"... หลังจากที่หนังสือรวมเรื่องสั้นชุดผู้เฒ่าไมโลได้รับการพิจรณาตัดสินจกคณะกรรมการ วรรณกรรมเรื่องสั้นรางวัลรีไรท์-วรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซี่ยน ประจำปี 2533 เข้ารอบสุดท้าย 7 เรื่อง และให้ถือว่าได้อันดับสองรองจากรวมเรื่องสั้นชุดอัญมณีแห่งชีวิต ของอัญชัญ
ข้าพเจ้าได้ถูกสื่อมวลชนสัมภาษณ์สอบถามถึงความรู้สึก ว่ารู้สึกอย่างไร ข้าพเจ้าตอบอย่างตรงไปตรงมาไม่เสแสร้งหรือดัดจริตว่า "ดีใจครับ" แต่ก็ดีหน่อยหนึ่งที่เขาไม่ถามต่อว่าเพราะอะไร ซึ่งข้าพเจ้าจะบอกเสียตรงนี้เลยว่า ที่ดีใจนั้นเนื่องจากไม่เคยคิดเคยฝันมาก่อนว่า ข้าพเจ้าจะได้เป็นเจ้าของหนังสือเล่มนี้
ก่อนที่มันจะเป็นรูปเล่มให้ได้อ่านกันเป็นความบังเอิญแท้ ๆ ผู้ที่มีพระคุณทำให้หนังสือเล่มนี้เกิดขึ้นมาในบรรณพิภพคือคุณทัดดาว ลออโรจน์วงศ์ นักวิจัยสังคมศาสตร์ กรมพัฒนาชุมชนกระทรวงมหาดไทย
คืนนั้นเกือบสองยามแล้วข้าพเจ้ากับภรรยาหอบต้นฉบับ "ใต้-ฝุ่นเกย์" ของเพื่อนนักเขียนท่านหนึ่งเอาไปให้เธอดูเพื่อจะจัดพิมพ์เผยแพร่เป็นหนังสืองานศพของคุณเฉลิม รื่นเริงดี
คุณทัดดาวเปิดอ่านดูต้นฉบับที่ข้าพเจ้าเตรียมไปแล้ว บอกข้าพเจ้าว่า ทำไมไม่เอาเรื่องสั้นของข้าพเจ้าที่เคยตีพิมพ์อยู่ในหนังสือต่าง ๆ มาพิมพ์ล่ะ อย่างน้อยตัวเองจะได้มีผลงานออกมาอีกสักหนึ่งเล่ม
"เรื่องของคุณเริงศักดิ์ ดีนะแต่ต้องคัดให้ดีหน่อย เผลอ ๆ เข้ารอบสุดท้ายรางวัลชีไรท์ก็ได้" จากจุดนั้นเองที่ทำให้ข้าพเจ้ามารื้อแฟ้มทบทวนอ่านงานของตัวเองอีกครั้งหนึ่งแล้วมันก็ได้หนังสือ "ผู้เฒ่าไมโล" เป็นหนังสืองานศพกับเขามาเล่มหนึ่ง ไม่ได้คิดอะไรให้มันไกลไปกว่านี้เลย
เมื่อเขาเอาไปอ่านกัน เขาก็บอกว่ามันดีนะ พิมพ์ขายสิ เผื่อขายได้ หลังจากนั้นอาจารย์ขนิษฐา คุณาลัย ประชาสัมพันธ์ สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตเพาะช่างโทรศัพท์มาบอกข่าวร้ายกลางดึกว่า
"คุณเริงศักดิ์ คุณอาจ ศรีสมวงษ์ พี่ชายดิฉันตายแล้ว จะเผาวันที่ 9 ก.ค.นี้ ไม่รู้จะเอาหนังสืออะไรมาแจกในวันนั้น"
ข้าพเจ้าบอกเธอว่าเอาเรื่องสั้นชุดผู้เฒ่าไมโล ของผมไปพิมพ์เลย ผมไม่คิดอะไรหรอก เพลตผมมีอยู่แล้ว ค่าเรื่องก็ไม่ต้องเสีย เอาไปเลยสำหรับพึ่ จากนั้นข้าพเจ้ากับคุณสุรัตน์ ราชศิริ ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก ก็ตะรอนไปไหว้วานพรรคพวกเพื่อนฝูงที่อยู่องค์การค้าคุรุสภา ช่วยกันพิมพ์ตัวคอมพิวท์ไปติดต่อร้านเพลต และโรงพิมพ์เพื่อให้มันเสร็จออกมาทันในงานฌาปนกิจศพในวันที่ 9 ก.ค. ก็เป็นอันว่าหนังสือโนเนมเล่มนี้ก็ได้พิมพ์ออกมาเป็นครั้งที่ 3
และครั้นเมื่อสำนักพิมพ์บางหลวงได้ส่งเข้าประกวด รางวัลซีไรท์ แล้วปรากฎว่าเป็นหนังสือเข้ารอบสุดท้าย 7 เล่ม ซึ่งกรรมการถือว่าเป็นอันดับสองรองจากรวมเรื่องสั้นอัญมณีแห่งชีวิต ในวันรุ่งขึ้นทางบริษัทสามัคคีสาส์น ได้เช็ดยอดหนังสือจากร้านต่าง ๆ ปรากฏว่าเหลือเพียง 6 เล่มเท่านั้น ก็สั่งให้พิมพ์เพิ่มอีก 4,000 เล่ม ก็เป็นอันว่าหนังสือเล่มนี้ได้พิมพ์เป็นครั้งที่ 4 ถ้าหากมีใครมาถามความรู้สึกตอนนี้ ข้าพเจ้าก็คงต้องตอบว่า
"ดีใจครับ" และขอขอบคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนผลงานของข้าพเจ้าด้วยดีเสมอมา ..."

เริงศักดิ์ กำธร