้านนี้ ซึ่งที่ KL ก็เหมารวมหลังจากที่ติดต่อกับ หนึ่งบริษัท ที่เหลือก็จะเป็นการว่าจ้างบริษัทย่อยรวมทุกอย่างที่เกี่ยวกับงาน ทั้งสถานที่ อาหาร ความสวยงามของพระเอกและนางเอกในงาน คืนนั้นฝ่ายญาติๆก็จัดเตรียมของชำร่วย ที่ระลึกในงานซึ่งก็ได้แก่ ไข่ต้มใส่ในถุงโปร่งสองใบ และอีกหนึ่งใบในแก้วที่เพ้นท์สี ดูน่ารักและขนมหวานอีก สองสามชิ้น และดอกไม้ จัดเป็นถุงไว้แจกแขกที่มาร่วมงาน

เช้าวันงาน ญาติๆแต่งกายด้วยสีโทนเดียวกันคือสีเหลือง ในขณะที่คู่พระนางของงานใส่ธีมสีฟ้าสวยงาม ดอกไม้ที่ประดับประดาทั้งสดและแห้ง จัดตกแต่งทันสมัยมีทั้งดอกไม้สดและแห้ง นอกจากจะมีตั่งสำหรับนั่งในบริเวณพิธี ด้านหน้าจะเป็นโต๊ะอาหารที่จัดไว้สำหรับบ่าวสาวและญาติทั้งสองฝ่าย และด้านหน้าคือ ข้าวเหนียวเหลืองที่จัดเป็นชั้น พร้อมมีดตัด (คล้ายๆกับตัดเค๊กแต่งงาน)

การมาร่วมงานครั้งนี้ ต่างจากเมื่อสัก ๕ ปีก่อนที่เรามาร่วมงานแต่งของลูกสาว ซึ่งครั้งนั้นพิธีจะมีมากกว่าและในวันแต่งตามประเพณี มีขบวนแห่ มาพร้อมกับฝ่ายชาย ถือดอกไม้เงิน ดอกไม้ทอง และเครื่องใช้ส่วนตัว เช่นกระเป๋า รองเท้า และอื่นๆ ที่เราเห็นในครั้งนั้น คล้ายๆกันกับพิธีแต่งงานตามประเพณีของมุสลิมที่ปัตตานี

เช้าวันที่ ๒๓ มีนาคม ๒๕๕๖ เราไปร่วมงานช่วงสายสักสิบโมง แขกก็ทะยอยเข้ามา เมื่อคืนก่อนแอบถามแม่ (รศ. ดร. ฮาลิมะ ) เจ้าภาพงานว่าเชิญแขกเท่าไหร่ ทราบว่าประมาณ แปดร้อยคน แต่แขกก็ทะยอยกันมา โต๊ะที่จัดวางจึงพอดีๆ มีทั้งที่นั่งรวมกันเป็นโต๊ะกลม และที่จัดตักเเสิรพ์เอง

ลักษณะอาหาร.....เมนู อาหารก็ตามการ์ดเชิญ และที่จัดวางไว้บนโต๊ะ และได้รับคำอธิบายว่า มีข้าวสายรุ้ง ซึ่งมีสีสัน สดใส ส่วนอาหารมีทั้งเนื้อวัว และไก่ อาหารมีชื่อที่รู้จักกันดีในกลุ่มอาเซียนก็คือ ..รันดัง.. จัดไว้เป็นถาดเล็กๆเรียงไว้ในถาดใหญ่เป็นชุด วางไว้กลางโต๊ะกลม หมุนเลื่อนไปมา สะดวกดี ไม่ต้องเสริพ์ทุกจาน ยกเวันข้าว ส่วนขนมหวาน ผลไม้ก็เป็นส่วนสุดท้าย ที่จัดแยกไว้ต่างหาก

ประมาณเวลาบ่ายโมง คู่ขวัญของงาน ปรากฏกาย เดินผ่านซุ้มประตูดอกไม้สีขาว ห้อยระย้า พร้อมกับการสวด(chanting) บุคคลที่ร่วมทำพิธีสวดให้พรผ่านไมค์ ทำให้ทุกคนได้ยินและร่วมกันให้ความสำคัญกับพิธี คู่ขวัญหยุดยืนรับฟังและสุดท้ายเดินมานั่งที่ตั่ง ตัดเค๊กข้าวเหนียวเหลืองและรับประทานอาหารที่โต๊ะจัดไว้ต่างหากสำหรับญาติทั้งสองฝ่าย บริเวณพิธี ส่วนแขกก็รับประทานอาหารตามอัทธยาศัย ขณะที่จะกลับก็ได้รับของที่ระลึก เจ้าภาพ..หมายถึงพ่อแม่เดินกล่าวขอบคุณ ใบหน้าทุกคนที่มาร่วมงานมีความสุข บรรยากาศถึงแม้จะอบอ้าว ฝนกำลังจะตกแต่ก็เต็มไปด้วรอยยิ้ม ร่วมอวยพรสำหรับ "คู่ขวัญ" ในการร่วมใช้ชีวิตคู่ แบบเข้าใจ พร้อมสร้างครอบครัวที่น่ารักต่อไป..

ของขวัญสำหรับงานที่แขกนำมาก็ถูกจัดเตรียมวางไว้บนโต๊ะ ด้้วยข้อสังสัยว่าไม่สังเกตเห็นแขกยื่นซองให้อย่างพิธีของไทยๆ ส่วนใหญ่ให้กันตอนไหน เพราะได้ถามเพื่อนๆแล้วก็ทราบว่า สามารถให้เิงินได้แต่ไม่ทำแบบประเจิดประเจ้อ (ให้ตอนสลาม..ได้ยินเสียงกระซิบบอก)

คู่ขวัญของงาน ภาพน่ารัก หวานชื่น หลังจากตัดเค๊ก (tier..ข้าวเหนียวเหลือง)

ต่างผลัดกันป้อน เป็นที่ชื่นชอบของฝ่ายเพื่อนทั้งสองฝ่ายที่ต่างร่วมแซว