วันวิทย์ฯ: ศิษย์ทำอะไร??

ภาพของน้องๆ ที่มาเที่ยวงานวันวิทยาศาสตร์ ที่คณะ วทท. มอ. ปัตตานีของเรา คงเป็นภาพที่เกิดขึ้นปีแล้วปีเล่า และเรายังคงยืนหยัดที่จะทำหน้าที่ส่วนนี้ เพราะเห็นความสำคัญของศาสตร์อีกทั้งส่งเสริมแนวคิดว่า “วิทยาศาสตร์”ไม่ใช่จะเกิดการเรียนรู้ได้เฉพาะเมื่ออยู่ในห้องเรียน หากแต่เป็นการเรียนรู้จากสิ่งที่อยู่รอบๆตัว โดยใช้พื้นฐานความเข้าใจและทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์มาค้นหาคำตอบ ความอยากเรียนรู้ จึงเป็นความสำคัญในลำดับต้นๆ ก่อนที่จะไปสู่การค้นหาคำตอบ.... ทำอย่างไร?? การเรียนรู้วิทยาศาสตร์จะมีทั้งความสนุกและแฝงด้วยสาระไปพร้อมๆกัน (Science is good fun) เด็กๆ มีความอยากรู้อยากเห็น มีจินตนาการ มีความคิดสร้างสรรค์ ที่ควรจะส่งเสริมให้มีตลอดไป ปีนี้ก็เช่นกัน 18 สค. 54 เป็นอีกวันหนึ่งที่เราได้ทำหน้าที่ ในฐานะชุมชนชาววิทยาศาสตร์

สำหรับหนุ่ม-สาวชาว biotechniques เรามีความตั้งใจที่จะร่วมงานวันวิทยาศาสตร์ ด้วยการนำเสนอเทคนิคต่างๆ ในการเตรียมตัวอย่างพืช สัตว์ทางชีววิทยา เป็นสิ่งที่เราได้พูดคุยกันตั้งแต่ชั่วโมงแรกที่เจอกัน ได้เล่าให้ศิษย์เห็นความสำคัญของงาน นึกถึงวัยก่อนหน้านี้...เรามีโอกาสไปเที่ยววันวิทย์ฯในฐานะเด็ก วันนี้บทบาทเปลี่ยนไป จึงต้องเรียนรู้เพื่อทำหน้าที่ให้สมบทบาท ครูจึงเป็นโค๊ช เป็นกัลยาณมิตรให้คำแนะนำเพื่อเตรียมความพร้อมให้แก่ศิษย์ จะได้ทำหน้าที่เป็นมัคคุเทศก์ เป็นวิทยากร ให้ความรู้ในสิ่งที่ศิษย์ได้ลงมือปฏิบัติจริง แนะนำทักษะในเทคนิคต่างๆ ให้กับน้องๆ และผู้ที่มาเยี่ยมชมงาน บนฐานของความรู้ความเข้าใจและข้อเท็จจริงทางวิทยาศาสตร์

ถึงแม้ก่อนงานจะเต็มไปด้วยความเร่งรีบที่จะทำงานให้แล้วเสร็จ แต่ก็ยังไม่เสร็จ.. ไม่ได้ผล...ซะที... มีความท้อในบางครั้ง ..ทำให้โค๊ชต้องเสริมแรงเป็นระยะๆ ครั้นใกล้ถึงวันงานภาวะต่างๆ ก็ยิ่งจะเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ...ต้องจัดการในเรื่องราวจิปาถะ เมื่อถึงวันงานและหลังจากงานสิ้นสุด...เราต่างหาเวลามาร่วมพูดคุยเพื่อสะท้อนภาพของการทำงาน และกระบวนการเรียนรู้ที่เกิดขึ้น ศิษย์บอกว่าเป็นความภาคภูมิใจที่ได้เรียนรู้ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาได้ บทเรียนต่างๆ ทักษะต่างๆ ถูกงัดขึ้นมาใช้กันพัลวัน การทำงานเป็นทีม ฝึกการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าท่ามกลางบรรยากาศ ที่มีน้องๆ ห้อมล้อม ต่างช่วยกันตอบคำถามของน้องๆที่สนใจในชิ้นงานที่พี่ทำขึ้นมา บางครั้งอาจารย์หรือผู้ใหญ่ที่มาด้วยก็มีคำถามที่ซับซ้อนขึ้นเพราะสนใจเทคนิควิธีที่จะนำไปใช้ เสียงหัวเราะในขณะพูดคุย เย้าแหย่ เสียงรบเร้าจากเด็กๆ ที่อยากได้ชิ้นงานแต่ไม่มีขายหรือแจก เหล่านี้เป็นภาพที่บ่งชี้สีสันของวันวิทยาศาสตร์ทุกปี ที่มีรายละเอียดไม่เหมือนกันแต่มีบทบาทเช่นเดียวกัน ปีนี้เราได้ทำหน้าที่เต็มกำลัง (ถึงแม้ว่าจะล้าบ้างเพราะอยู่ในช่วงเดือนรอมฏอนที่ปฏิบัติถือศีลอด) ทุกคนต่างทำหน้าที่ไม่ย่อท้อ มีบ้างที่ต้องฝึกอดกลั้นในบางครั้งที่เกิดสภาวะลิ้นกับฟัน แต่ก็ผ่านไปด้วยดี.. ทั้ง 5 กลุ่มได้แก่ กลุ่มโมเดลเส้นทางศึษาธรรมชาติฯ&การใส่ห่วงขานก กลุ่มห้องเกียรติประวัติดร.สเวนเนนและตัวอย่างแมลง กลุ่มรักษาตัวอย่างในเรซิน กลุ่มรักษาตัวอย่างพืชด้วยวิธีอบแห้ง ลอกเส้นใบ ดองรักษาสีพืช &ประดิษฐ์การ์ด และกลุ่มรักษาตัวอย่างสัตว์ด้วยการดองใส นอกจากนี้จะมีบรรยากาศที่น้องๆ เข้าชมและเรียนรู้จากตัวอย่างที่จัดแสดงไว้ในพิพิธภัณฑ์ประวัติธรรมชาติและเครือข่ายเรียนรู้ท้องถิ่น การเปิดเวทีเสวณาของเยาวชนในงานยุววิจัย และการศึกษาในพื้นที่ชุมชนที่เป็นแหล่งเรียนรู้ของเรา หลังจากให้กล้องศิษย์ไปบันทึกภาพ จึงนำเสนอไว้ ณ. ที่นี้ “ความดี ความเสียสละของศิษย์ที่ขอชมเชย... วันวิทย์ฯ... ศิษย์ทำอะไร??”