In 1986 starten de gebroeders Maillard, samen met een paar kennissen, een project waarvan de huidige omvang toen niet in te schatten was, het redden van een paar interessante Belgische bussen, die met afbraak bedreigd waren.

Gezien het project snel enige omvang begon te nemen, werd in 1989 de “asbl bus et cars” opgericht, waarvan het hoofddoel luidt “het verzamelen, beheren en indien mogelijk tentoonstellen van autobussen en autocars die representatief zijn voor deze sector in België”. 

HaRoBa bus vzw is opgericht in 2018. De voornaamste doelstelling is het bewaren, restaureren en rijvaardig maken en houden van historische bussen vanaf het jaar 1991.

Het gaat om lijnbussen die gereden hebben voor de Vlaamse Vervoers-maatschappij De Lijn of één van haar privé-exploitanten. De bussen behouden een look die liefhebbers zeker zullen kunnen linken.

NostalBus werd als vzw opgericht in 2010 en heeft als voornaamste doelstelling het bewaren, restaureren, rijvaardig maken en houden van historische bussen uit de periode 1977 - 1991.

Het gaat om Belgische lijnbussen die gereden hebben voor de Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen (kortweg NMVB) of één van haar privé-exploitanten. De bussen dragen de  typische nostalgische kleurstelling van toen. 

Het Vlatam in Antwerpen bevind zich in de geklasseerde tramloods Groenenhoek uit 1912. Trams en bussen worden tentoongesteld aan het publiek. Dit museum beschikt eveneens over een ruim archief.

Busvereniging Classibus stelt zich tot doel het behoud en de restauratie van oude bussen. Zij zijn actief in Ohey, Wallonië en bewaren Belgische bussen van de NMVB/SNCV en TEC in hun typische nostalgische kleurstelling van toen.

Groupe Amical Bus & Car bewaard en restaureert oude bussen. Zij houden deze rijvaardig en bezitten diverse documentatie en objecten.

Het eerste doel van Wallobus is om het historische van het openbaar vervoer te ontdekken. Hierbij bewaren en restaureren ze bussen in originele staat.

Verschillende liefhebbers bundelen hun krachten om de eerste afgedankte voertuigen niet verloren te laten gaan. Ze waren immers een toonbeeld van kwaliteitsvol (vaak Belgisch) vakmanschap. Voor de transportbedrijven was dit erfgoed eigenlijk rijp voor de schroothoop.

Dennis V. D. & Anja D. N. bezitten deze Vanhool A120 uit 1978.

Fons R. bezit deze Vanhool A600 uit 2000.

Het belangrijkste doel van Zone 01 is het bijhouden van een databank van bussen die in het Belgische openbaar vervoer reden en rijden. Autocars en schoolbussen worden niet opgenomen.

Maar openbaar vervoer is meer dan gegevens en foto's. Achtergrond is even belangrijk: zonder bedrijven en constructeurs geen bussen. Daarom vind je ook een aantal artikels over de huidige en vroegere bedrijven en korte nieuwsberichten over nieuwe ontwikkelingen in de wereld van de constructeurs.

Echt alle bussen?

Helaas (nog) niet. Vanaf de jaren 1970 is onze databank voor ongeveer 90% volledig. Van enkele - oudere - bedrijven hebben we redelijk complete gegevens, de rest van de gegevens is fragmentarisch. 

META is de koepel van Vlaamse verenigingen die actief zijn in de erfgoedzorg rond oude trams en bussen. België had tegen het einde van 19de eeuw het dichtste spoorwegnet ter wereld. Maar niet alle regio's beschikten over 'ijzeren wegen'. Daarom werd in 1884 de Nationale Maatschappij van Buurtspoorwegen (NMVB) opgericht. In 1955 had Vlaanderen één van de dichtste tramnetten ter wereld. Maar door de opmars van de auto raakte de tram in stad en streek in de verdrukking. De bus nam op steeds meer lijnen de fakkel over. Veel NMVB-materieel kwam bij de sloper terecht.

Het besef dat iets uit het verleden belangrijk is, komt vaak maar als het dreigt te verdwijnen of reeds verdwenen is. Dit geldt in het bijzonder voor industrieel erfgoed. Dat Vlaanderen beschikt over een representatieve collectie van ongeveer 200 trams en bussen hebben we te danken aan de liefhebbers.

Dat geldt eveneens voor de beschermde tramremises in Schepdaal én Antwerpen-Berchem. De jongste tijd groeide het besef dat er behoefte was aan overleg en een gemeenschappelijke visie op de werking. Dat resulteerde in een overlegplatform waar een gemeenschappelijke langetermijnvisie kan worden uitgewerkt, kennis kan worden gedeeld en verschillende meningen kunnen worden besproken.