ฝนที่ตกลงมาไม่ขาดสาย ตั้งแต่เที่ยงคืนวันศุกร์ จนกระทั่งสางก็ไม่หยุด นอนฟังเสียงฝนที่มีแบคอัพ ด้วยคอรัส ดั่งดนตรีที่เล่นสด ๆ (live band) จากธรรมชาติ ที่เริ่มบรรเลงด้วย กาเหว่า ตามด้วยโรบินน้อย (กางเขนบ้าน) สอดประสานด้วยนกกวักที่ดูเหมือนจะเล่นกันคนละคีย์ เช้านี้จึงเริ่มวันด้วย ความเพลินใจ สดใสด้วยพลังกาย-ใจเต็มเปี่ยม ลุกขึ้นมาเยี่ยมๆ มองๆ แล้วก็ต้องรำพึงเบา ๆ ...โอ้ว่าฟ้าปิดเกินกว่าจะเปิดตาข่าย อดใจไว้ ดูวันพรุ่งอีกสักครา และแล้วก็ไม่ผิดหวัง วันอาทิตย์ยามเช้า เฝ้าดูนกน้อยบิน ออกหากินกันพลันวัน ท่ามกลางสายฝนพรำ สายฝนสาดสลับแสงรำไร เราต่างร่วมดีใจกับนกชนิดใหม่ 1 ชนิด ที่เราช่วยกันทำแบบฝึกหัด ID และแล้วก็พบว่า ในคู่มือดูนกยังไม่มีการบันทึกการพบได้ที่ปัตตานีมาก่อน (เย้ ๆๆ !!) ธรรมชาติท่านประทานรางวัลให้ก่อนสิ้นปีนี้ ก่อนจบการศึกษาใส่ห่วงขานกปี 2010 อย่างสวยงาม
เช้าวันนี้ถุงผ้าใส่นกซึ่งเป็นอุปกรณ์แสนจะธรรมดาที่ใช้กันเป็นประจำ ถูกลำเลียงนำมาแขวนไว้เป็นลำดับทั้งสถานที่ และเวลาก่อนหลังที่จับนกได้ ทำงานเป็นระบบเพื่อให้นกที่จับได้ก่อนจะถูกบันทึกรายละเอียดและปล่อยเขาไปทำภาระกิจประจำวัน โดยพยายามรบกวนชีวิตประจำวันของนกให้น้อยที่สุด ซึ่งช่วงเช้าก็คงเป็นการเพิ่มพลังด้วยการหาอาหาร เมื่อเราเปิดถุงผ้าธรรมดา ที่ไม่ธรรมดาในวันนี้ ถุงใบนั้นบรรจุเจ้านกกาเหว่าเพศผู้ ขณะที่ค่อยบรรจงเอานกออกจากถุงเพื่อจะชั่งน้ำหนัก (ไม่เบาเลยหล่ะ 214 กรัม) เอ๊ะ? วันนี้เราเห็นว่ามีผลไม้ ลูกกลมๆ เล็กๆ สีเขียว จำนวนหนึ่งภายในก้นถุง นับได้ 11 ผล
ใคร ๆ ที่รักและสนใจนก ก็จะตอบได้ทันทีว่าผลอะไร อาจจะเคยลองชิมมาแล้ว หากแต่ครั้งนี้ มีอะไรที่น่าสนใจมากกว่า ณ เวลานั้นก็ ดูจะครุ่นคิดกับสิ่งที่เห็น เกิดบ่วงปุจฉา-วิสัชชนา มากมาย ฝากให้ดูภาพก่อนแล้วจะมาแลกเปลี่ยนครั้งต่อไป...เผื่อมีใครอยากจะคุยด้วยก็คงต้องตั้งเป็นคำถามมาก่อน