วัดพระนอน เป็นวัดที่มีขนาดใหญ่ ตั้งอยู่บริเวณอุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชร เขตนอกกำแพง-เมือง เรียกกันว่า เขตอรัญญิก สร้างขึ้นเมื่อประมาณยุคสมัยสุโขทัยตอนปลายโดยสิ่งก่อสร้างภายในวัดล้วนใช้ศิลาแลงเป็นหลักจึงแข็งแรงมากซึ่งนำมาใช้สร้างกำแพงด้วยเช่นกันและจึงได้ชื่อว่ากำแพงเพชร

         ภายในวัดพระนอน มีโบราณสถานภายในวัด ได้แก่ พระอุโบสถเสาแปดเหลี่ยม เป็นโบราณสถานที่อยู่ด้านหน้าสุดของวัด , พระวิหาร ตั้งอยู่ด้านหลังพระอุโบสถ แต่ก่อนจะมีพระนอน (ปางไสยาสน์) ,พระเจดีย์ประธาน จะอยู่ถัดจากพระอุโบสถ เป็นเจดีย์ทรงระฆังองค์ใหญ่ฐานแปดเหลี่ยม เป็นต้น   

         บริเวณหน้าวัดมีบ่อน้ำ ห้องน้ำและศาลาพัก เสาวิหารใช้ศิลาแรงเพียงแท่งเดียวซึ่งมีขนาดสูงใหญ่ ปักเรียงอยู่ภายในอาคาร สมัยก่อนหลังคานั้นจะเป็นเครื่องไม้ โดยสังเกตจากช่องสี่เหลี่ยมตามหัวเสาสำหรับสอดหัวขื่อหัวคาน ผนังวิหารมีการเรียงศิลาแลงเป็นผนังช่องลม นอกจากสิ่งก่อสร้างต่างๆ ที่กล่าวมาแล้ว ยังมีสิ่งก่อสร้างอีกจำนวนมากมายในวัดนี้

         เอกลักษณ์ของวัดพระนอนจะเห็นความแตกต่างกว่าที่อื่นได้อย่างชัดเจน คือ มีบ่อน้ำสี่เหลี่ยม มีห้องอาบน้ำ และศาลา มีเสาศิลาแลงที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย เพราะสิ่งก่อสร้างในอุทยานประวัติศาสตร์-กำแพงเพชรที่เป็นโบราณสถานนั้น ใช้ศิลาแลงเป็นวัสดุหลักในการก่อสร้าง ศิลาแลงที่นำมาก่อสร้างนั้นจะขุดเอามาจากบ่อใกล้สถานที่ก่อสร้าง

สิ่งก่อสร้างที่สำคัญของวัดประกอบด้วยพระอุโบสถ เป็นอาคารที่ตั้งอยู่ตอนหน้าสุด ผังอาคารเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีมุขทั้งด้านหน้าและด้านหลัง รูปแบบของฐานอาคารเป็นฐานบัวลูกแก้วอกไก่ ภายในอาคารปรากฏแท่นชุกชีที่ใช้ประดิษฐานพระพุทธรูป มีเสาศิลาแลงรูปแปดเหลี่ยมเป็นเสารองรับเครื่องบน ด้านนอกอาคารมีเสาศิลาแลงรูปแปดเหลี่ยมเป็นเสาพาไลรองรับชายคาของอาคาร และมีฐานใบเสมา ๘ ฐานตั้งอยู่รอบพระอุโบสถ ใบเสมาสลักจากหินชนวนมีการแกะสลักลวดลายประเภทลายพรรณพฤกษา เป็นรูปดอกไม้อยู่ท่ามกลางเถาใบไม้มีกระหนกปลายแหลมและมีการแกะสลักเป็นภาพบุคคลเล่าเรื่องรามเกียรติ์ ตอน ทรพีสู้กับพาลี (ปัจจุบันจัดแสดง ณ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กำแพงเพชร)