Inverno

Português

No dia em que fui mais feliz

Eu vi um avião

Se espelhar no seu olhar até sumir

De lá pra cá não sei

Caminho ao longo do canal

Faço longas cartas pra ninguém

E o inverno no Leblon é quase glacial

Há algo que jamais se esclareceu

Onde foi exatamente que larguei

Naquele dia mesmo

O leão que sempre cavalguei

Lá mesmo esqueci que o destino

Sempre me quis só

No deserto sem saudade, sem remorso só

Sem amarras, barco embriagado ao mar

Não sei o que em mim

Só quer me lembrar

Que um dia o céu reuniu-se à terra

um instante por nós dois

Pouco antes de o ocidente se assombrar

Nederlandse vertaling

Op de dag dat ik het gelukkigst was

Zag ik een vliegtuig

Spiegelend in je ogen tot het verdween

Vanaf die dag, ik weet het niet

Ik wandel langs het kanaal

Ik schrijf lange brieven aan niemand gericht

En de winter op Leblon* is bijna ijzig koud

Er is iets wat nooit duidelijk is geworden

Waar was het precies dat ik

Op diezelfde dag

De leeuw losliet die ik altijd vasthield

Op diezelfde plek vergat ik dat het lot

Altijd wilde dat ik alleen zou zijn

Alleen in de woestijn zonder gemis, zonder spijt

Ongebonden, als een stuurloos schip op zee

Ik weet niet wat in mij

Mij alleen maar wil herinneren

Dat op een dag hemel en aarde bijeenkwamen

voor een moment voor ons twee

Kort voordat in het westen het duister inviel

*Leblon is een strand in Rio de Janeiro