Januari 2024

Lieve vrienden,

We hebben onze reis geboekt naar Liberia!

Van vrijdag 16 februari tot donderdag 14 maart willen we naar Liberia reizen. Bijna alle officiële dingen zijn geregeld en het wachten is nog op ons visum, maar we verwachten daar geen problemen mee.

In 2022 is Jacob 5 weken alleen in Liberia geweest om training te geven aan de pastors en te kijken op de missiepost Rivercess. Daar bleek toen al dat er geen eenheid en vertrouwen was in het team dat de kerk, school en kliniek leidde. Natuurlijk was dit ook te merken in het aantal kerkleden dat trouw de diensten bezocht, het aantal leerlingen en ook het aantal patiënten dat de kliniek bezocht. Over de hele linie: te weinig zorg en dus achteruitgang.

Na dit laatste bezoek is er veel gebeurd, zowel in Liberia als in Nederland.

Er bleek geld verdwenen te zijn, wat bestemd was voor projecten. Zowel de toenmalige leiding van de kerk en wij vanaf hier konden geen vat krijgen op de situatie. Er was veel onduidelijkheid en de betrokken mensen wilden ook geen openheid van zaken geven. Heel erg teleurstellend!

Vanuit onze organisatie BNL (Ben-Nyoh-Liberia) is uiteindelijk besloten eind 2022 alle steun te stoppen. Dit besluit is genomen met veel pijn in ons hart, maar we zagen geen andere mogelijkheid. Meewerken aan een slechte situatie kunnen en willen we niet. Maar na zoveel jaar van werken, inzet en liefde geven, was het dan voor niets geweest?? Dat konden en wilden we eigenlijk niet geloven.

Heel bijzonder was, dat we juist in die onzekere periode toestemming kregen van een sponsor om een laboratorium op de missiepost te kunnen bouwen. Deze wens was er al langere tijd en we hadden zelfs een laborant laten opleiden. In gesprekken met de sponsor is uitgelegd dat de situatie onzeker was geworden en ook de sponsor begreep dat geld overmaken nu niet aan de orde kon zijn. De sponsor gaf een half jaar uitstel om te bekijken wat er ging gebeuren. Ook de  meeste "gewone" giften zijn niet gestopt in die periode. En wijzelf hadden nog steeds het geloof dat we toch terug zouden gaan, maar geen idee HOE....

We begrijpen nog steeds niet goed waarom en hoe dit heeft kunnen gebeuren. Maar gelukkig is er een oplossing gekomen die wij nooit hadden kunnen bedenken. En eigenlijk precies op de manier die wij voor ogen hadden. Zelf verantwoordelijkheid dragen door de plaatselijke mensen, want de missiepost is niet van ons, maar van God en van henzelf. Zij hebben mogelijkheden en wij kunnen daar bij helpen. Vanaf het begin hebben we dit ook duidelijk gemaakt.

De Bijbeltekst uit Jesaja 55 vers 8 en 9 heeft ons erg geholpen:

"Mijn plannen zijn niet jullie plannen, en jullie wegen zijn niet Mijn wegen - spreekt de Heer.

Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zo ver gaan Mijn wegen jullie wegen te boven, en Mijn plannen jullie plannen". (NBV)

Ongeveer 1 jaar geleden is er een familie opgestaan die vroeger betrokken was bij de missiepost, de familie Glaybo. Zij zijn gaan bidden voor de missiepost en één van hun zonen, Nelson, die opgroeide op de missiepost, heeft de leiding over de missiepost op zich genomen. Deze familie kon niet aanzien dat er zoveel werk verloren zou gaan: DAT MOCHT NIET GEBEUREN!! In eerste instantie kwam Nelson als interim-directeur voor een half jaar, maar tot op heden is hij dat nog steeds. 

De situatie is door het komen van Nelson totaal veranderd. In heel korte tijd is er veel ten goede veranderd en na een aantal maanden zijn we weer gestart met het ondersteunen van de missiepost. De sponsor heeft geld overgemaakt en het laboratorium is gebouwd en nu in gebruik. De laatste maanden komen er steeds meer patiënten naar de kliniek. Wij zijn dankbaar dat de sponsor alsnog het geld gegeven heeft voor de bouw van het laboratorium. 

Er is ook een nieuwe schooldirecteur (Titus) gekomen en hij heeft sommige personeelsleden aangehouden, maar er zijn ook nieuwe leraren bij gekomen. De ouders van de leerlingen spreken vol lof over wat er nu gebeurt op de school en de missiepost. We zijn natuurlijk enorm nieuwsgierig naar de veranderingen en willen dit graag met eigen ogen gaan zien.

Samen met de kerkleiders en leiders van de missiepost gaan we bespreken hoe het nu verder zal gaan met de missiepost. Ons doel is immers dat deze missiepost eind 2025 zelfstandig moet functioneren zonder hulp van Nederland. Vanaf het begin hebben we dit duidelijk gemaakt. De tijd gaat nu dringen. Vanaf 2009 hebben we samen met onze Liberiaanse broeders en zusters de missiepost opgebouwd zodat dit een plaats van licht en hoop mag zijn voor de omgeving. 

In Liberia zijn in het najaar 2023 presidentsverkiezingen geweest en er is een nieuwe president gekozen (daar was wel een tweede ronde voor nodig). Voor en tijdens de verkiezingen zijn er enkele incidenten geweest, maar geen verdere gewelddadigheden. De Volkskrant heeft in november 2023, net na de uitslag van deze verkiezingen, een goed artikel gepubliceerd (Carlijn van Esch) hoe de presidentsverkiezingen zijn verlopen.

Wij zijn, samen met onze Liberiaanse vrienden, erg blij dat de verkiezingen zo vredig zijn verlopen. 

"De zittende Liberiaanse president George Weah heeft vrijdagavond bekend gemaakt dat zijn rivaal Joseph Boakai de presidentsverkiezingen nipt heeft gewonnen. Daarmee maakte Weah de weg vrij voor de tweede democratische machtsoverdracht in het West-Afrikaanse land in 70 jaar.

‘Het Liberiaanse volk heeft gesproken en we hebben hun stem gehoord’, zei George Weah in een toespraak op de nationale radio, het populairste medium in Liberia. De voormalig voetbalster, die ‘grootst mogelijke respect voor het democratische proces’ uitsprak, vertelde dat hij Joseph Boakai had gebeld om hem te feliciteren en vroeg zijn aanhangers om de verkiezingsuitslag te accepteren. ‘Het is tijd om ons land boven de partij te plaatsen, en patriottisme boven persoonlijk belang’. Eerder op de dag had de kiescommissie bekendgemaakt dat er slechts een klein verschil was tussen de twee kandidaten (49,11% voor Weah en 50,89 % voor Boakai). Het kleine verschil laat echter een diepe verdeeldheid zien in het land. Weah riep alle Liberianen op om samen te werken en een gemeenschappelijke basis te vinden, omdat eenheid van het grootste belang is voor Liberia. De nieuwe president Boakai zegt dat er veel werk te doen is, maar wil eerst en vooral een boodschap van vrede en verzoening uitdragen. Bij de vorige verkiezingen in 2018 ging de strijd tussen dezelfde twee politici. Toen wist Weah als nieuwkomer de Liberiaanse politiek op te schudden en overtuigend te winnen van voormalig vicepresident Boakai, maar de beloofde vooruitgang bleef uit. Weah kreeg de afgelopen jaren steeds meer kritiek omdat hij er niet in slaagde de armoede, werkloosheid, gebrekkige voorzieningen en met name de voortdurende corruptie aan te pakken. Gedurende zijn campagne viel de 78-jarige Boakai de zittende president fel aan, hem beschuldigend van ‘mismanagement’ van het land. Volgens de 57-jarige Weah kon zijn regering weinig doen aan de enorme inflatie, die hij verbond aan de corona pandemie en de oorlog in Oekraïne. Ook wees hij op de successen die hij wel wist te boeken, zoals het gratis maken van universitaire opleidingen. In de eerste ronde, waarbij 18 andere kandidaten meededen, wist geen van beiden de benodigde 50 procent van de stemmen te halen. Met een nipte voorsprong van 7.000 stemmen voor Weah waren het zelfs de spannendste verkiezingen in decennia. Gevreesd werd voor terugkeer van geweld in een land dat twintig jaar geleden twee opeenvolgende burgeroorlogen meemaakte, die naar schatting aan 250.000 mensen het leven kostten. De waarnemingsmissie van het regionale blok Ecowas concludeerde deze week dat het verkiezingsproces op enkele incidenten na rustig is verlopen, in tegenstelling tot de recente verkiezingen in Nigeria en buurland Sierra Leone. De Europese Unie noemde de tweede ronde in een verklaring ‘kalm’ en ‘goed georganiseerd’. Het was de eerste keer sinds het einde van de burgeroorlog in 2003 dat de Liberiaanse autoriteiten de verkiezingen volledig zelf organiseerden, zonder hulp of "gelden van buitenaf".

We hopen natuurlijk dat er voor het hele Liberiaanse volk betere tijden zullen komen. De meeste mensen leven nog ver onder het bestaansminimum, zeker in onze provincie Rivercess. Als we kijken naar de wegen en gezondheidszorg dan kan er nog veel verbeterd worden. De weg naar de missiepost was tot begin december onbegaanbaar en ook in Liberia is sprake van klimaatverandering. Het regenseizoen (van mei tot november) begint eerder en duurt langer. Dat is niet alleen voor de weg en verkeer vervelend, maar ook voor het maken van farms is dit een groot probleem.

We zien ernaar uit terug te gaan en oude vrienden te ontmoeten, maar ook weer nieuwe contacten te maken. Hoe ziet de missiepost eruit? Hoe gaat het in de kerk, school en kliniek? En ons huis? Is er veel veranderd? We gaan het zien en beleven.

Bidden jullie mee? Graag gebed voor:

* Een veilige reis, ook het reizen in Liberia zelf. 

* Wijsheid om de juiste dingen te doen die nodig zijn voor een vervolg. 

* Onze gezondheid.

Warme groeten,

Jacob en Marjolein.