VREUGDE VAN GEVEN
door Swami Kriyananda
Waarom zou je aardig moeten zijn voor een ander? Waarom zou je niet gewoon voor jezelf willen pakken? Ik bedoel, kijk eens naar alle billboards die je ziet... elke keer dat je een tijdschrift openslaat, zie je een advertentie die zegt: Oh ja, je zult voldoening vinden door die nieuwe auto, die mooie jurk, op vakantie gaan.
En het begint zinnig te klinken ... totdat je echt een paar van deze dingen krijgt ... en dan merkt dat je je net zo verveelt als anders. Misschien wel meer. Ik heb in mijn leven een paar miljonairs gekend.
Hoe meer het inflatieniveau blijft stijgen, hoe meer miljonairs je ontmoet.
Het betekent niet dat ze rijker zijn. En je weet dat er meer zelfmoorden zijn onder miljonairs dan onder paupers.
Waarom?
Omdat ze alles hebben wat ze denken te willen en nog steeds niet gelukkig zijn.
En waarom zou je dan niet aardig zijn? Is het verkeerd om onzelfzuchtig te zijn, als alles en iedereen je vertelt om egoïstisch te zijn?
Nee, want als je bewustzijn zich uitbreidt, raak je meer vervuld... je voelt je meer vervuld als je je kennis vergroot, als je je sympathieën vergroot; wanneer je het geluk van andere mensen kunt meenemen in het jouwe.
Het is niet omdat de Bijbel zegt dat als je het niet doet, je naar de hel gaat.
Het is omdat je eigen aard je vertelt dat je je gelukkiger voelt als je geeft.
Daarom zei Jezus: Het is zaliger te geven dan te ontvangen: gezegend betekent gelukzalig!
Ik voel meer geluk in het delen, terwijl wanneer ik meer voor mezelf pak, hoe meer ik op zoek ben naar macht voor mezelf, bezittingen voor mezelf, belang voor mezelf zoek, hoe meer ik merk dat, ook al krijg ik al deze dingen, het gewoon niet goed voelt.
Ik zei onlangs tegen een vriend: 'Weet je, wat ik het leukste vind, is om onbelangrijk te zijn. Ik ben graag onbelangrijk. De meeste mensen hebben het toch vaak mis. Wat betekent het als ze je plotseling goedkeuren? Dan kan het niet kloppen! Het is allemaal te mooi om waar te zijn!”
Dus laten we proberen manieren te vinden waarop we mensen terug kunnen brengen naar die fundamentele waarden die vanuit onszelf voortkomen, niet uit de Bijbel, niet uit de Bhagavad Gita: dat zijn slechts wegwijzers, het zijn gidsen. Ze helpen ons te ontdekken wie we werkelijk zijn. Ze helpen ons erachter te komen wat we echt willen in het leven.
John Paul Sartre, de nihilist, zei dat bewust zijn van een ander, is bewust zijn van wat men niet is. Een wijs persoon zou zeggen: bewust zijn van een ander is bewust zijn van jezelf in een andere vorm.
Iedereen in deze kamer specialiseert zich namens de hele mensheid in zichzelf zijn. Ieder van ons is op een bepaalde manier uniek en toch komt ieder van ons voort uit een basisrealiteit die we allemaal delen.
Anders zouden we niet kunnen communiceren. We delen het omdat in wezen, zoals John Donne zei: geen mens een eiland is.
De waarheid is natuurlijk dat we in zekere zin allemaal eilanden zijn. Maar als je het eiland onder water brengt, zul je zien dat het dezelfde aarde is die alle eilanden ter wereld voortbrengt, alle landmassa's.
Op dezelfde manier zijn we allemaal uitdrukkingen van één groot bewustzijn.
Geven is gelukzaligheid.
– Uit een toespraak van Swami Kriyananda uit 1994