Леў Цітоў

Балада пра лётчыка

памяці героя-земляка

ваеннага лётчыка

Аляксея Гуменнікава

Калі вайна гула навокал

І мірны край у агні палаў,

У сінім небе ясны сокал

Над роднай Беллю пралятаў.

А там палі і сенажаці,

І вербы ў рачной вадзе,

І з хваляваннем сочыць маці,

Як сын з фашыстам бой вядзе.

Тугой смяротнай каруселлю

Кружыўся ў небе жорсткі бой,

Герой-пілот над роднай Беллю

Радзіму засланіў сабой.

Загінуў наш зямляк за тое,

Каб мы маглі ў шчасці жыць…

І сёння жыта залатое

Нам спелым коласам шуміць.

І ў поле едуць трактарысты,

Жаўрук у воблаках пяе,

І як заўжды на небе чыстым

З-за Сожа сонца ўстае!

О. Галковская

Баллада о лётчике

И, сроднившись с машиной своей,

В небе наш воевал Алексей.

Видно, день роковой был такой

- Над деревней своей принял бой.

Бой неравный, но знал он тогда:

Земляков не коснётся беда!

И с тревогой жители Бели,

С болью в грозное небо смотрели.

И с надеждой шептали они:

“Помоги им, Господь, сохрани!...”

Видел лётчик родимый дом,

Пролетел, покачав крылом.

Там родные, отец  и мать.

Как же землю эту отдать!

Ольга Живицкая

Последний бой

13 июля 1941 г.
Памяти Алексея
Гуменникова посвящается

… Они летят – кресты на крыльях.

И – вой. Протяжный, жуткий вой.

Их тени черные накрыли

Мою деревню за горой.

“Их три? Скажи, какая малость! –

Мой командир махнул рукой. – 

За тех, что там, внизу, остались,

Дадим фашистским гадам бой!”

Два сердца ненавистью дышат,

Два сердца – две звезды с небес…

Когда-нибудь в селе услышат

О том, как мы сражались здесь.

“Второй стервятник задымился!”

Наш самолет стонал от ран

И в вихре пламени кружился.

Бег времени остановился – 

“Идем, Алеха, на таран!”

…Над Белью, в небе ярко-синем,

Как будто царство тишины…

Земля навек обняла сына – 

Шел двадцать первый день войны.

Леў Цітоў

Зімовая Бель

У небе бяздонным, нібы карабель,

Плавае месяц над вёская Бель.

Лёг навакол беласнежны кілім,

Луг і палеткі пакрыліся ім.

Сожскія воды паблізу цякуць,

Шмат Белянковых у Белі жывуць,

Толькі ніхто ім яшчэ не сказаў,

Хто ж гэту вёску прыгожа назваў.

Ведала, Бель, ты і чорныя дні:

Родныя хаты палілі ў агні,

Бачыла ты крыважэрных ваяк,

Біўся над вёскаю лётчык-зямляк!

Могілкі продкаў на ўскрайку сяла-

Зноў завіруха свій спеў завяла,

Нібы вялізны марскі карабель,

Гойдае ў снах яна ціхую Бель…

Леў Цітоў

Сніцца мне бацькоўскі ганак

У цішы ў часы начныя

Сніцца край мне дарагі,

Часта сняцца заліўныя

За Кашанамі лугі.

Сніцца мне бацькоўскі ганак,

Сцежка ў лазню наўпрасцяк,

I Маляціцкі паўстанак,

I Лабковіцкі бальшак.

Сняцца пожні i папары,

Круталобыя раўкі,

Сніцца вёсачка Баяры

Каля Натапы-paкi.

Перабачыш часам за нач

Шмат падзей за шмат нядзель:

Ад Залесся i Ананіч

Шлях да Крычава праз Бель,

У летнім лесе навальніцу,

Пах узворанай зямлі

Плешчын, Луты, Паланцу,

Дзе сябры мае жьлі...

Дні бягуць, сівеюць скроні,

Шлях жыцця ясней відзён,

Ды не пляснеш у далоні

І не вернеш даўніх дзён.

Месцы родныя мне сняцца

І зімой, і па вясне…

То дзяцінства і юнацтва

Ў снах прыходзяць да мяне!

Леў Цітоў

З Новым Годам, землякі!

Сёння цяжкі век такі,

Усё жыццё ў тумане...

3 Новым Годам, землякі,

Хлопцы-крычаўляне!

Maцi вы cвaiм сынам,

Юнакам – каханкі.

Шмат дабра жадаю вам,

Сёстры-крычаўлянкі!

Каля Натапы-ракі

Мы здаўна аселі...

3 новым шчасцем, землякі,

 Ад Кашан да Белі!

Я скажу для грамады

Шчыра, па-зямляцку:

Не застала каб заўжды

Вас нішто знянацку,

Каб сышліся ўсе канцы.

Каб не бедавалі...

3 Новым Годам, крычаўцы,

Як раней нас звалі!

Леў Цітоў

Навагодняе

У снежных кілімах нізіны i ўзгоркі,

На елках блішчаць навагоднія зоркі,

У кватэрах, дамах, у лясах на паляне

Здаровы былі, землякі-крычаўляне!

Я вам прызнаюся ў зямляцкім каханні,

Я вам дасылаю свае віншаванні,

Уcix з Новым Годам сардэчна встаю,

Усім землякам я здароўя жадаю!

Хай лёс вам жыццёвы ўciм будзе зайздросны,

Хай шчасце вам год прынясе вісакосны,

Каб у сэрцах надзея часцей уваскрасала,

Было каб паболей i хлеба, i сала.

Каб удзень i ўначы, скрозь дажджы i завеі

Свяціла нам зорка дабра i надзеі,

Хай поўняцца смехам кватэры i хаты,

I плённа працуюць няхай дэпутаты!

Давайце ў вялікім i малым старацца,

Каб стала няспынна жыццё паляпшацца,

Каб добрыя справы зрабіць вы паспелі

У Крычаве, Будзе, Кашанах i Белі!